Νταλάρα-Νταλάρα-Νταλάρα!

του Αντωνη-Μαριου Παπαγιωτη

Και ενώ ο χρόνος μετρά αντίστροφα για το ΠΑΣΟΚ (σήμερα φθάσαμε στη 94^η ημέρα), θύμησες από την προεκλογική περίοδο μου έρχονται στο μυαλό. Τότε λοιπόν, με είχε εκπλήξει ένα δημοσίευμα (http://www.nenanews.eu/politics/132-2009-10-01-17-47-54.html) από ένα ευαίσθητο διαδικτυακό χώρο μετάδοσης της φωνής των Βορειοηπειρωτών. Το κείμενο αναφέρονταν στην εκνευριστική και παράνομη ενέργεια αρκετών βουλευτών αποστολής μηνυμάτων με πολιτικό περιεχόμενο, στα κινητά τηλέφωνα. Το ότι το γραφείο της κ. Νταλάρα θα διακρίνονταν για την άρτια οργανωτική του δομή το ανέμενα, καθώς η ίδια η βουλευτής -πια- διακρίνεται για την ικανότητά της στις δημόσιες σχέσεις. Εξάλλου, αυτή είναι η δουλειά της. Εκείνο που με εξέπληξε αρνητικά, είναι ότι το μήνυμα που έφτασε στα κινητά των Βορειοηπειρωτών από τη κ. Νταλάρα ήταν γραμμένο στην αλβανική. Η επιλογή της επίσημης και όχι της μητρικής γλώσσας των Βορειοηπειρωτών έχει τη σημασιολογία, τη σηματολογία και τη σημειολογία της. Όντας περισσότερο ευαισθητοποιημένοι από εμέ, οι αποδέκτες αναλύουν καλύτερα αυτή τη κίνηση, στο link που παρέθεσα παραπάνω. Εγώ θα περιοριστώ, τονίζοντας απλά τα ερωτήματα που θέτουν οι διαχειριστές τις ιστοσελίδας.

“Πως βρέθηκαν στην κατοχή της κυρίας Νταλάρα οι αριθμοί των κινητών τηλεφώνων των Βορειοηπειρωτών που διαμένουν στην Β' εκλογική περιφέρεια Αθηνών και είναι κάτοχοι ελληνικής υπηκοότητας. Ελπίζουμε να μην έχουν διαρρεύσει από κάποια κρατική υπηρεσία.”

“Ποια είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ σχετικά με αυτήν την επιλογή της κυρίας Νταλάρα να χρησιμοποιήσει την αλβανική για να απευθυνθεί σε Έλληνες.”

Θυμάμαι ακόμη, και ένα διθύραμβο που διάβασα εκείνη τη περίοδο (βλ.π. http://kafeneio-gr.blogspot.com/2009/09/blog-post_3006.html) για τη κ. Νταλάρα. Αν και θεωρώ ατυχή την έναρξη ενός «ύμνου» μιας σοσιαλδημοκράτισσας με παραπομπή το Στέφανο Μάνο, ομολογώ ότι το κείμενο είναι μεθυστικό. Σκέφτομαι όμως, πόσο ακόμα η χώρα μου θα ταλαιπωρείται από «τζάκια», «βαρόνους», «υιούς», «ανιψιούς», «κόρες», «Κυρίες των Κυριών» και «Κυρίους των Κυριών».

Τον αχταρμά που ζούμε και την ανατολίτικη επιλεκτική ανομία που γουστάρουμε, την περιγράφει με ανάλογο ύφος ένας φίλος του «υμνογράφου» της κ. Νταλάρα, σε σχόλιό του μετά την ανάρτηση του κειμένου στο facebook.

«Πολιτισμός ο Νταλάρας; γκουχου γκουχου.. Σταυροκατάπια. ΟΚ, δεν ξέρω καλά από αυτό που λεν στην Ελλάδα "έντεχνη μουσική", δλδ μπουζούκια με ένα λίγο "κουλτουρε" σταιλ, αλλά ξέρω γω...έχω δει και καλύτερους....Φυσικά και δεν θα την ψηφίσω...Όταν λες το Νταλάρα πολιτιστικό κεφάλαιο είναι μέγα και βαρύ λάθος.
Επίσης, κάπου λέει για "θεσμική κατοχύρωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας". Φαντάζομαι δεν έχει μπει ακόμα στην εποχή του ελεύθερου λογισμικού, το creative commons, αλλά θα μας φέρει την ΑΕΠΙ ή όπως λέγεται, που αφήνει τον κάθε Μαζωνάκη να αντιγράφει κάργα όλο το τουρκικό ρεπερτόριο και από την άλλη. να κυνηγά περιπτεράδες γιατί το τρανζίστορ έπαιζε Καζαντζίδη δίχως να έχει άδεια από την ΑΕΠΙ...no way, no how...πάω να κατεβάσω κανα τραγούδι.»

ΥΓ Έμαθα ότι η κ. Νταλάρα πλήρωνε 200 ευρώ για κάθε «θετικό» γι’ αυτή κείμενο στο διαδίκτυο. Κρίμα που δε το έμαθα νωρίτερα.. Αναμένω νεότερες τιμές για αντίστοιχες αναφορές στη βουλευτική της θητεία ή για πολιτικούς «επικήδειους».