Ο ρόλος της ελληνικής κυβέρνησης εν έτει 2011

Δημήτρης Γιαννακόπουλος, διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία 

 

Ο πολιτικός ρόλος μιας κυβέρνησης ορίζεται από την πολιτική πρακτική της, ενώ ο θεσμικός καθορίζεται από το σύνταγμα.

Τι γίνεται όμως όταν η πρακτική της καθορίζεται από έναν προσωρινό μηχανισμό που δεν αποτελεί καν οργανικό τμήμα των συνθηκών της ΕΕ και η θεσμική της συμπεριφορά από μια τεχνητά προκαλούμενη κατάσταση έκτακτης ανάγκης; Τότε το πολιτειακό οικοδόμημα βρίσκεται στον αέρα και στην κοινωνία κυριαρχεί η ανασφάλεια, η ανομία και η αταξία. Η δικαιοσύνη δεν βρίσκει το δίκιο της και το δίκαιο χάνει την όποια δικαιοσύνη του. Διαμορφώνονται δηλαδή χαοτικές καταστάσεις και πλέον η πολιτική διαχείριση ξεφεύγει από τον πολιτικό και περνάει στον διαχειριστεί του χάους. Ποιος διαχειρίζεται, λοιπόν, το σημερινό χάος στην Ελλάδα; Όσοι νομίζετε ότι είναι η Τρόικα, κάνετε λάθος.

Το χάος δεν το διαχειρίζεται κανείς προς το παρόν, πολιτικά. Μόνον επικοινωνιακά γίνονται προσπάθειες να ελεγχθεί κάπως. «Δυστυχώς» η πολιτική επικοινωνία δεν έχει αναπτύξει σχετικά εργαλεία για την διαχείριση χαοτικών συστημάτων. Δεν είναι δουλειά της αυτή. Η διαχείριση του χάους δεν γίνεται από παράγοντες ισχύος, αλλά από δομές ισχύος. Απαιτείται ένα διαφορετικό καθεστώς, με άλλα λόγια, για να διαχειριστεί τα αποτελέσματα διάλυσης του σημερινού. Αυτό δυστυχώς δεν το συνειδητοποιεί ο προοδευτικός κόσμος στην πατρίδα μας, ο οποίος περιμένει μάλλον την συγκυριακή συμφωνία μεταξύ του χρηματοπιστωτικού κέντρου και της

κεντροευρωπαϊκής μεταβιομηχανικής ελίτ για να ενεργοποιηθεί. Όλοι περιμένουν το κουστουμάκι της Ελλάδας που ράβεται αυτή την περίοδο μεταξύ Βερολίνου, Νέας Υόρκης και Λονδίνου, με υπογραφή Βρυξελλών ασφαλώς. Ο Σαρκοζί ανέλαβε ατύπως μεσολαβητής μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας, δίχως να τον εμπιστεύεται ιδιαίτερα κανείς από τους δύο βασικούς παίχτες στην υπόθεση της ευρωπαϊκής κρίσης. Τώρα γίνεται το μεγάλο παζάρι μεταξύ του εβραϊκού λόμπυ και της Γερμανίας, αλλά δυστυχώς οι προοδευτικοί άνθρωποι στην χώρα μας ασχολούνται με τον επικοινωνιακό αντιπερισπασμό της κυβέρνησης και όχι με την πολιτική ουσία.

Αυτές τις μέρες κατασκευάζεται μια νέα δομή διαχείρισης του χάους που προκλήθηκε στην Ελλάδα και απειλεί την ΕΕ, εντός της οποίας θα θεμελιωθεί ένα νέο καθεστώς στην πατρίδα μας και εμείς ασχολούμαστε με τα πυροτεχνήματα της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, που επιχειρούν να αλλάξουν την μέχρι σήμερα προβληματοποίηση της κρίσης, την οποία ασφαλώς σε μεγάλο βαθμό προκάλεσαν οι ίδιοι. Προσπαθήστε να καταλάβετε ότι η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ συντονίζονται στην ανάπτυξη μιας ατζέντας παραπλάνησης, ώστε να μην υπάρξει συντονισμένη παρέμβαση της κοινωνίας των πολιτών και της αριστεράς στο καθεστωτικό διακύβευμα που θα κρίνει το μέλλον της χώρας. Η μη-καθεστωτική Ελλάδα μοιάζει ανίκανη να παρέμβει μακρο-πολιτικά στην συγκυρία. Δεν έχει στρατηγική εξουσίας και αναλώνεται στην αντιμετώπιση των αντιπερισπασμών του καταρρέοντος πελατειακού πολιτικού συστήματος και των νταβάδων του. Τραγικό λάθος. Οι αντικαθεστωτικοί της χώρα μας, τώρα έπρεπε να δράσουν, προτείνοντας την δική τους λύση στην διαχείριση του χάους. Αντί για αυτό καθίστανται μέρος της χαοτικής δομής. Τι κρίμα να μας «δουλεύει» ένας εσμός αστοιχείωτων και άξεστων ντερμπεντέρηδων!

Ο ρόλος της κυβέρνησης εν έτει 2011 είναι αποκλειστικά επικοινωνιακός. Επιχειρεί πλέον αντί να κάνει το άσπρο, μαύρο, όπως προσπαθούσε μέχρι σήμερα, να διηγηθεί με ευχάριστο τρόπο δυσάρεστα πράγματα. Πες τα κακά νέα με έναν ευχάριστο τρόπο και θα μεταμορφωθούν σε καλά νέα, τους λένε οι ξένοι σύμβουλοι του Γιώργου Παπανδρέου. Μη με ρωτήσετε που το ξέρω. Τα ίδια σχολεία τελειώσαμε, αλλά ίσως να καταλάβαμε άλλα πράγματα, αν και μάθαμε τις ίδιες τεχνικές! Ασφαλώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, όσο ίσως ακούγονται. Για να διηγηθείς με ευχάριστο τρόπο τα δυσάρεστα για την κοινωνία και να κερδίσεις την ανοχή της, ως προς την εφαρμογή μιας πολιτικής που θα την υποβαθμίζει για πολλά χρόνια, είναι μια πολύπλοκη και επίπονη απασχόληση. Αυτό είναι όμως το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης και γι αυτό ταλαιπωρεί ο πρωθυπουργός τους υπουργούς του με σεμινάρια επί σεμιναρίων. Τώρα πρέπει να παρουσιάσουν με ευχάριστο τρόπο την συμφωνία Γερμανών και εβραϊκού λόμπυ, αφού πρώτα δείξουν πόσο επεκτατικό και σκληρό είναι το «τέταρτο Ράιχ». Ο Τραπεζίτης και η ελληνική κυβέρνηση που τον εκπροσωπεί θα καταγγείλουν για άλλη μια φορά την ανάλγητη γερμανική ηγεσία προς τους φτωχοποιούμενους λαούς και στο τέλος θα εκφράσουν την «συγκρατημένη ικανοποίησή» τους για την λύση του Μαρτίου, που θα επισφραγίσει το τέλος του προσωρινού μηχανισμού για την χώρα μας, ενώ θα θεμελιώνει ένα νέο καθεστώς απόλυτης εγκατάλειψης της λαϊκής κυριαρχίας. Μέσα σε αυτό το κλίμα κορύφωσης του χάους και με την προπαγανδιστική ρητορεία περί υπέρβασής του θα διεξαχθούν γενικές εκλογές στην Ελλάδα. Θα είναι οι πλέον εκβιαστικές και «βρώμικες» εκλογές της μεταπολίτευσης.

Τις πρόωρες εκλογές θα προκηρύξει μία κυβέρνηση ανδρεικέλων που πρεσβεύει ότι οι υπουργοί είναι τα γρανάζια του πολιτικού μηχανισμού της Τρόικας. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχολιάζοντας αιτιάζεις πως η κυρία Κατσέλη διαφωνεί με την Τρόικα δήλωσε: «Αν διαφωνούσε με την τρόικα, δεν θα ήταν υπουργός. Γι’ αυτό λέω ότι η δουλειά που γίνεται και στα εργασιακά είναι μια πολύ σημαντική δουλειά, με πολύ λεπτές ισορροπίες. Και φυσικά τέτοιου είδους απλουστεύσεις και γενικές θεωρίες ότι διαφωνεί με την τρόικα η κυρία Κατσέλη αδικούν την ουσία». Όχι δεν πρέπει να αδικούμε την ουσία. Κυρίως αυτήν! Στο πλαίσιο αυτού του «σεβασμού» στην ουσία συνέταξα τούτο το σημείωμα, αν και πολλοί ίσως αντιτάξετε ότι και σήμερα όπως και χθες «μια είναι η ουσία, μπακλαβάς γωνία». Λάθος, την ουσία μην την ψάχνεις πια στον μπακλαβά που κάποτε γεύτηκες, κοίτα πώς σε μακλαβαδιάζει το καθεστώς. Τώρα, που μέσα από την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων, ξεπροβάλουν οι «άνθρωποι του έξυπνου χρήματος» για να εισπράξουν το κέρδος των δικών τους πτωμάτων, που θα έλεγε και ο συχωρεμένος Οδυσσέας Ελύτης. 

stopcartel