Η Ευθύνη της Κεντροαριστεράς.

Γιώργος Στιβαχτής

Πολλοί είναι αυτοί που μιλάνε για τις επιλογές της επόμενης μέρας. Είτε αυτό είναι στη πολιτική, είτε είναι στον αθλητισμό ακόμα και στην ίδια μας τη ζωή. Σήμερα, από αυτό το κείμενο επιδιώκω να δω την μεθεπόμενη μέρα. Τη μεθεπόμενη μέρα για την κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Σήμερα μια μέρα μετά τις εκλογές ο λαός έδωσε μια σημαντική δυναμική στον Αλέξη Τσίπρα περιμένοντας από αυτόν την ανασύσταση  της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Ο κόσμος επιθυμεί την έξοδο της χώρας από την κρίση με τις πρωτοβουλίες και τις αξίες που πρεσβεύει η κεντροαριστερά.

Στη πρώτη εκλογική διαδικασία είδαμε την σκληρή αποδοκιμασία και καταδίκη της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής που άσκησε στη χώρα μας το ΠΑ.ΣΟ.Κ., η Ν.Δ. και το ΛΑ.ΟΣ. σε απόλυτή βέβαια συνεννόηση με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. Μια πρώτη πράξη αντίστασης από έναν λαό που για τουλάχιστον 2 χρόνια έβλεπε τον μισθό του να μειώνεται δραματικά και μέρα με την μέρα να χάνει όλες τις κοινωνικές του κατακτήσεις (παιδεία, ασφάλιση, περίθαλψη). Στη δεύτερη εκλογική διαδικασία μπορεί τα ψευδοδιλλήματα που έθεσε ο Σαμαράς να τρόμαξε τον κόσμο, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ τρόμαξε το πολιτικό status quo της χώρας.

Σε μια περήφανη χώρα όπως είναι η Ελλάδα οι πολίτες της δεν θα μπορούσαν να μείνουν αμέτοχοι. Ίσως τα ψευτοδιλήμματα για Ευρώ ή δραχμή να αποπροσανατόλισαν τους πολίτες όμως οι ίδιοι έδωσαν μια ξεκάθαρη απάντηση ότι επιζητούν μια κεντροαριστερά με λύσεις και προτάσεις, απαλλαγμένη από την παθογένεια του παρελθόντος, τους δογματισμούς και τις διαχωριστικές γραμμές. Μια κεντροαριστερά που θα ενώνει και όχι θα διχάζει. Μια κεντροαριστερά που δεν θα χάνεται μέσα σε ατελείωτες θεωρητικές αναζητήσεις αλλά θα απαντάει με πράξεις σε όλους αυτούς που μας θέλουν υποτελείς των τραπεζών, των χρηματοπιστωτικών funds, της Μέρκελ ή οποιουδήποτε άλλου. Οι πολίτες αυτής της χώρας έμαθαν να μην σκύβουν το κεφάλι είναι απολύτως λογικό να απαιτούν το ίδιο και από τους ηγέτες τους.

Ο Αλέξης Τσίπρας και το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με την συνθηματολογία του, τις προτάσεις του αλλά και την γενική του στάση στην πολιτική κατάσταση της χώρας τα τελευταία χρόνια ήταν αυτοί που ο κόσμος εμπιστεύτηκε για την αναδόμηση της κεντροαριστεράς. Το μεγάλο στοίχημα είναι αν το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μπορεί να ηγηθεί του χώρου και ο Αλέξης Τσίπρας με την σειρά του να πάρει την θέση του στους μεγάλους ηγέτες της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Ο κόσμος τώρα ζητάει και απαιτεί μια υπεύθυνη δύναμη που θα δώσει προοπτικές στους ίδιους και ανάπτυξη στη χώρα.

Τη μεθεπόμενη μέρα για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα πρέπει  να την χωρίσουμε σε 2 άξονες. Ο πρώτος άξονας και ίσως ο πιο σοβαρός θα πρέπει να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί ένα σχέδιο για τις πρώτες 100 μέρες που θα θέσει και τις βάσεις της ανάπτυξης της χώρας. Είναι δύσκολο και απαιτεί αρκετή μεθοδευμένη δουλεία από όλους. Ένα σχέδιο που θα αξιοποιήσει τα μεγαλύτερα μυαλά της χώρας ανεξαρτήτως της πολιτικής τους ταυτότητας. Στο μικρό χρονικό διάστημα που αναφέρω παραπάνω θα πρέπει να παρθούν αμέσως όλα αυτά τα απαραίτητα μέτρα χωρίς να χρειαστεί να υπερβούμε το χρονικό πλαίσιο μιας και ο χρόνος δεν είναι σύμμαχός μας αλλά και επειδή δεν είναι εύκολο να πάρεις μέτρα που θα σοκάρουν μιας και θα επιδιώκουν να αλλάξουν νοοτροπίες ετών. Θα πρέπει αυτές οι πρώτες 100 μέρες να είναι αυτές που θα ταράξουν τα νερά, που θα ταράξουν δημιουργικά τα νερά και θα κάνουν τις ριζοσπαστικές πολιτικές και ιδέες να δημιουργήσουν νέα σημεία ισορροπίας σε αυτή τη χώρα.  

Ο δεύτερος άξονας είναι ότι τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα πρέπει να δομήσει τον κεντροαριστερό πόλο. Είναι αλήθεια ότι αυτή την στιγμή το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποτελείται από διάφορες συνιστώσες που συμφωνούν σε κάποιους βασικούς πολιτικούς άξονες. Αυτό είναι ταυτόχρονα και  θετικό αλλά και αρνητικό. Αρχικά, του δίνει έναν πλουραλισμό απόψεων, σκέψεων και ιδεών που μπορεί να συντελέσει σε ρηξικέλευθες προτάσεις που μπορούν δημιουργικά να βγάλουν από το τέλμα τη χώρα. Από την άλλη όμως η διαφορετικότητα των ατόμων που απαρτίζουν το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δίνει την εντύπωση ότι δεν υπάρχει μια κοινή πολιτική γραμμή, αλλά ο καθένας εκφράζει αυτό που θέλει και πιστεύει γεννώντας ανασφάλειες στον κόσμο.

Επομένως, είναι φυσικό επακόλουθο ότι το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα πρέπει να περάσει άμεσα σε καταστατικό συνέδριο όπου θα βοηθήσει να δομηθεί σε ένα ενιαίο κόμμα. .Ένα κόμμα που θα έχει κοινές θέσεις και δεν θα αποκλείουν οι θέσεις του με βάση τη συνιστώσα. Επιπλέον, μέσα από το συνέδριο αυτό θα πρέπει να οργανωθεί το κόμμα με δομές και με όργανα που θα βοηθήσουν την λειτουργία του κόμματος. Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας αν θέλει να είναι ο ηγέτης της κεντροαριστεράς θα πρέπει την μεθεπόμενη μέρα να μην φοβηθεί ακόμα και να απομακρύνει από το κόμμα του στοιχεία ακραία που μόνο κακό κάνουν. Εξάλλου, αν καταφέρει να καθαρίσει το κόμμα του θα μπορεί να ενισχυθεί και από νέα υγιή στελέχη που θα του δώσουν μεγαλύτερη ώθηση αλλά θα μπορέσει να ελέγξει και τις εσωτερικές «διαδικασίες».

Σημαντική η επόμενη μέρα με βάση την ανάγνωση και ανάλυση των αποτελεσμάτων που  προέκυψαν από τις εκλογές εξίσου όμως σημαντική και η μεθεπόμενη μέρα για την κεντροαριστερά. Που θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει πρόταση, έχει στελέχη και ζητάει να κυβερνήσει ώστε να βγάλει τη χώρα από το τέλμα. Μεγάλο το στοίχημα τόσο για τον Τσίπρα που καλείται να αποδείξει πως μπορεί να είναι ο ηγέτης «αλχημιστής», ο ηγέτης δηλαδή που θα μετουσιώσει την αδικία, την διαφθορά και την οικονομική κρίση σε κοινωνική δικαιοσύνη με μοναδικό γνώμονα την λαϊκή κυριαρχία. Μπορεί; Η μεθεπόμενη μέρα θα δείξει…