Ολοταχώς στο παρελθόν εκτοξεύει την αντιμονοπωλιακή πολιτική στην Ελλάδα ο δήθεν απηνής διώκτης των καρτέλ, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ! Άρχισε την υπουργική του καριέρα ως υφυπουργός Εμπορίου, όταν η «ισχυρή Ελλάδα» του Κ. Σημίτη είχε αναγάγει σε στρατηγικό στόχο την ένταξη στον παράδεισο της ευρωζώνης.
Έμεινε στην ιστορία ως ο υφυπουργός που κάθισε στο τραπέζι με τα καρτέλ, για τις διαβόητες συμφωνίες κυρίων, που πρόσκαιρα συμπίεσαν τον τιμάριθμο πριν την ένταξη στην ΟΝΕ, αλλά με «αντίτιμο» στους άρχοντες των καρτέλ τη γνωστή σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό «ληστεία στα ράφια», όταν η χώρα γύριζε θριαμβευτικά από τη δραχμή στο ευρώ και ένα μπουκαλάκι εμφιαλωμένο νερό εκτοξευόταν σε μια νύχτα από τις 50 δραχμές στα 50 λεπτά του ευρώ (170 δρχ.)! Ως υφυπουργός, ο Μ. Χρυσοχοϊδης κράτησε με συνέπεια την Επιτροπή Ανταγωνισμού μακριά από τους «ομοτράπεζους» επιχειρηματικούς ηγέτες των καρτέλ και των μονοπωλίων. Ήταν η εποχή, που η Επιτροπή είχε μετατραπεί σε θλιβερή υπηρεσία πρωτοκόλλου, για να εγκρίνει κατά δεκάδες τις συγχωνεύσεις εταιρειών, «ξεχνώντας» να επιβάλει τον αντιμονοπωλιακό νόμο στην αγορά, με τα πρόστιμα που αυτός προέβλεπε.
Από την εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη βρισκόταν στο τραπέζι με τα καρτέλ και για την Επιτροπή Ανταγωνισμού υπήρχε άτυπο «απαγορευτικό» από την Πλ. Κάνιγγος στην επιβολή προστίμων, περνάμε σήμερα στην εποχή όπου η κυβέρνηση βρίσκεται ανοικτά και ξεδιάντροπα στό κρεβάτι με τα καρτέλ και ο Μ. Χρυσοχοϊδης, ως αρμόδιος υπουργός και πάλι, όχι μόνο διαπραγματεύεται συμφωνίες κυρίων της ντροπής, για πενταροδεκάρες εκπτώσεων και προσφορών σε μερικά από τα χιλιάδες είδη που κυκλοφορούν στην αγορά, αλλά επιχειρεί να αποσπάσει την ψήφο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, για ένα νομοσχέδιο που και επίσημα απαγορεύει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού να επιβάλει πρόστιμα στα καρτέλ και τα μονοπώλια! Επιπλέον, αυτή η πλήρως εξουδετερωμένη -και με το νόμο!- δημόσια Αρχή χάνει και το τελευταίο ίχνος ανεξαρτησίας της, μετατρεπόμενη -πάλι με το νόμο! -σε «μακρύ χέρι» του εκάστοτε εποπτεύοντος υπουργού.
Όλες οι αντιμονοπωλιακές αρχές στον κόσμο έχουν ως βασικό τους «όπλο» για την αντιμετώπιση και αποτροπή παραβάσεων την επιβολή προστίμων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στη θητεία της επιτρόπου Κρουζ, έδωσε το «σήμα» σε όλες τις εθνικές αρχές για την επιβολή αυστηρών κυρώσεων στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν σε καρτέλ, ή καταχρώνται τη δεσπόζουσα θέση τους στην αγορά.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκανε ένα βήμα παραπάνω, με ιστορική απόφαση που εξέδωσε το φθινόπωρο του 2009, με μεγάλη σημασία για την αντιμετώπιση των παραβάσεων από πολυεθνικούς ομίλους: έκρινε ότι ο υπολογισμός του προστίμου θα πρέπει να γίνεται με βάση τον τζίρο της μητρικής εταιρείας και όχι της κατά πολύ μικρότερης θυγατρικής που λειτουργεί σε μια χώρα, εκτός εάν η μητρική εταιρεία αποδείξει ότι δεν είχε συμμετοχή στη διαμόρφωση της εμπορικής πολιτικής της θυγατρικής. Αυτή η απόφαση, ιδιαίτερα για την Ελλάδα, όπου οι πολυεθνικές πρωτοστατούν στην παραβατική συμπεριφορά, έχει τεράστια αξία, καθώς ανοίγει το δρόμο για να τιμωρηθούν με τεράστια πρόστιμα.
Όλα αυτά φαίνεται ότι αποτελούν «ψιλά γράμματα» για τον Μ. Χρυσοχοϊδη, ο οποίος ετοιμάζεται να νομοθετήσει προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, καταργώντας τη δυνατότητα της Επιτροπής Ανταγωνισμού να επιβάλει πρόστιμα σε «πρώτο χρόνο», δηλαδή όταν διαπιστώνει παραβάσεις. Το προτεινόμενο από τον -«σκληρό» κατά τα άλλα έναντι των καρτέλ -υπουργό νομοσχέδιο προβλέπει ότι τα πρόστιμα θα επιβάλλονται μόνο σε περιπτώσεις υποτροπής.
Αυτό στην πράξη θα εξουδετερώσει πλήρως την όποια αποτελεσματικότητα των παραβάσεων της Επιτροπής, η οποία χρειάζεται πάντα αρκετά χρόνια για να ολοκληρώσει μια έρευνα και πλέον δεν θα έχει τη δυνατότητα να επιβάλει πρόστιμα στην κατάληξη αυτής της διαδικασίας, αλλά θα πρέπει να περιμένει υποτροπή του παραβάτη! Ουσιαστικά, οι παραβάτες της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας θα είναι ελεύθεροι να συνεχίζουν για χρόνια το «θεάρεστο» έργο τους, αποκομίζοντας υπερκέρδη εις βάρος καταναλωτών και ανταγωνιστών, τα οποία ίσως ο κ. Χρυσοχοϊδης σκοπεύει να περιορίσει με..συμφωνίες κυρίων.
Ειδικότερα, σύμφωνα με όσα ορίζει το..μνημειώδες άρθρο 25 («εξουσίες της Επιτροπής επί παραβάσεων») του νομοσχεδίου Χρυσοχοϊδη,
1. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αν, μετά από σχετική έρευνα (..) διαπιστώσει παράβαση των άρθρων 1, 2 και 11 του παρόντος ή των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί με απόφασή της:
α) να υποχρεώσει τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις ή τις ενώσεις επιχειρήσεων να παύσουν την παράβαση και να παραλείπουν αυτή στο μέλλον,
β) να επιβάλει μέτρα συμπεριφοράς ή διαρθρωτικού χαρακτήρα, τα οποία πρέπει να είναι αναγκαία και πρόσφορα για την παύση της παράβασης, ανάλογα με το είδος και τη βαρύτητα αυτής (..),
γ) να απευθύνει συστάσεις σε περίπτωση παράβασης των άρθρων 1 και 2 του παρόντος ή των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
δ) να απειλήσει πρόστιμο σε περίπτωση συνέχισης ή επανάληψης της παράβασης,
ε) να επιβάλει το επαπειλούμενο πρόστιμο όταν με απόφασή της βεβαιώνεται η συνέχιση ή επανάληψη της παράβασης ή η παράλειψη εκπλήρωσης αναληφθείσας από τις επιχειρήσεις ή ενώσεις επιχειρήσεων δέσμευσης η οποία έχει καταστεί υποχρεωτική με απόφαση κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 6.
Επιπλέον, παρότι η κυβέρνηση είχε δεσμευθεί έναντι της τρόικας να προωθήσει ένα νομοσχέδιο για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας της Επιτροπής, ο κ. Χρυσοχοϊδης παρουσίασε νομοσχέδιο κινούμενο ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση, μετατρέποντας εαυτόν ακόμη και σε «παραβάτη» του μνημονίου, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα μεγάλα αφεντικά της εγχώριας αγοράς και τις δικές του πολιτικές επιδιώξεις (θεμιτές, άραγε;).
Πολλά ερωτήματα για τη σκοπιμότητά της δημιουργεί ιδιαίτερα η διάταξη της παραγράφου ιστ’ του άρθρου 14 του νομοσχεδίου, στο οποίο επιχειρείται ένα «ξεκαθάρισμα» αρμοδιοτήτων του εποπτεύοντος Υπουργού και της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Η Επιτροπή παρέχει στον υπουργό, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, «έπειτα από έγγραφο αίτημά του, κάθε πληροφορία που κατέχει ή που μπορεί να ανεύρει». Σήμερα, ο εποπτεύον υπουργός δεν δικαιούται να πληροφορείται στοιχεία για τις έρευνες που διεξάγει η Επιτροπή, με το σκεπτικό ότι θα πρέπει να διασφαλίζεται η ανεξαρτησία της έναντι πιθανών πολιτικών παρεμβάσεων στο έργο της.
Από το κείμενο του νομοσχεδίου και από την παρουσίασή του από τον κ. Χρυσοχοϊδη στο Υπουργικό Συμβούλιο δεν αποσαφηνίζεται με ποιο σκοπό ο εκάστοτε εποπτεύον υπουργός θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες, πολλές από τις οποίες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες και μάλιστα απαλείφονται ακόμη και από τις αποφάσεις που δημοσιεύει η Επιτροπή, προκειμένου να διαφυλαχθούν απόρρητα στοιχεία των επιχειρήσεων. Ούτε γίνεται σαφές σε ποιο βαθμό ο εκάστοτε υπουργός και οι συνεργάτες θα έχουν υποχρέωση διαφύλαξης της εμπιστευτικότητας των πληροφοριών που θα παρέχει η Επιτροπή. Σε κάθε περίπτωση, η αποτύπωση της βούλησης του νομοθέτη να υψώσει «γυάλινα τείχη» μεταξύ υπουργείου και Επιτροπής δημιουργεί γόνιμο έδαφος για πολιτικές παρεμβάσεις.
Όμως, αυτή δεν είναι η μόνη νέα αρμοδιότητα που αποκτά ο εποπτεύον υπουργός με το νομοσχέδιο Χρυσοχοϊδη. Μεταξύ άλλων, ορίζεται ότι «η Επιτροπή Ανταγωνισμού εξετάζει κατά απόλυτη προτεραιότητα υποθέσεις που φέρονται ενώπιόν της μετά από έγγραφη αίτηση του Υπουργού Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας, εφόσον αυτές άπτονται θεμάτων με ιδιαίτερο κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο». Επιπλέον, ο υπουργός «εκδίδει απόφαση με τα κριτήρια της κατά προτεραιότητα εξέτασης των υποθέσεων και των στρατηγικών στόχων, κατόπιν εισήγησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Η σχετική απόφαση λαμβάνει υπόψη ιδίως το δημόσιο συμφέρον, τις εκτιμώμενες επιπτώσεις στον ανταγωνισμό, την προστασία του καταναλωτή, τις προθεσμίες παραγραφής του άρθρου 42 του παρόντος καθώς και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα από την παρέμβασή της σε συγκεκριμένη υπόθεση». Ουσιαστικά, δηλαδή, το γενικό πρόσταγμα για το έργο της Επιτροπής στο εξής μεταφέρεται στο υπουργείο.
Επίσης, ο υπουργός
Εκδίδει τον Κανονισμό Ακροάσεων ενώπιον της Επιτροπής Ανταγωνισμού, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής.
Εκδίδει απόφαση καθορισμού των όρων, των προϋποθέσεων και των διαδικασιών ένταξης μίας επιχείρησης ή ενός φυσικού προσώπου στο Πρόγραμμα Επιείκειας της Επιτροπής,
Εκδίδει απόφαση καθορισμού του τρόπου υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται στις περιπτώσεις των άρθρων 25, 38 παράγραφος 2 και 39 παράγραφος 6, και
Εκδίδει απόφαση για τον καθορισμό της διαδικασίας επιβολής δεσμεύσεων κατά το άρθρο 25, παράγραφος 6, κατόπιν εισήγησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Τέλος, στον υπουργό είναι υποχρεωμένα να γνωστοποιούν τα μέλη της Επιτροπής εργασίες που έχουν αναλάβει στο παρελθόν, ώστε να διασφαλίζεται η αποτροπή συγκρούσεων συμφέροντος, ενώ ο υπουργός έχει και την ευθύνη για να κινείται πειθαρχική διαδικασία εις βάρος μελών της Επιτροπής, από το νέο Πειθαρχικό Συμβούλιο που θα συγκροτηθεί.
Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου αυτού για το οποίο η διαβούλευση άρχισε και τελείωσε σε χρόνο..μηδέν, σαν να επρόκειτο για περιθωριακού χαρακτήρα νομοθετική πρωτοβουλία, επισημοποιεί κατά τον πλέον πανηγυρικό τρόπο το συμβιβασμό της κυβέρνησης με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται την ελληνική αγορά δηλαδή τους τραπεζίτες ,τους μεγαλέμπορους και τους μεγαλοβιομήχανους.
Τόσο το νομοσχέδιο αυτό όσο και η μέχρι σήμερα ανταπόκριση του Μιχάλη Χρυσοχοίδη στίς εκκλήσεις του STOPCARTEL για ουσιαστικές δράσεις εξάρθρωσης των καρτέλ, επιβεβαιώνουν την οριστική απομάκρυνση της κυβέρνησης από τις τολμηρές προεκλογικές δηλώσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού για τα καρτέλ ,που μάλιστα είχαν γίνει κατά τον πλέον επίσημο τρόπο σε ημερίδα στην οποία είχε προσκληθεί και είχε εκφράσει ξεκάθαρα τις ριζοσπαστικές απόψεις του το STOPCARTEL τον Οκτώβρη του 2008
.
Αλήθεια κκ.Παπανδρέου,Χρυσοχοίδη και Παπουτσή θυμάστε τίποτε από εκείνο το συνέδριο του ΙΣΤΑΜΕ;
stopcartel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου