1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»
Το email μας tolimeri@gmail.com
Από εκεί και πέρα, και λίγο πιο συγκεκριμένα: τα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Αλογοσκούφης, στην πράξη, αποτελούν λευκή επιταγή προς τις Τράπεζες, με φτηνή ρευστότητα. Δεν υπάρχει σε αυτά τα μέτρα κανένα εχέγγυο ότι, αυτή η αυξημένη ρευστότητα θα διοχετευτεί στην πραγματική οικονομία, προς όφελος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των φορολογουμένων. Και μάλιστα, η ανακοίνωση αυτών των παροχών στις Τράπεζες έγινε την ίδια ημέρα που η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών και μεμονωμένες Τράπεζες καταφεύγουν στα Δικαστήρια εναντίον αποφάσεων του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, που καλεί τις Τράπεζες να προσέλθουν στις διαπραγματεύσεις για τη συλλογική σύμβαση εργασίας. Την ίδια ακριβώς ημέρα. "....... και αφού οι τράπεζες συνεχίζουν να λυμαίνονται με προκλητικό τρόπο την πραγματική οικονομία προς τι η "παράταση"?????????????
Και ύστερα θέλουν να μην είναι ο λαός καχύποπτος!!!! Πως μπορεί να εξηγηθεί η "σιωπή" όλων των κομμάτων για την κίνηση αυτή ,όταν οι κομματικοί εργατοπατέρες φωνάζουν για τα φοροεισπρακτικά μέτρα της κυβέρνησης??
Αλλά τι μπορείς να περιμένεις από την αντιπολίτευση της Νουδούλας. Αυτή εκτός του ότι ήταν ο παροχός των 28 δις ήταν και ο καταλύτης της πτώχευσης του κράτους. Όσο για τον Καππαδόκη ΛΑΟΣ? εύλογα σιωπά αφού ο καιροσκοπισμός του κόμματος είναι μνημειώδης, άσε που προτεραιότητα έχει το μεταναστευτικό γιατί όπως και να το κάνουμε θέλει και αυτός η "πείνα" να χτυπήσει την πόρτα των πολιτών για να δρέψει κατόπιν δάφνες βουλευτικών εδρών ίσως και καμιά υπουργική θέση σε ένα τυχών συνασπισμό κυβέρνησης. Για τους άλλους δύο ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ??? η "πείνα" και η αναταραχή της κοινωνίας είναι το "βούτυρο στο ψωμί" τους. Θα μπορούσαν ποτέ να δώσουν παράταση στην κοινωνική δυσφορία? ΠΟΤΕ! Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξης τους, να "κρόζουν" στα βουλευτικά έδρανα .... ίσαμε εκεί!!!
ΕΛΑΤΕ
Τα ψέμματα ΤΕΛΟΣ!Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του!
...«είναι η περιουσία μου!».... hggiken
1 σχόλιο:
Το 1980 το χρέος της Ελλάδας αντιστοιχούσε στο 22,9% του ΑΕΠ, ενώ πέντε χρόνια αργότερα το 1985 είχε κιόλας διπλασιαστεί και είχε φθάσει το 47,8% του ΑΕΠ. Tο 1990 είχε φθάσει στο 79,6% του ΑΕΠ και η πορεία του ήταν ανοδική, καθώς σταδιακά η χώρα εισέρχονταν σε μια νέα περίοδο. Εκείνης της ανακάλυψης των γκρίζων πτυχών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που ήταν παντού φορτωμένος με χρέη, τα οποία όμως δεν φαίνονταν.
Ηταν πάλι τότε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με υπουργό Οικονομικών τον κ. Γ. Παλαιοκρασσά που άρχισε να εντάσσει στο κανονικό χρέος, όλα τα κρυφά χρέη και να εκδίδει τα δάνεια οικονομικής εξυγίανσης. Αποτέλεσμα εκείνης της πολιτικής ανάληψης των κρυφών χρεών ήταν η αύξηση του δημοσίου χρέους, για την οποία δεν ευθύνονταν η τότε κυβέρνηση. Η Ελλάδα είχε αρχίσει να κινείται προς την Ε.Ε. και η ανάληψη των χρεών ήταν μέρος του παιχνιδιού. Η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατηγορήθηκε για τη διόγκωση του χρέους στο διάστημα 1990-1993, που προκλήθηκε εξαιτίας της ανάληψης των κρυφών χρεών τα οποία είχε δημιουργήσει η δεκαετία του 1980.
Αποτέλεσμα ήταν το δημόσιο χρέος στα μέσα της δεκαετίας του 1990 να έχει αγγίξει το 108,7% και στο τέλος της ίδιας δεκαετίας το 114%.
Σήμερα είναι γνωστό ότι το χρέος ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών που επιλέχθηκαν και εφαρμόστηκαν στην δεκαετία του 1980. Πολιτικές επεκτατικές που κατά πολλούς, ήταν ανάγκη να γίνουν, καθώς αφορούσαν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, μόνιμο έως τότε θαμώνα της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού.
Το σχέδιο εκείνο είχε αρχικά και έναν στόχο. Να δημιουργήσει εγχώρια παραγωγική βάση, ισχυρή και ανταγωνιστική. Τελικά εκείνο δεν κατέστη εφικτό, παρά τον πακτωλό πόρων που διοχετεύθηκαν. Επιτεύχθηκε όμως κάτι άλλο. Η πολιτική ηγεμονία επί σειρά ετών του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία. Η τελευταία άρχισε να συνηθίζει στα «χάδια» του κράτους που σταδιακά έγιναν αυτοσκοπός, με μοναδικό στόχο πλέον την εξαγορά ψήφων.
Δημοσίευση σχολίου