Το σύνολο των Eλλήνων πολιτών, οι οποίοι καλούνται στις κάλπες των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών στις 7 Νοεμβρίου, όπως προκύπτει από την τελευταία αναθεώρηση των εκλογικών καταλόγων, είναι 9.809.177 άτομα, εκ των οποίων τα 5.062.218 είναι γυναίκες και 4.746.959 είναι άνδρες.
Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση θα ψηφίσουν για πρώτη φορά 112.552 νέοι ψηφοφόροι, εκ των οποίων οι 54.662 είναι γυναίκες και οι 57.890 άνδρες. Οι αλλοδαποί και οι ομογενείς που έχουν γραφτεί στους εκλογικούς καταλόγους, εκφράζοντας την πρόθεσή τους να ψηφίσουν στις προσεχείς εκλογές, ανέρχονται σε 12.583, εκ των οποίων οι 9.559 είναι άνδρες και 3.024 γυναίκες.
Ενδεικτικό όμως των αλλαγών στον εκλογικό χάρτη που επέφερε ο «Καλλικράτης» είναι ότι ο περιφερειάρχης Αττικής θα εκλεγεί από 2.781.885 ψηφοφόρους, γεγονός που δικαίως τον αναγορεύει σε έναν «μικρό πρωθυπουργό» της χώρας.
Οι φετινές εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση θα γίνουν μέσα σε ένα εκρηκτικό κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον. Μπροστά στην όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την ουσιαστική συναίνεση της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, προχωρά μαζί με την τρόικα της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ στην εφαρμογή ενός πραγματικού σφαγείου μέτρων που επιδιώκουν να αναιρέσουν κατακτήσεις ενός αιώνα δράσης του εργατικού και λαϊκού κινήματος και να επιβάλουν τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωναΑναπόσπαστο τμήμα αυτής της επίθεσης είναι και η αναδιάρθρωση των μηχανισμών του «τοπικού κράτους» μέσα από το σχέδιο «Καλλικράτης». Είναι βαθιά αντιδραστική και αντιδημοκρατική μεταρρύθμιση που έρχεται να κάνει πράξη τις πολιτικές του «Μνημονίου» γιατί:
Γενικεύει τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανταποδοτική λειτουργία των Δήμων. Το κράτος περνάει αρμοδιότητες και υπηρεσίες στους υπερχρεωμένους Δήμους, όχι για να «αποκεντρώσει» τις λειτουργίες του, αλλά για να φορτώσει ένα νέο δυσβάσταχτο κόστος στους εργαζόμενους.
Ενισχύει τις περικοπές στην υγεία και την παιδεία, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια και τα Νοσοκομεία
Επιβάλλει βαθύτερη σύνδεση του τοπικού κράτους με τις τράπεζες και το κεφάλαιο μέσα από το πλέγμα των επιχειρήσεων των Δήμων και των Περιφερειών, έτσι που το «τοπικό κράτος» να γίνει όμηρος των τραπεζών
Προωθεί μαζικές απολύσεις υπαλλήλων και συμβασιούχων και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Εντείνει την αυταρχική θωράκιση του τοπικού κράτους απέναντι στο λαϊκό παράγοντα.
Επιβάλλει την πλήρη υποταγή των κάθε είδους σχεδιασμού στις κατευθύνσεις της ΕΕ, καθώς μέσα από τα «κοινοτικά κονδύλια» επιβάλλονται τα κριτήρια, οι προτεραιότητες και οι επιλογές του εθνικού και υπερεθνικού καπιταλιστικού σχεδιασμού και όχι οι ανάγκες κατοίκων και εργαζομένων.
Βαθαίνει την ταξική διαφοροποίηση ανάμεσα στις πόλεις και ανάμεσα στις περιφέρειες στα πλαίσια της «ανταγωνιστικής» και «ανταποδοτικής» πόλης ή περιφέρειας. Θα οδηγήσει στην περαιτέρω εγκατάλειψη της επαρχίας και της υπαίθρου, ειδικά των πιο φτωχών περιοχών, και στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος στο όνομα της «ανάπτυξης».
Προσπαθεί να περιορίσει τη δυνατότητα της ριζοσπαστικής κινηματικής δράσης και παρέμβασης στο τοπικό επίπεδο.
Με τον νέο διοικητικό χάρτη, εκτός από τους περιφερειάρχες, ισχυροποιούνται και οι νέες δημοτικές αρχές. Έτσι, για παράδειγμα, ο δήμαρχος Αθηναίων εκλέγεται από 485.788 ψηφοφόρους, αλλά από τον ίδιο αριθμό ψηφοφόρων εκλέγονται και ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, υπερβαίνοντας κατά πολύ τον αριθμό των ψηφοφόρων που ψηφίζουν για την ανάδειξη των βουλευτών της Α' Αθηνών. Η ίδια σχεδόν εικόνα παρατηρείται σε έξι ακόμη μεγάλους δήμους της χώρας (Πάτρα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Περιστέρι, Ηράκλειο Κρήτης)
Σήμερα δεν χωράει αμφιβολία ότι καμιά πολιτική που να μετατοπίζεται προς το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων δεν μπορεί να υπάρχει στο εσωτερικό της ΕΕ. Είναι συνεπώς αναγκαίο να τεθεί στο προσκήνιο των αγώνων η πάλη για την αντικαπιταλιστική ρήξη αποδέσμευση από την ΕΕ. Η λήψη μέτρων σκληρής λιτότητας, μετά την Ελλάδα, σε Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Βρετανία και Δανία δείχνει ότι η συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων είναι κοινή επιλογή των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων. Μόνη απάντηση στην επίθεση των αστικών τάξεων και των υπερεθνικών τους μηχανισμών είναι τα κινήματα σε κάθε χώρα αλλά και οι κοινοί, πανευρωπαϊκά συντονισμένοι αγώνες των ευρωπαίων εργαζομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου