ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΥ

Γράφει ο *Αμφικτύων

Ο Μουαμάρ αλ Καντάφι ο είναι Λίβυος στρατιωτικός (συνταγματάρχης) και πολιτικός, ντε φάκτο ηγέτης της Λιβύης από το 1969, του οποίου η ‘βασιλεία’ λήγει αδόξως εντός ολίγου. Το πλήρες όνομά του είναι Muammar Abu Minyar al-Gaddafi. Κατάγεται από οικογένεια Βεδουίνων νομάδων. Eίναι πατέρας 8 παιδιών, με μεγαλύτερο γιο τον Muhammad Gaddafi, επικεφαλής σήμερα της Ολυμπιακής Επιτροπής της Λιβύης.

Γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου του 1942. Το 1961 διώχθηκε από τη Sebha εξαιτίας της δράσης του ως ακτιβιστής. Σπούδασε Νομικά και στη συνέχεια ακολούθησε στρατιωτική καριέρα στη Βεγγάζη. Την 1η Σεπτεμβρίου του 1969, μια μικρή ομάδα από αξιωματικούς του στρατού υπό την ηγεσία του Καντάφι έκανε πραξικόπημα και ανέτρεψε τον βασιλιά Ίντρις, ενώ ο τελευταίος παραθέριζε στην Ελλάδα (στα Καμένα Βούρλα), για λόγους υγείας. Βασιλιάς ανακηρύχθηκε ο ανιψιός του και διάδοχος του θρόνου, Sayyid Hasan ar-Rida al-Mahdi as-Sanussi. Ο Μουαμάρ αλ Καντάφι είναι στενός φίλος με τον σημερινό Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργος Α. Παπανδρέου , ο οποίος τον επισκέφθηκε τελευταία φορά στην Τρίπολη  της Λιβύης, το καλοκαίρι του 2010.

Σήμερα ο Καντάφι  είναι ζωντανός-νεκρός, όπως  νεκρή είναι η Επανάσταση του, η αρχηγία του , η Τζαμαχιρία του, το Πράσινο Βιβλίο του, τα αμύθητα πλούτη  του, οι συμμετοχή του σε πολυεθνικές εταιρείες , οι πρώην ένθερμοι οπαδοί του(πλην ελαχίστων), οι φίλοι του(ακόμη και ο πιστός οικογενειακός φίλος Γιώργος Παπανδρέου και ο Μπερλουσκόνι τον απαρνήθηκαν) Νεκρές είναι και οι εκκεντρικότητες του, οι τρέλες και υπερβολές του, οι σπατάλες του , τα μεγαλεπίβολα σχέδια του να ηγηθεί του Αραβικού Κόσμου. Νεκρή είναι και η παντοδυναμία του στη Λιβύη , να κάνει ετησίως τις πανάκριβες και φαντασμαγορικές ‘φιέστες’ του , η βεδουίνικη σκηνή του,  τα πολυέξοδα και γεμάτα χλιδή και πομπώδη επίδειξη ταξίδια του στο εξωτερικό, το χαρέμι του από πανέμορφα κορίτσια με τα αυτόματα όπλα για φρουρά του, η γαλαντομία του . Νεκρό και το οικογενειακό καθεστώς που είχε δημιουργήσει-ώστε να μην αμφισβητηθεί όσο ζει-   γιατί  μπορούσε να φυλακίζει και να κλείνει το στόμα σε κάθε αντιφρονούντα . Όλα πλέον είναι παρελθόν. Ο Καντάφι , ένας παγκόσμιος θρύλος, είναι τώρα ένας ζωντανός νεκρός.

Δεν μπόρεσαν τα μεγάλα του έργα να τον σώσουν από την οργή του αχάριστου πλήθους ,όπως:

1/  Η  ανάπτυξη  της  Λιβυκής   οξόρυξης  πετρελαίου της Σαχάρας που άλλαξε το ρου της  χώρας του , χωρίς φυσικά να την ανεβάσει και πολύ πνευματικά.

2/ ο Πράσινος Ποταμός με το νερό της Σαχάρας που έφθασε στις Λιβυκές ακτές και το τεράστιο αρδευτικό δίκτυο που εκτείνεται κατά μήκος των Μεσογειακών ακτών

3/ οι πετροχημικές βιομηχανίες της

4/ τα πανεπιστήμια , σχολεία ,  δημόσια κτίρια , οδικό δίκτυο κ.α

5/ το  απέραντο εργοτάξιο από μεγάλες εταιρείες που έφτιαναν μεγάλα έργα στη Λιβύη κ.α

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ήτο βαρύτερο από την Ελευθερία. Βαρέθηκαν να ακούν το όνομα Καντάφι επί 42 χρόνια. Ακόμη και τον Αριστείδη το δίκαιο τον βαρέθηκαν και τον εξόρισαν οι Αθηναίοι. Πολύ περισσότερο όταν οι  πολίτες  ακούνε την ίδια κρατική προπαγάνδα , τα ίδια ψέματα, τα ίδια άθλια πρόσωπα του καθεστώτος, αντιλαμβάνονται τις κλοπές, τις λοβιτούρες , τις σπατάλες των ανθρώπων του καθεστώτος και δεν μπορούν να διαμαρτυρηθούν  γιατί ο δικτάτορας τους έχει σφραγίσει τα στόματα και όποιος μιλήσει τον τρώει η «μαρμάγκα» και σαπίζει στη φυλακή. Ο Καντάφι δεν είναι ο μοναδικός δικτάτορας που έχει κάνει παρόμοια εγκλήματα. Ακόμη και οι δήθεν δημοκρατικοί ηγέτες των υπερδυνάμεων έχουν διαπράξει-και διαπράττουν- απείρως σοβαρότερα  εγκλήματα από αυτόν. Το θανάσιμο σφάλμα του είναι  ότι παράκουσε στην εντολή της διεθνούς εξουσίας και δεν παρέδωσε την εξουσία όταν τον διέταξαν. Ασφαλώς και αυτός θα διερωτάται ακόμη τι έφταιξε και ανετράπη. Του απαντούμε ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. Αυτό που θα ρίξει λίαν συντόμως και τον φίλο του Γιώργο, και άλλους .

Τέσσαρες  είναι οι επιλογές του Μουαμάρ αλ Καντάφι , οι οποίες όμως όλες οδηγούν προς το θάνατο:  

1/ Να συλληφθεί και δικασθεί από επαναστατικό δικαστήριο  και να  εκτελεσθεί δι’ απαγχονισμού, όπως ο Σαντάμ.

2/ Να συλληφθεί από το ΝΑΤΟ και να οδηγηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο και από εκεί ισοβίως  να εγκλεισθεί στις φυλακές Σπαντάου, (ζωντανός -νεκρός)  όπως οι Μιλόσεβιτς και Καρατζιτς

3/ Να δολοφονηθεί από κάποιον της συνοδείας του, πολύ πιθανόν

4/ Να αυτοκτονήσει, μάλλον απίθανον για Άραβα ηγέτη, αλλά όχι απίθανον για τον Καντάφι.

Κι’ όμως  το πλήθος αυτό που σήμερα ωρύεται «σταύρωσον , σταύρωσον αυτόν » σε μερικά χρόνια αυτοί ή τα παιδιά τους θα τον νεκραναστήσουν και θα τον ξαναβάλουν στο θρόνο του με τιμές και με δόξα, διότι ο Καντάφι δεν είναι  κοινός άνθρωπος. Δεν μπορεί ένας κοινός άνθρωπος να απασχολεί την ανθρωπότητα επί 42 χρόνια. Ο Καντάφι νικήθηκε από την διεθνή εξουσία και από το διαδίκτυο. Τώρα το δράμα του πλησιάζει προς το τέλος. Αργά αλλά σταθερά!!  Διέξοδος διαφυγής δεν υπάρχει πλέον.  Ο  Καντάφι είναι σαν τον ποντικό στη φάκα. Το τέλος του προδιαγραμμένο και αναπότρεπτον . (1/3/2011)

Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης

μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών