Ποιον τρέμει ο Σαμαράς και το σινάφι του;

του Δημήτρη Καζάκη
Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον στο Peterson Institute for International Economics σε συνεργασία με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο Αντώνης Σαμαράς είπε χαρακτηριστικά: «Συντρίβουμε τον εξτρεμισμό, έχουμε σαν κυβέρνηση την πολιτική βούληση, η ηγεσία της Χρυσής Αυγής να οδηγηθεί στην φυλακή». Ωστόσο, λίγο αργότερα, κατά τη διάρκεια απάντησης σε ερώτηση που του τέθηκε από το κοινό έστρεψε τα βέλη του προς την «ακραία αντιπολίτευση» (extreme opposition, όπως είπε) που μιλάει για έξοδο από τo NATO, το ευρώ και την ΕΕ, «κάτι που θα ήταν πολύ επιζήμιο για τη μεγάλη υπόθεση»
Δεν αμφιβάλω ότι η έξοδος από το ευρώ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα ήταν πολύ επιζήμια για την «μεγάλη υπόθεση» του Σαμαρά. Μόνο που η δική του «μεγάλη υπόθεση» δεν έχει καμιά σχέση με την υπόθεση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και της χώρας του. Ούτε πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της χώρας κ. Σαμαράς θα ήθελε να μας δει όλους εμάς της «ακραίας αντιπολίτευσης» εναντίον του ευρώ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα κάγκελα και στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Το μόνο για το οποίο δεν πρέπει να φοβόμαστε τον Σαμαρά είναι μήπως και ανοίξει ξανά τα ξερονήσια. Ξέρετε τους γνωστούς τόπους ανανήψεως της «ακραίας αντιπολίτευσης» του μεσοπολέμου, τους εμφυλίου και της χούντας. Όχι, μην ανησυχείτε. Τα ξερονήσια της Ελλάδας, όπως κι ολόκληρη την χώρα, την προορίζει ο Σαμαράς και η συμμορία του για τους ξένους επενδυτές, για τα γνωστούς γύπες των αγορών που ξέρουν να απογυμνώνουν το κουφάρι μιας χώρας που πνέει τα λοίσθια. Τι νομίζατε ότι κανονίζει τόσες μέρες στις ΗΠΑ;
Αυτή είναι η πολιτική του κουλτούρα, από αυτή την πολιτική οικογένεια κατάγεται, αυτή την ιδεολογία και την πολιτική υπηρετεί από τα γεννοφάσκια του. Και τώρα που βλέπει να πλησιάζει το τέλος του, το δικό του και του καθεστώτος δουλοπαροικίας του οποίου είναι εντολοδόχος, ονειρεύεται έκτακτα στρατοδικεία, φυλακές και εκτελεστικά αποσπάσματα σαν του εμφυλίου όπου διέπρεψε η δική του πολιτική παράταξη. Πάντα για την «μεγάλη υπόθεση» της υποτέλειας, της εθνοδουλείας και του ξεπουλήματος.
Μόνο που ονειρεύεται ξεσκέπαστος. Τα μόνα κάγκελα που θα δει είναι αυτά της δικής του φυλακής για σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας και εσχάτη προδοσία. Αλλά ας μην ανησυχεί. Η δικαιοσύνη όταν ο λαός θεμελιώσει την δική του νόμιμη εξουσία, όταν θα ξεφορτωθεί το καθεστώς του δοσιλογισμού, δεν θα είναι σαν την τωρινή. Δεν θα παίζει τα παιχνίδια της πολιτικής εξουσίας, ούτε θα λειτουργεί με όρους διάτρητους, με όρους απανθρωπιάς και αντεκδίκησης.
Τότε είναι που θα μάθει ο κ. Σαμαράς και το σινάφι του τι σημαίνει αληθινή δικαιοσύνη που δικάζει αδέκαστα στο όνομα του ελληνικού λαού. Μόνο που θα το μάθει καθήμενος στο εδώλιο του κατηγορουμένου παρέα με όλη την κυβερνώσα συμμορία. Και τότε θα δούμε πόσα απίδια χωράει ο σάκος
Άστε τον λοιπόν να ονειρεύεται ότι θα μας βάλει στον γύψο. Αυτή την φορά δεν έχει να κάνει με μια αριστερά χαμένη στα βαρβιτουρικά των ιδεολογημάτων της. Δεν έχει να κάνει με απάτριδες εθνοκάπηλους σαν τον εαυτό του. Δεν έχει να κάνει με δήθεν διεθνιστές της πλάκας που ξέρουν μόνο να κρύβουν την συνθηλόγηση με τον κατακτητή πίσω από μια τζούφια και ανώδυνη αντικαπιταλιστική ρητορεία.
Έχει να κάνει με αληθινούς Έλληνες, με αυθεντικούς πατριώτες δημοκράτες σαν κι αυτούς που ήξεραν ανέκαθεν να μετατρέπουν κάθε βράχο, κάθε ρεματιά, κάθε χωριό, κάθε πόλη, σπίτι με σπίτι σε φρούριο του αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας. Κι αυτοί κ. Σαμαρά δεν σκιάζονται τόσο εύκολα από καρικατούρες και ξόανα σαν του λόγου σας. Ούτε τρομάζουν με τζούφιες απειλές από πολιτικά ερείπια. Έχεις να κάνεις με τον μπαρουτοκαπνισμένο ελληνικό λαό που επί δυο αιώνες – ενάντια σ’ όλες τις πιθανότητες – αμύνεται του πατρίου εδάφους απέναντι σε αποικιοκράτες και φασίστες κατακτητές που πολιτικοί σαν του λόγου σου ξεπουλάνε πάντα σε τιμή ευκαιρίας.
Κι όπως στις αρχαίες Θερμοπύλες, έτσι και σήμερα ξέρουν να πατούν γερά στο έδαφος της πατρίδας που υπερασπίζονται και να φωνάζουν στους ελληνόφωνους ντελάληδες της ξένης απολυταρχίας που τους απειλεί: Μολών Λαβέ! Κι αν νομίζει ο φερόμενος πρωθυπουργός ότι έχει καταντήσει τους Έλληνες τόσο ραγιάδες, τόσο απάτριδες και κοινούς προδότες, τότε δεν έχει παρά να δοκιμάσει και να δει. Άντε και να δούμε ωρέ ποιος θα μείνει τελικά όρθιος.