Η Ευρώπη θέλει να συναποφασίζει ισότιμα με την Τουρκία;

Γνωρίζετε αυτή τη συμπαθή κυριούλα, που κρατά μια ανθοδέσμη και κοιτάζει αμήχανα το φωτογραφικό φακό; Κάνετε λάθος -όχι μεγάλο…- αν νομίζετε ότι φωτογραφίζεται γιατί κέρδισε κάποιο διαγωνισμό σε τηλεοπτική εκπομπή ριάλιτι. Βέβαια κέρδισε κάτι σαν το ελληνικό τζόκερ μετά από κάμποσα τζακ ποτ, αφού από την πολιτική αφάνεια, το κατεστημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε μια μέρα, δηλαδή μια νύχτα, περασμένα μεσάνυχτα ήταν, να την ονομάσει “υπουργό Εξωτερικών” της ενιαίας Ευρώπης. Η κυριούλα λέγεται, αν δεν το ξέρετε, λαίδη Κάθριν Άστον. Δείτε, λοιπόν, τι είπε στην πρώτη μεγάλη, επίσημη ομιλία της η κυρία Άστον:

Η Ευρωπαϊκή Ενωση θέλει οι αναδυόμενες δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία να ενταχθούν στις ελίτ ομάδες του κόσμου που λαμβάνουν αποφάσεις, δήλωσε σήμερα η νέα εκπρόσωπος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ η Κάθριν Άστον. Κίνα, Ινδία, Νότια Αφρική, Βραζιλία, Μεξικό και Τουρκία είναι “μεγάλοι παίκτες στην πολιτική και την ασφάλεια με αυξανόμενη πολιτική επιρροή. Η ευρωπαϊκή απάντηση πρέπει να είναι περισσότερο γενναιόδωρη αφήνοντας χώρο στα κορυφαία τραπέζια της παγκόσμιας πολιτικής νωρίς όταν μορφοποιούνται στρατηγικές”, είπε στην παρθενική της ομιλία στην ετήσια διάσκεψη για την ασφάλεια στο Μόναχο. Ταυτόχρονα, αυτές οι δυνάμεις πρέπει ως αντάλλαγμα να “συμβάλλουν δίκαια” στη παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, πρόσθεσε η Άστον.

Η κυρία Άστον ονομάστηκε, όπως είπαμε, “υπουργός Εξωτερικών” της Ευρώπης, με βασικό κριτήριο τη διατήρηση των ισορροπιών μεταξύ εκείνων, που συναποτελούν το σημερινό ευρωπαϊκό κατεστημένο. Είναι παντελώς άπειρη από τις διαδικασίες στην κορυφή της παγκόσμιας διπλωματίας, όπου φυσικά μετέχει ο υπουργός Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα η κυρία Άστον είναι βρετανή, επηρεασμένη από την “γενετήσια διχοστασία” της Βρετανίας ανάμεσα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, γνήσιο, ως φαίνεται, τέκνο της “φωτισμένης απομόνωσης” (splendid isolation) που καθόρισε επί δεκαετίες τη βρετανική διπλωματία.

Με αυτά και μ’ εκείνα, η κυρία Άστον μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Να βάζει όποια χώρα επιθυμεί η ίδια στο τραπέζι των ηγετών που καθορίζουν τις τύχες του κόσμου. Με ποια κριτήρια επέλεξε τις χώρες που κατονόμασε, η ίδια μόνο -και ο Θεός, που όμως δεν ξέρει αγγλικά- γνωρίζει. Κι αν οι χώρες αυτές ανταποκριθούν στο κάλεσμα της αώρου κυρίας Άστον και μετάσχουν στη διαμόρφωση της νέας παγκόσμιας ισχυρής ομάδας, πώς -για παράδειγμα- η Ευρώπη θα αρνηθεί τη συμμετοχή μιας εξ αυτών των χωρών στους κόλπους της οικογένειας των 27; Αναφέρομαι στην Τουρκία, η οποία παραβιάζει σε πολλά επίπεδα το διεθνές δίκαιο -ποιος θα ενημερώσει για αυτά την κυριούλα;- κατέχει έδαφος κράτους- μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης -δεν ασχολείται με ‘λεπτομέρειες’ η κυριούλα;- και επιθυμεί να ενταχθεί στην Ένωση όχι με τους ευρωπαϊκούς όρους με τους οποίους εντάσσεται κάθε άλλο κράτος- αλλά με τους δικούς της, νεοτουρκικούς όρους. Τα ξέρει αυτά η λαίδη; Μπήκε στον κόπο να ενημερωθεί; Κάποιος από τις Βρυξέλλες πήρε την πρωτοβουλία να της τα κοινοποιήσει;

Αλλά, ποιος θα το έκανε; Μια χώρα που χρωστά τα μαλλιά της κεφαλής της και που γίνεται περίγελως των “εταίρων” της; Μια χώρα που κατασπατάλησε τρία ολόκληρα κοινοτικά πλαίσια στήριξης χωρίς να διορθώσει τις χρόνιες παθογένειες της οικονομίας της; Μια τέτοια χώρα, με τέτοια ηγεσία, μόνο σε Ίμια κάθε μορφής μπορεί να “ελπίζει” για το μέλλον. Όσο για τα όσα αβασάνιστα υποστηρίζει η κυριούλα, η μόνη απάντηση που μπορεί να δώσει η Αθήνα, είναι η απάντηση των σκυλάδικων: Άστον, Άστον να πάει Άστον, Άστον πονάει Άστον…”

Τα πραγματα