Η Δύση δύει …..ανατέλλει η Ανατολή

Η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος έχει την αιτία της από την μία στην αφειδούσα παροχή δανείων από την μεριά των Τραπεζών, και από την άλλη στους ανεύθυνους σπιτονοικοκύρηδες που τα πήραν και δεν ήταν σε θέση να τα αποπληρώσουν

Η απληστία των Τραπεζιτών και η ερασιτεχνική διοίκηση της αμερικάνικης κεντρικής Τράπεζας είναι στην πραγματικότητα το "τσουνάμι" που συμπαρέσυρε την Δύση σε μια κατάρρευση που ουδείς μέχρι σήμερα μπορεί να αρθρώσει λόγο για το τέλος της.

Οι Ευρωπαίοι βλέποντας τα πρώτα δεινά της αμερικανικής Ηπείρου....- ίσος και να χάρηκαν για το οικονομικό "στρίμωγμα" του παντοδύναμου συμμάχου της-... αδιαφόρησαν και δεν έλαβαν υπόψιν τους τα χειρότερα που θα αντανακλώνταν σε αυτούς μια και τα τραπεζικά προϊόντα με υψηλές αποδώσεις ήταν αμερικάνικα αλλά και οι "μεγάλοι και καλοί" πελάτες ήσαν Ευρωπαίοι

Τώρα, εν μέσω δεινών στην Ευρώπη και αφού τα δοχεία είναι συγκοινωνούντα, οι Ευρωπαίοι Ηγέτες ΑΝΑΓΚΆΣΤΗΚΑΝ να εγγυηθούν τις καταθέσεις και άλλοι χειρότερα να κρατικοποιήσουν τις μεγάλες τους τράπεζες.

Για πρώτη φορά η Δύση έχει χτυπηθεί στην "καρδιά" του οικονομικού της συστήματος

και μάλιστα από την μαστοριά χρηματιστών απατεώνων της "ανατολής" που λόγο αποθεματικών κεφαλαίων τα οποία ανέρχονταν σύμφωνα με τι τελευταίες εκτιμήσεις στα 4 τρις δολάρια και χρηματοδοτούσαν της ΗΠΑ και την Ευρώπη πλημμύρισαν την αγορά με ασιατικά τραπεζογραμμάτια τα οποία όμως τελικά δεν είχαν τις προσδοκώμενες αποδώσεις των χρηματοπιστωτικών τους προϊόντων.

Ενώ η Δύση αιμορραγεί η..... «μετακίνηση της οικονομικής ισχύος προς την ανατολή» είναι πια κοινοτυπία στις τοποθετήσεις των δυτικών αξιωματούχων. Οι πάντες στη δύση αναφέρονται με δέος στους ρυθμούς της κινέζικης ανάπτυξης, στην εμφάνιση της Ινδίας στο ρόλο γεωπολιτικού παίκτη πρώτης γραμμής, στην αύξηση του ειδικού βάρους της Βραζιλίας ή της Νοτίου Αμερικής στις διεθνείς υποθέσεις.

Crisis marks out a new geopolitical order

Η Ανατολή ανατέλλει χωρίς οι πλούσιες χώρες να μπορούν να συνειδητοποιήσουν ποιες θα είναι οι εξελίξεις της.

Ο Philip Stephens των «φαϊνάνσιαλ τάιμς» έγκυρος οικονομικός αναλυτής είπε για την κρίση:

Προσωπικά δεν έχω καμία συστολή να υποστηρίξω τις δυτικές αξίες και να διακηρύξω τις αρετές του κράτους δικαίου, της πλουραλιστικής πολιτικής και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είμαι βέβαιος πως παρά τη σφοδρότητα των χρηματιστηριακών κρίσεων, η φιλελεύθερη χρηματοοικονομική αγορά είναι το χειρότερο σύστημα -μόνο όμως αν εξαιρέσει κανείς όλα τα άλλα.

Όσο για το σαφέστερο δίδαγμα της τρέχουσας κρίσης, ασφαλώς και δεν είναι άλλο από το ότι οι ανοικτές αγορές χρειάζονται παγκόσμια αποδεκτούς κανόνες λειτουργίας και πολυμερή διακυβέρνηση.

Το πρόβλημα είναι πως η δύση θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα πως ίσως και να μην έχει πια τα μέσα να συνεχίζει να καθορίζει τις μελλοντικές εξελίξεις. Εδώ και διακόσια χρόνια, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη ασκούν αυτονόητα οικονομική, πολιτιστική και πολιτική ηγεμονία σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτή η εποχή βαδίζει προς το τέλος της.