Για όλους εμάς τους καλούς ανθρώπους...που μετά κόπων και βασάνων προσπαθούμε να κάνουμε τον αγώνα μας στο Σύνταγμα.

Φίλε μου, δεν θα φύγουμε ΕΜΕΙΣ!!!!! Αυτό θα είναι παραίτηση και τελικά οι βάρβαροι θα νικήσουν. Πρέπει να μείνουμε εμείς (που ξέρουμε) και να επιβάλουμε (με το στανιό) το σωστό.
Θα πω κάτι προσωπικό. Μέχρι πριν ενάμισι χρόνο ήμουν απλά καλλιτέχνης. Γράφω από μικρή και ζωγραφίζω. Δεν συμμετείχα σε τίποτα (ακοινώνητη), ήμουν κλεισμένη στον κόσμο μου κι ο κόσμος ο δικός μου είναι το ιδεατό. Δεν με ένοιαζε για τους υπόλοιπους που ρημαδοζούσαν, δεν ήθελα να αλλάξω κανέναν, να μάθω σε κανέναν πώς να ζήσει σωστά, οπότε αδιαφορούσα. Πίστευα (και πιστεύω) ότι ο καθένας πρέπει να ΘΕΛΕΙ για να μάθει (εμένα δεν με έκανε κάποιος αναζητητή), όπως επίσης και ότι οι έτοιμες γνώσεις ποτέ κανέναν δεν βοήθησαν (τόσοι σοφοί πέρασαν από τον πλανήτη, και τα είπαν όλα, ποιος βοηθήθηκε, με την έννοια του προάχθηκε, από αυτούς).
Έγραφα λοιπόν από πάντα, όπως είπα, αλλά δεν είχα σκοπό να δημοσιοποιήσω ποτέ τα γραφόμενά μου. Κατάλαβα όμως κάτι κάποια στιγμή και αυτό με έκανε να αρχίσω να γράφω για το "κοινό". Εμείς υπάρχουμε αλλά δεν φαινόμαστε. Και δείχνει σαν στον πλανήτη να υπάρχουν ΜΟΝΟ ΟΙ ΟΥΝΝΟΙ!!!!! Ε, όχι ρε παιδιά, είμαστε κι εμείς εδώ!!!!
Πρέπει φίλε μου να φαίνεται και η άλλη άποψη. Πρέπει να ακουγόμαστε κι εμείς. Όχι για να μάθει κάποιος από εμάς, απλά για να μην δείχνει η ζωή τόσο άθλια!!!!

Ένας από το πλήθος