Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
Συχνά, πρωτοβάθμια στελέχη του ΠΑΣΟΚ επιδίδονται σε δημόσιους χαρακτηρισμούς, στοχεύοντας -υποθέτω- στο να περιγράψουν συμπεριφορές που στην κοσμοθεωρία τους βλάπτουν τη χώρα και αποτελούν χρόνιο νόσημά της.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι επιδίδονται σ' αυτόν τον άτυπο διαγωνισμό προσβλητικής ατάκας για να παραπλανήσουν τη κοινή γνώμη από την επικέντρωση του ενδιαφέροντός της στις κυβερνητικές επιλογές, τις επιβεβλημένες από την Τρόικα.
Αδυνατώ να δεχθώ (εύκολα όμως κάποιος θα μπορούσε να με μεταπείσει με μια λογική επιχειρηματολογία) ότι ο κ. Πάγκαλος ή ο κ. Λοβέρδος, για παράδειγμα, με λέξεις όπως "κοπρίτης" ή "βρεγμένες κότες" που χρησιμοποιούν, έχουν ως σκοπό να ανακατώσουν τη θεματολογία της επικαιρότητας, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων και την επίτευξη ενός εμφύλιου διχασμού της κοινής γνώμης (για παράδειγμα δημόσιοι υπάλληλοι Vs ιδιωτικών ή βρεγμένες κότες Vs στεγνών που κάνουν τουμπεκί) που θα βοηθήσει τη Τρόικα (και δευτερευόντως τη Κυβέρνηση) να περάσει μέτρα σκληρά.
Δεν θα σταθώ, σήμερα, στους εξοργιστικούς χαρακτηρισμούς του Αντιπροέδρου για τους Ήρωες της Επανάστασης του 1821, που ξεστόμισε ευρισκόμενος σ' ένα από τα πιο αξιόλογα πανεπιστήμια του κόσμου. Τον ανέλαβαν αρκετοί (επι)κριτικοί, ακόμα και φιλοκυβερνητικοί, και πιθανολογώ ότι ακόμα μία αντιπαγκαλική προσέγγιση καλό μόνο θα μπορούσε να του κάνει.
Θα (εμ)μείνω, όμως, στις περσινές (με την στενή χρονική έννοια του όρου) δηλώσεις του Υπ. Υγείας, ο οποίος χαρακτήρισε ορισμένους βουλευτές και υπουργούς του ΠΑΣΟΚ "κότες βρεγμένες" που ντρέπονται γι' αυτά που ψηφίζουν και όπως επιπρόσθεσε ο Τάσος Παππάς στην "Ε" είναι "κότες λειράτες" που σκούζουν και κουνάνε τα καχεκτικά φτερά τους για να δείξουν στην κοινωνία ότι πασχίζουν για τα συμφέροντα των αδυνάτων, αλλά την κρίσιμη στιγμή επιστρέφουν στο κοτέτσι και δηλώνουν υποταγή στον αρχηγό κόκορα, αφού άλλα λένε στις ιδιωτικές συζητήσεις τους, μερικοί και στις δημόσιες παρεμβάσεις τους, και άλλα πράττουν στις ψηφοφορίες εντός Βουλής.
Αναντίρρητα, είχε δίκιο ο συμπαθής και δουλευταράς, κ. Λοβέρδος, με τη χρήση του συγκεκριμένου παραλληλισμού, αναρωτιέμαι όμως αν συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος σ' αυτή την ομάδα. Κι αυτό, όχι επειδή συναντάται και συσκέπτεται με τους αρμόδιους (διοικητές νοσοκομείων, πρόεδρο φαρμακευτικού συλλόγου και λοιπούς συνομιλητές-εταίρους) κατόπιν εορτής, μετά δηλαδή την ολοκλήρωση των διαβουλεύσεων με την τρόικα, παρουσιάζοντας ως τετελεσμένους τους εξαιρετικά απαιτητικούς στόχους που έχουν τεθεί από την τρόικα (και δευτερευόντως από την κυβέρνηση) μέχρι τον προσεχή Μάρτιο, με αποτέλεσμα η όποια έννοια διαβούλευσης να καταντά αστεία. Ο υπουργός Υγείας μοιάζει να ανήκει στις "βρεγμένες κότες" του ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας μιας είδησης που πέρασε στα ψιλά.
Συγκεκριμένα, στα παραπολιτικά της Κυριακάτικης "Ε" (Παρασκευή, 31 Δεκεμβρίου 2010), αναφέρεται ότι ο κ. Λοβέρδος επέτρεψε τελικώς στους πανεπιστημιακούς γιατρούς να διατηρήσουν τα ιδιωτικά τους ιατρεία και να εργάζονται παράλληλα στο ΕΣΥ, καταρρίπτοντας έτσι τα σχέδια της προκατόχου του να τους τα κλείσει από 1.1.2011. Έτσι, οι πανεπιστημιακοί πανηγυρίζουν ήδη με σχετικές ανακοινώσεις. Δεν πανηγύρισαν όμως καθόλου με μια ιδέα που «έπεσε» στο τραπέζι κατά τη διάρκεια της σύσκεψης με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας: μετά τη συνταξιοδότησή τους να τους αφαιρείται η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και να προσφέρουν το ιατρικό τους έργο δωρεάν και προφανώς ο καθηγητής κ. Λοβέρδος δεν θα τους δυσαρεστήσει με την επιμονή στο συγκεκριμένο αίτημα. Μοιάζει, λοιπόν, ο κ. Λοβέρδος να είναι λαλίστατος αναφορικά με τις κυβιστήσεις των συναδέλφων του με λειρί και πούπουλα, αλλά αποδεικνύει έμπρακτα ότι όταν θίγονται τα προνόμια μιας ιδιαίτερα ευνοημένης κάστας των πανεπιστημιακών ιατρών εκείνος κάνει τη πάπια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου