ή το Πως ένα κόμμα του «δημοκρατικού σοσιαλισμού» υπερκεράζει και
εκφράζει αυθεντικά την χούντα
Μετά την αντισοσιαλιστική της δράση, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ότι κινείται αντίθετα σε βασικές δημοκρατικές αρχές και αξίες.
Δεν θα αναφερθώ στην τυπική νομική θεώρηση της τροπολογίας που καθιστά κακούργημα την άρνηση επίταξης, ως τροπολογίας και ως τρόπου εισαγωγής προς ψήφιση στην Βουλή.
Το κύριο ζήτημα είναι το ποιόν, το ποιοτικό περιεχόμενο της ρύθμισης και το ποιοτικό περιεχόμενο των δηλώσεων όσων υπερψήφισαν την ρύθμιση στην επιτροπή της Βουλής.
Ας πάμε πρώτα στις δηλώσεις, που δανείζομαι από το ρεπορτάζ της «Καθημερινής» : «Διευκρινίζοντας το σκεπτικό της κυβέρνησης, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χάρης Καστανίδης, ανέφερε πως, «παρά τον έντονο διάλογο και παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση υπήρξε εξαιρετικά προσεκτική και δεν σκέφτηκε ποινικές όψεις από τις συνέπειες της επίταξης, οι ιδιοκτήτες των φορτηγών δημοσίας χρήσεως, εξακολουθούν να μην παρέχουν τις υπηρεσίες τους, κρατούν εν αχρησία τα επιταγμένα μέσα και οχήματα, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην τροφοδοσία της αγοράς, σύμφωνα με τους παράγοντες της αγοράς». Η τροπολογία, υπήρξε αναγκαία, καθώς «αν ενεργοποιήσουμε τις πεπαλαιωμένες διατάξεις που ισχύουν από την περίοδο της δικτατορίας, θα υπάρξει ένα εμπόδιο γραφειοκρατικών διαδικασιών και για μερικές εβδομάδες ακόμη, δεν θα υπάρχει ποινική ευθύνη, την ώρα που παραβιάζονται υποχρεώσεις που συνδέονται με την επίταξη» ανέφερε ο υπουργός. ...
«Ενόψει καταστάσεων κοινής ανάγκης, χρειάζεται να υπάρξει αποτελεσματική και ευέλικτη διαδικασία για αυτούς που αρνούνται να συμμορφωθούν, ή παραλείπουν να εκτελέσουν τις υποχρεώσεις τους από την απόφαση επιτάξεως» υπογράμμισε ο κος Καστανίδης.
Με την εισήγηση του υπουργού, συμφώνησε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Στάθης Κουτμερίδης, ο οποίος επεσήμανε την ανάγκη «διαφύλαξης της εύρυθμης κοινωνικής ζωής της χώρας», αλλά και της αποστολής ενός θετικού μηνύματος, πως «η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε όλες τις εξαγγελθείσες μεταρρυθμίσεις. Κανείς δεν είναι πάνω απ’ το νόμο» διατράνωσε.» (σ.σ. οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου).
Οι δηλώσεις αυτές, τόσο εκφραστικά όσο και σημειολογικά με παραπέμπουν στις δηλώσεις των Απριλιανών Δικτατόρων. Οι ίδιοι αυτοί δικτάτορες ως είχαν μετεξελιχθεί όρισαν (στις 4/9/1974 και στα πρόθυρα πολέμου – μην το ξεχνάμε) τα της επίταξης και της πολιτικής επιστράτευσης με το νομοθετικό διάταγμα 17/1974. Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι επόμενες «δημοκρατικές» κυβερνήσεις δεν κατήργησαν τις χουντικές διατάξεις, αλλά τις επικύρωσαν και συμβιβάστηκαν με αυτές. Είχαν δηλ. συναντίληψη των πραγμάτων με την χούντα των συνταγματαρχών. Η σημερινή κυβέρνηση αποδεικνύοντας την πολιτική της αθλιότητα, όχι μόνο δεν καταργεί ή τροποποιεί τις διατάξεις του νομοθετικού διατάγματος της χούντας, αλλά έρχεται να επαυξήσει τις συνέπειές του για όσους παραβιάζουν τις διατάξεις του, σχετικοποιώντας τους όρους του «αδικήματος». Πρόκειται για μία ακόμα επιχείρηση κατατρομοκράτησης της κοινωνίας και όσων αντιδρούν στην λήψη ακραίων πολιτικά και ανομιμοποίητων δημοκρατικά μέτρων, όποιων και εάν είναι αυτά στο παρόν και στο μέλλον.
Στην πραγματικότητα το νομοθετικό διάταγμα της χούντας αναφερόταν σε πολύ στενά πλαίσια εθνικής άμυνας και κοινωνικής ανάγκης. Στην πραγματικότητα οι διατάξεις του ν.δ., όπως τις τροποποίησαν οι μετέπειτα «δημοκρατικές» κυβερνήσεις διατηρώντας τις εν ισχύ, είχαν ένα εντελώς περιορισμένο και αυστηρά ορισμένο ορισμό της χρήσης του μέτρου: εθνική άμυνα και συγκεκριμένες καταστάσεις ανάγκης (κατά το ν.δ. : κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι κάθε αιφνίδια κατάσταση, που προκαλείται από φυσικά ή άλλα γεγονότα τεχνολογικά ή πολεμικά και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ή την απειλή δημιουργίας εκτεταμένων απωλειών, ζημιών και καταστροφών σε έμψυχο ή άψυχο δυναμικό της χώρας ή την παρακώλυση και διατάραξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.). Το πώς προβαίνουν σε επιτάξεις και πολιτικές επιστρατεύσεις με βάση την διάταξη αυτή εν καιρώ ειρήνης είναι απορίας άξιον. Αυτοί που επικαλούνται τη νομιμότητα είναι ορθό να την γνωρίζουν και να την μπορούν να την συλλάβουν. Το ότι φέρονται ως μικροί δικτάτορες καταδεικνύει πως εννοούν το νόμο ως χωράφι και κτήμα τους κατά την Λουβοδίκεια ρήση «L’ etat, c’ est moi». Αυτοί είναι οι επικίνδυνοι για την ελάχιστη τυπική δημοκρατία, που βιώνουμε.
Η χρήση του μέτρου εν καιρώ ειρήνης για τους ιδιοκτήτες Δ.Χ. φορτηγών και οι ανωτέρω τοποθετήσεις στην επιτροπή της Βουλής, όπως και η περαιτέρω επέκταση της αυθαίρετης ποινικοποίησης με αόριστες διατάξεις που επιτρέπουν την τρομοκρατία και την αυθαιρεσία της εξουσίας (υπήρχαν ποινικές συνέπειες κύριοι αδιάβαστοι «εθνοπατέρες»), αποτελούν φαινόμενα πλήρως έκνομης συμπεριφοράς μιας κυβέρνησης μετριοτήτων.
Αξίζει προσοχής όμως και καταδεικνύει σημαντικά πράγματα για το ποιόν των ανδρών η σημειολογία των τοποθετήσεων:
α) «δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην τροφοδοσία της αγοράς, σύμφωνα με τους παράγοντες της αγοράς» . Τους ενδιαφέρει η αγορά και οι αοριστίες των παραγόντων της, όχι η κοινωνία και οι ανάγκες της.
β) «Ενόψει καταστάσεων κοινής ανάγκης …» , και όχι αιφνίδιας κατάστασης, που προκαλείται από φυσικά ή άλλα γεγονότα τεχνολογικά ή πολεμικά (κατά το ν.δ. της χούντας).
γ) «Ανάγκη διαφύλαξης της εύρυθμης κοινωνικής ζωής της χώρας, αλλά και της αποστολής ενός θετικού μηνύματος, πως η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε όλες τις εξαγγελθείσες μεταρρυθμίσεις». Δια πυρός και σιδήρου, επίταξης, επιστράτευσης και τρομοκρατίας θα επέλθουν οι «μεταρρυθμίσεις» .
Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μόνο αντισοσιαλιστές και αντιδημοκράτες, αλλά με την χρήση, διεύρυνση και επικαιροποίηση μεσαιωνικών πρακτικών, επιχειρούν να επαναφέρουν την κοινωνία στον μεσαίωνα, διευρύνοντας στο έπακρο διατάξεις άλλης χρήσης και σκοπιμότητας και θέτοντάς αυτές στο κοινωνικό επίπεδο και στην κοινωνική ζωή. Ο σκοταδισμός και η αυθαιρεσία τους πρέπει να τιμωρηθούν από τον ελληνικό λαό, όσο είναι καιρός, αλλιώς με τις επιδιώξεις, την ανικανότητα και τις βάρβαρες αντιλήψεις τους, θα οδηγήσουν την κοινωνία μας σε πλήρη οπισθοδρόμηση και σε αιματηρά γεγονότα.
Τουλάχιστον εκείνη η χούντα ήταν πιο σεμνή και πιο μετρημένη από την σημερινή … .
Υπόμνημα κειμένων
Α. Επίταξη (αφορά την ιδιοκτησία και τα υλικά αντικείμενα), άρθρο 18 Συντάγματος : § 3. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με τις επιτάξεις για τις ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης, ή για τη θεραπεία άμεσης κοινωνικής ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή υγεία. 4. Επιτρέπεται, σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζει ο ειδκός νόμος, ο αναδασμός αγροτικών εκτάσεων για την επωφελέστερη εκμετάλλευση του εδάφους, καθώς και η λήψη μέτρων για την αποφυγή της υπέρμετρης κατάτμησης, ή για διευκόλυνση της ανασυγκρότησης της κατατμημένης μικρής αγροτικής ιδιοκτησίας. 5. Εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στις προηγούμενες παραγράφους, μπορεί να προβλεφθεί με νόμο και κάθε άλλη στέρηση της ελεύθερης χρήσης και κάρπωση της ιδιοκτησίας που απαιτείται από ιδιαίτερες περιστάσεις. Νόμος ορίζει τον υπόχρεο και τη διαδικασία καταβολής στον δικαιούχο του ανταλλάγματος της χρήσης ή κάρπωσης, το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται στις υφιστάμενες κάθε φορά συνθήκες. Μέτρα που επιβλήθηκαν με την εφαρμογή της παραγράφου αυτής αίρονται αμέσως μόλις εκλείψουν οι ιδιαίτεροι λόγοι που τα προκάλεσαν. Σε περίπτωση αδικαιολόγητης παράτασης των μέτρων αποφασίζει για την άρση τους, κατά κατηγορίες περιπτώσεων, το Συμβούλιο της Επικρατείας, ύστερα από αίτηση όποιοι έχει έννομο συμφέρον.
Β. Αναγκαστική εργασία, πολιτική επιστράτευση (αφορά τους πολίτες). Σύνταγμα άρθρο 24§4": Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκη που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών. "
Γ. Ν.Δ. 17/1974 Αρθρο 2: Εννοιαι όρων και γενικοί ορισμοί: 1. Ως Πολιτικαί Δυνάμεις νοούνται αι Κρατικαί Αρχαί και Υπηρεσίαι, τα Σώματα Ασφαλείας, το Λιμενικόν και Πυροσβεστικόν Σώμα, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου, οι Οργανισμοί και αι Επιχειρήσεις πάσης φύσεως Δημόσιαι και Ιδιωτικαί και γενικώς άπαν το έμψυχον μη ένοπλον και άψυχον της Χώρας δυναμικόν.
2. Ως Πολιτική Σχεδίασις Εκτάκτου Ανάγκης νοείται η σχεδίασις και ο προγραμματισμός ο αναφερόμενος εις την οργάνωσιν, προπαρασκευήν και κινητοποίησιν των Πολιτικών Δυνάμεων, προς επιβίωσιν εν πολέμω ή την αντιμετώπισιν εκτάκτων εν ειρήνη αναγκών και συμβολήν αυτών εις την Εθνικήν Αμυναν, ήτις εξασφαλίζεται διά της Πολιτικής Κινητοποιήσεως και της Πολιτικής Αμύνης.
3. Ως Πολιτική Κινητοποίησις νοείται η μετάπτωσις των Πολιτικών Δυνάμεων εκ της καταστάσεως ειρήνης εις πολεμικήν τοιαύτην ή εις κατάστασιν αντιμετωπίσεως των εκτάκτων εν ειρήνη αναγκών. Διακρίνεται δε εις Γενικήν και Μερικήν.
4. Ως Πολιτική Αμυνα νοείται η οργάνωσις, καθοδήγησις και κινητοποίησις των Πολιτικών Δυνάμεων της Χώρας διά την προστασίαν αυτής εκ των πάσης φύσεως εχθρικών προσβολών, και αντιμετώπισιν πάσης φύσεως καταστροφών, ιδία εις τον Πολιτικόν Τομέα.
"5. Κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι κάθε αιφνίδια κατάσταση, που προκαλείται από φυσικά ή άλλα γεγονότα τεχνολογικά ή πολεμικά και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ή την απειλή δημιουργίας εκτεταμένων απωλειών, ζημιών και καταστροφών σε έμψυχο ή άψυχο δυναμικό της χώρας ή την παρακώλυση και διατάραξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας."
Αρθρο 35 Ποινικές διατάξεις Ν.Δ. 17/1974
1. Κηρυχθείσης της Πολιτικής Κινητοποιήσεως τιμωρείται διά της ποινής της προσκαίρου καθείρξεως:
α) Πας όστις καλούμενος υπό των Πολιτικών ή Στρατιωτικών Αρχών νομίμως, κατά τας διατάξεις του άρθ. 20 παρ. 2 του παρόντος, ίνα προσφέρη τας υπηρεσίας του διά την Πολιτικήν Σχεδίασιν Εκτάκτου Ανάγκης ή αρνείται ή παραλείπει να εκτελέση τας εν αυτή και τας κατά την παρ. 3 του αυτού άρθρου καθορισθείσας εργασίας κλπ. υποχρεώσεις του. β) Ο επιστρατευθείς κατά τας διατάξεις των άρθ. 23 και 26 του παρόντος και μη παρουσιασθείς την καθορισθείσαν ημερομηνίαν.
2. Διά ποινής φυλακίσεως και εν υποτροπή διά φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματικής ποινής, εφ' όσον δι' άλλης τινός διατάξεως δεν προβλέπεται βαρυτέρα τοιαύτη, τιμωρείται:
α) Πας καλούμενος εν ειρήνη ίνα εκπαιδευθή εις θέματα Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης και μη παρουσιαζόμενος.
β) Ο καλούμενος και μη προσερχόμενος όπως συμμετάσχη εις Ασκήσεις Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης ή προς αντιμετώπισιν εκτάκτων αναγκών κατά τας διατάξεις των άρθ. 26 παρ. 2 και 28 παρ. 1 του παρόντος.
3. Ο λαβών Φύλλον Ατομικής Προσκλήσεως Πολιτικής Επιστρατεύσεως διά την Πολιτικήν Σχεδίασιν Εκτάκτου Ανάγκης και παραλείπων να αναφέρη αλλαγήν κατοικίας ή απώλειαν του Φύλλου Ατομικής Προσκλήσεως Πολιτική Επιστρατεύσεως εις την οικείαν Αρχήν, ως και ο αρνούμενος την παραλαβήν του Φύλλου Ατομικής Προσκλήσεως αυτού, τιμωρείται, εν ειρήνη μεν διά φυλακίσεως μέχρι 3 μηνών και χρηματικής ποινής, εν πολέμω δε ή καταστάσει Πολιτικής Κινητοποιήσεως διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους και χρηματικής ποινής.
4. Οι μη συμμορφούμενοι ή οπωσδήποτε παραβαίνοντες τας διατάξεις των άρθ. 11, 12 και 13 του παρόντος, τιμωρούνται εν ειρήνη μεν διά φυλακίσεως μέχρις 6 μηνών και χρηματικής ποινής, εν πολέμω δε ή καταστάσει Πολιτικής Κινητοποιήσεως, διά φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματικής ποινής.
5. Ο καθ' οιονδήποτε τρόπον επιχειρών να ανακόψη το έργον της Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης ή να προκαλέση δυσπιστίαν ή να διαδώση ψευδείς ειδήσεις εις το κοινόν διά τα προς ασφάλειάν του λαμβανόμενα μέτρα, τιμωρείται εν ειρήνη μεν διά φυλακίσεως μέχρις 6 μηνών και χρηματικής ποινής, εν πολέμω δε ή εν καταστάσει Πολιτικής Κινητοποιήσεως, διά φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματικής ποινής.
6. Οστις διαπράττει έγκλημα, επωφελούμενος της καταστάσεως ήτις προκύπτει εκ της θέσεως εις εφαρμογήν των μέτρων Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης ή των εκτάκτων συνθηκών, αίτινες προέκυψαν εκ της εμπολέμου καταστάσεως, εάν μεν η πράξις τελουμένη εκ προθέσεως, φέρη χαρακτήρα πλημμελήματος, τιμωρείται με πρόσκαιρον κάθειρξιν, εάν δε κακουργήματος, εφ' όσον δεν τιμωρείται κατά την προβλέπουσαν αυτήν διάταξιν διά βαρυτέρας ποινής, με ισόβιον κάθειρξιν.
7. Οι παραβάται των υποχρεώσεων των προβλεπομένων υπό των λοιπών άρθρων του παρόντος ή των, κατ' εξουσιοδότησιν τούτου εκδιδομένων αποφάσεων των αρμοδίων οργάνων, τιμωρούνται, εν ειρήνη μεν διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους και χρηματικής ποινής, εν πολέμω δε ή εν καταστάσει Πολιτικής Κινητοποιήσεως διά φυλακίσεως και χρηματικής ποινής.
8. Ο μη συμμορφούμενος προς τα δι' αποφάσεων του Ανωτάτου Συμβουλίου Εθνικής Αμύνης καθοριζόμενα περί καταφυγίων, τιμωρείται εν ειρήνη μεν διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους και χρηματικής ποινής, εν πολέμω δε ή εν καταστάσει Πολιτικής Κινητοποιήσεως διά φυλακίσεως και χρηματικής ποινής.
9. Αναστολή εκτελέσεως ή μετατροπή ποινής, επιβληθείσης δυνάμει του παρόντος, διά πράξιν τελεσθείσαν εν καιρώ πολέμου δεν επιτρέπεται.
(σ.σ. σαφείς και ορισμένες οι διατάξεις …)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου