Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Τις τελευταίες
δεκαετίες υπήρξα ένας από τους πανεπιστημιακούς που εμφανιζόταν πολύ συχνά στα
ραδιοτηλεοπτικά «παράθυρα και μπαλκόνια».
Μετά το
καλοκαίρι του 2010 και την επίσκεψη (μάλλον πρόκειται για μόνιμη εγκατάσταση)
της τρόικα στην Πατρίδα μας αποφάσισα να απέχω από τα ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα
συνειδητοποιώντας ότι η συμμετοχή μου έδινε ‘άλλοθι’ σε παρουσιαστές και
προγράμματα την ώρα που η Ελλάδα βυθιζόταν γοργά στο δράμα της οικονομικής,
κοινωνικής και πολιτιστικής απαξίωσης και του μηδενισμού κλασικών Αξιών και
Αρχών που ήταν τα γνωρίσματα του Λαού μας.
Την αποχή μου
την ανέστειλα πριν μερικούς μήνες αλλά και πάλι έκανα τη διαπίστωση ότι ΔΕΝ
βοηθούσε σε τίποτε η συμμετοχή μου καθώς φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι με
σταματούσαν στο δρόμο να με ρωτήσουν «γιατί δεν είπες κάτι παραπάνω, γιατί
έμεινες σιωπηλός, και πού πάμε;…»
Μη με ψάχνετε πλέον στα Ελληνικά ραδιοτηλεοπτικά
παράθυρα και μπαλκόνια!...
Συνεχίζω, όμως
φίλοι μου, «να επικοινωνώ και άρα να υπάρχω» ΕΔΩ στα ελληνικά blogs…
Εάν, λοιπόν, νομίζετε ότι επειδή υπήρξα ένα
από τα πρόσωπα που πολύ συχνά φιλοξενήθηκαν
στα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια ΔΕΝ έχω το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κρίνω
καλόπιστα TV και οικοδεσπότες,
μη συνεχίσετε το διάβασμα, ΣΤΟΠ εδώ!
Εάν, μάλιστα,
σας διακρίνει η τάση να υποβαθμίζετε τα ΜΜΕ και την τηλεοπτική εικόνα ιδιαίτερα
ως παιδαγωγικό εργαλείο, και ΑΙΧΜΗ του Δόρατος της ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ, τότε σας
ΙΚΕΤΕΥΩ, κάνετε ΣΤΟΠ εδώ!..
Η ουσία το περιεχόμενο και ο «λόγος» όχι
μόνο στην ελληνική αλλά στην παγκοσμιοποιημένη πλέον «τηλεοπτική δημοκρατία»
δίνουν τη θέση τους στο περίβλημα, στο επιδερμικό, στην εικόνα.
Ίσως
άλλοι λαοί να μην νοιάζονται για αυτές τις μεταλλάξεις, αλλά εμάς εδώ στην χώρα
κοιτίδα του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της λογικής έπρεπε να μας…πειράζει
καθώς το πρόβλημα δεν είναι η δημοκρατία την οποία εμείς και διδάξαμε στους
λαούς και σεβόμαστε.
Το πρόβλημα έγκειται στις δομές της ΔΗΜΚΡΑΤΙΑΣ
και στο ρόλο της σύγχρονης ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗΣ που λέγεται τηλεόραση.
Έρχομαι σήμερα επικριτής της Τηλεόρασης γιατί
αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους.
Από όλους εμάς που ασχολούμεθα με τις
επιστήμες της συμπεριφοράς χρειάζεται να αποδοθεί ΟΡΘΑ η εκπληκτική δύναμη της
σύγχρονης τηλεόρασης στην άσκηση όχι της
συνειδητής αλλά κυρίως της υποδόριας, της υποσυνείδητης, επίδρασής της στην καθιέρωση προτύπων
συμπεριφοράς προς μίμηση και ταύτιση για
τα παιδιά που στέκονται ευάλωτα και εύπλαστα μπροστά στους δέκτες και
για μας τους μεγάλους που έχουμε σχεδόν συστηματικά οδηγηθεί στην αποδοχή της
ψεύτικης «εικονικής πραγματικότητας» με την αποκρυστάλλωση μιας πολύ στρεβλής
αντίληψης της…πραγματικότητας!
Κάποιες άλλες εποχές, στην ευλογημένη
χώρα, που την κατοικούν 11 εκατομμύρια Ελλήνων (και αλλοδαπών) αλλά είναι
άγνωστος ο αριθμός των…φιλελλήνων, οι ρόλοι ήταν ευκόλως διακριτοί:
Η Νομοθετική εξουσία νομοθετούσε, η
εκτελεστική εφάρμοζε, η δικαστική ήλεγχε και ο ΤΥΠΟΣ μέσω των ΡΕΠΟΡΤΕΡ όταν
εντόπιζε πρόβλημα, έψαχνε τις ιδιαιτερότητές του, απεκάλυπτε πτυχές κρυμμένες
επιτήδεια, τους πρωταγωνιστές και λεπτομέρειες ανατριχιαστικές ή …γαργαλιστικές
δίνοντας στο αναγνωστικό κοινό υλικό για σχολιασμούς και στοχασμούς υπέρ και
κατά!…
Σήμερα στην
Ελλάδα ΔΕΝ διαβάζουμε και δεν συζητάμε!
Κοιτάμε
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ η οποία δεν προσπερνά, αλλά μένει στην επιδερμίδα
και δίνει με εικόνα στο ρεπορτάζ
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ διαστάσεις όπου κυρίαρχος μοιάζει να είναι ο Νόμος της
Ζούγκλας και η δύναμη της διείσδυσης του τηλεοπτικού φακού σε σημεία
ΧΩΡΟ-ΧΡΟΝΟΥ όπου ακόμη και τα εξειδικευμένα τμήματα της ΕΥΠ και της Ασφάλειας
της Ελληνικής Αστυνομίας δεν έχουν φτάσει...
Που αρχίζει και
πού τελειώνει ο ρόλος της κάθε μιας από τις 4 κάποτε διακριτές εξουσίες;
Με ποιες
αξίες λειτουργούμε εμείς και με ποιες
πρέπει να λειτουργούν οι δημοσιογράφοι της Τηλεόρασης όταν αισθάνονται ότι το
καθήκον στην αλήθεια και την κοινωνία τους καλεί να…πρωτοτυπήσουν;
Εάν τελικά ένα
παιδάκι αναφωνήσει «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός» θα του κλείσουμε το στόμα
επειδή τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν
τέτοιες διαπιστώσεις ή θα θυμηθούμε ότι «από παιδί και από ζαβό
μαθαίνεις την αλήθεια»
Τελικά το
κοινωνικό-ψυχολογικό φαινόμενο που λέγεται «πλύση εγκεφάλου» και ο ανεξέλεγκτος
«τσαμπουκάς» κάποιων τηλεοπτικών αστέρων και εκπομπών που δεν φαίνεται να
σέβονται ούτε τη Δικαιοσύνη θα μας διδάξει κάτι;
Φοβάμαι
ότι ο τηλεοπτικός φακός απέδειξε και συνεχίζει να απoδεικνύει καθημερινά ότι «κάνει όπως γουστάρει» καθώς λιγόστεψε
και η ΤΣΙΠΑ στην Ελλάδα της τρόικα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου