Γιατί ο Ψυχάρης κρεμάει στα "μανταλάκια" τη Google

 Ευθεία επίθεση κατά της Google εξαπολύει ο όμιλος ΔΟΛ με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα των Νέων το οποίο τιτλοφορείται «Πώς μας κλέβει η Google». Η εφημερίδα παρουσιάζοντας τις διαδρομές του χρήματος από και προς την πολυεθνική εταιρία προσπαθεί να αποδείξει –το ήδη γνωστό συμπέρασμα- ότι η Google φοροδιαφεύγει. Αν και δα γυμνού οφθαλμού η προσέγγιση του θέματος φαίνεται ορθή, με μια δεύτερη ανάγνωση αποκαλύπτεται η υποβόσκουσα αντιπαράθεση του εγχώριου εκδοτικού και διαφημιστικού κατεστημένου με ένα νέο και δυναμικό παίχτη της παγκόσμιας αγοράς.
Οι προεκτάσεις της υπόθεσης είναι πολλές και φτάνουν , ίσως και να ξεπερνούν, τα όρια του θεμιτού ανταγωνισμού. Οι διαφορές τιμών στη διαφημιστική αγορά, μεταξύ της Google και των media shops καθώς και με βάση τους τιμοκαταλόγους των εκδοτών είναι τεράστιες και σκιαγραφούν το πορτρέτο μιας πλήρως στρεβλής αγοράς η οποία αν και πλήρως απελευθερωμένη αδυνατεί να βρει σημείο ισορροπίας.
Η μέχρι τώρα ακολουθούμενη τιμολογιακή από τις διαφημιστικές εταιρίες και τους εκδότες ανέβαζε το κόστος της online διαφήμισης στο εύρος €3 έως €8 για κάθε 1000 εμφανίσεις της εκάστοτε διαφήμισης στα sites.
Από την άλλη πλευρά η Google προωθεί αποκλειστικά το μοντέλο pay-per-click συνδέοντας την πληρωμή για τη διαφήμιση με την αποδοτικότητά της και με μετρήσεις σε πραγματικό χρόνο. Με τον τρόπο αυτό υπολογίζεται ότι το αντίστοιχο κόστος ανά εμφάνιση υποχωρεί στα €0,55 μεσοσταθμικά και ίσως χαμηλότερα σε πολλές περιπτώσεις.
Η ταχεία επέλαση όμως της Google σε συνδυασμό με τις αλλαγές στο καταναλωτικό προφίλ και τον περιορισμό των διαφημιστικών κονδυλίων δημιουργούν τεράστια προβλήματα και κραδασμούς στους εκδότες και κατ επέκταση και στις διαφημιστικές.  Οι αντιδράσεις εδράζονται ακριβώς στο σημείο του καθορισμού των τιμών.
Από την οπτική γωνία του καταναλωτή η διαφήμιση μέσω της Google είναι σαφώς πιο αποτελεσματική και οικονομική ενώ από την πλευρά των εκδοτών μια σκληρή προσαρμογή προς τα κάτω θα οδηγήσει σε περικοπές θέσεων εργασίας και εκ βάθρων αναδιάταξη του εκδοτικού χάρτη και όχι μόνο.
Η αλήθεια βέβαια βρίσκεται κάπου στη μέση, καθώς ναι μεν οι τιμές της Google είναι πολύ χαμηλές και απειλούν τη βιωσιμότητα των sites και κατ επέκταση των μεγάλων εκδοτικών σχημάτων. Οι εκδότες όμως δεν επιδιώκουν τον εξορθολογισμό της αγοράς αλλά επιμένουν στον καθορισμό των τιμών σε υψηλά επίπεδα, το οποίο επιτυγχάνεται με πρακτικές καρτέλ.
Με τον τρόπο αυτό το διαφημιστικό κόστος ανεβαίνει σε δυσθεώρητα ύψη καθιστώντας απαγορευτική τη διαφήμιση για μικρές εταιρίες.
Το μένος των εκδοτών και του ίδιου του Στ. Ψυχάρη φτάνει στο σημείο να επικαλεστεί την απόφαση των Βραζιλιάνων εκδοτών να εγκαταλείψουν το ειδησεογραφικό portal της Google το οποίο τους διοχέτευε επισκεψιμότητα, καθώς ζητούσαν να πληρώνονται.
Η πρωτοσέλιδη επίθεση του ΔΟΛ στη Google γεννά ερωτηματικά για την οικονομική κατάσταση και την ευρωστία της εταιρίας, ενώ οι σκοπιμότητες που εξυπηρετεί χρίζουν ελέγχου από τις αρμόδιες αρχές για τον ανταγωνισμό καθώς φτάνει στα όρια της κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης και σε πολιτικές καρτέλ.

sofokleousin