Επιστημονικοί.συνεργάτες

ΤΟ διαβάσαμε και εξοργιστήκαμε. Το μάθαμε και θυμηθήκαμε την «αλληλεγγύη» των πολιτικών μας. Ενωμένοι-δυνατοί, χωρίς διαφορές και τσακωμούς. Καινούρια πρόκληση, καινούριο άγος, νέο «άχθος αρούρης» (βάρος της γης). Με το ίδιο πρόσωπο σε ρόλο κυματοθραύστη. Τον κ. Πετσάλνικο με τη βαριά φωνή και το.βαρύ καθήκον να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Κι εμείς, ακόμα να καταλάβουμε την επιμονή του να καθαρίζει για τις ομαδικές αμαρτίες των πολιτικών μας.

ΑΚΟΜΑ να σβήσει η φωτιά της αθλιότητας των διορισμένων (απ' το παράθυρο) άεργων της βουλής με τους 16 μισθούς και να, βόμβα καινούρια με.σιγαστήρα (μην ακουστεί). Γύρω στους 600 (644 καλώς αμειβόμενοι) «επιστημονικοί συνεργάτες» αρπάζουν «εξτρά». Για τις .υπηρεσίες τους στο Έθνος, μέσω της καρέκλας τους στα βουλευτικά γραφεία! Μας κοστίζουν κάτι παραπάνω, αλλά άξιος ο μισθός για την.επιστημονική τους εργασία. Μας κοροϊδεύουν οι νομοθέτες, μας εξοργίζουν, αλλά κάνε πως δεν το πρόσεξες. Τα λεφτά που διαχειρίζονται είναι ξένα. Δεν είναι δικά τους-είναι δικά μας.

ΚΙ αν η «πρωτοβουλία» ανήκει στους εθνοπατέρες μας σε όλο το φάσμα των «ιδεολογιών» τους, την ευθύνη φέρουν οι κυβερνώντες. Οι καλοζωισμένοι που δεν πήραν μυρουδιά πως άνθρωποι ψάχνουν στα πεταμένα των παζαριών και δίνουν μάχη για τα ληγμένα. Και διερωτώνται (οι έχοντες) για το.παντεσπάνι που δεν το προτιμούν οι πενόμενοι. Με τον μιθριδατισμό τους (οι πολιτικοί μας) πάνω σε κέρδη απ' τη «δουλειά». Πώς και γιατί να κοιτάξει τον πένητα ο πολιτικός μας, που το μάτι του συνήθισε να βλέπει οικονομημένους «συναδέλφους», ελεύθερους και ατιμώρητους, να ροκανίζουν τη λεία ανενόχλητοι, στη γωνιά;

ΚΑΙ πάλι θα μας μπερδέψουν με τον νόμο και τα «μπόνους» των επιστημονικών συνεργατών, ξανά θα μας πνίξουν στο ψέμα πως οι παραπάνω εργάστηκαν υπερωριακά και με ζήλο και μόνο το χέρι τους στη τσέπη δεν θα βάλουν. Γιατί να μην πληρώσουν οι ίδιοι τους εργατικούς και αφοσιωμένους συνεργάτες, σάρκα εκ της σαρκός και βοηθούς στο έργο και την υψηλή τους αποστολή;

ΔΕΝ θα πέσει το ΠΑΣΟΚ απ' τα σοβαρά και μεγάλα. Αυτά τα «μικρά», πικρά και εξόχως εξοργιστικά θα τους ρίξουν και θα' ναι νύχτα. Μ' αυτά τα μυαλά δεν τους βρίσκει το πρωί-να το σκεφθούν.

Θανάσης Ι. Νικολαΐδης