Η.σκευωρία

ΗΤΑΝ έργο ζωής για τη δεξιά (κατα)δίωξη των αντιπάλων της. Των αντιφρονούντων και σ' αυτούς χαλάλιζε την.αγάπη της. Αξιοποιούσε τους στημένους μηχανισμούς. Κινητοποιούσε τους ανθρώπους της για το θεάρεστο έργο της καταδίωξης των κομμουνιστών και των «συνοδοιπόρων» τους και το παιχνίδι δεν είχε τελειωμό. Μέχρι που η πλάτη του αντιπάλου έφαγε χώμα, παγκόσμια και διεθνώς. Κι όταν έφτασε εδώ η «πληροφορία», με δυσφορία και τελευταίοι κατέβασαν τη μαγκούρα οι «ημέτεροι» κομμουνιστοφάγοι.

ΩΣ το «σωτήριον» (βρώμικο)'89. Με «αριστερούς» να κομπάζουν για λήθη και να καίνε τους φακέλους. Κι ύστερα; Δεξιοί κι «αριστεροί» να φυλακίζουν τον Νίκο Αθανασόπουλο για το «καλαμπόκι» και να στήνουν τον Τσοβόλα κάτω από δικαστές με τα γουνάκια. Κι αν αυτά ήταν μια συνέχεια της δεξιάς και των μεθόδων της, για την (λεγομένη) αριστερά ήταν το τέλος της. Με τον μεγάλο λεκέ (της συνεργασίας) να λερώνει μιαν ιστορία δεκαετιών με ηρωισμούς αριστερών αλλά και με τις αθλιότητες της (εκάστοτε) ηγεσίας της, χωρίς δυο δράμια νου και όραση να δει τις παγίδες, να ψυλλιαστεί τις προθέσεις του αντιπάλου, να πάρει τα μέτρα της και να αποφύγει δεινά.

ΚΙ ήταν η συνέχεια Μητσοτακική κι ύστερα Καραμανλική. Με την απόλυτη εξουσία στα χέρια «απογόνων» που κουβαλούσαν γονίδια «προγόνων». Κι έγιναν.φίρμες άνθρωποι της καθημερινότητας που ξαφνικά βρέθηκαν σε ονειρεμένες καρέκλες της εξουσίας. Ανάμεσά τους και τιποτένιοι που δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τη δύναμη στα χέρια τους και να ισορροπήσουν το «πρέπει» και το «δύναται» στα αυλάκια του μυαλού τους. Σε χρόνο σύντομο, έκαναν τη δουλειά τους και την Ελλάδα ρημαδιό. Κι όταν βρέθηκαν εκτός εξουσίας, μόνο οι ίδιοι απόρησαν. Αυτοί οι.αποκλειστικοί φορείς της εξουσίας εκτός παιδειάς.

ΕΚΤΟΣ, λοιπόν, (εξουσίας) και αμάθητοι να τους μεταχειρίζονται το ίδιο απέναντι στο νόμο, ένιωσαν την ανάγκη να φανούν «μεγάλοι» και τεράστιοι. Πολιτικοί καριέρας που τους εξώθησαν νωρίς στη σύνταξη. Προσωπικότητες που δεν τις τίμησε ο λαός όσο άξιζαν κι έδωσε στον αντίπαλο τη δύναμη και το δικαίωμα να τους καταδιώκει. Βγήκαν, λοιπόν, στα κεραμίδια και ανέκραξαν: «Μέσω του κ. Αγγέλου, θέλουν να εξοντώσουν τον Καραμανλή. Η σκευωρία δεν θα περάσει». Κι εμείς ξεραθήκαμε στα γέλια.

Θανάσης Ι. Νικολαΐδης