Οπως πάντα απ την Κατερίνα
Βλέπω τους μεγαλομεσάζοντες αλλά και τους μικρεμπόρους του προϊόντος της Εξουσίας, να συμβουλευουν τον Γεώργιο Β’ Παπανδρέου Γ’, να μην συρθεί στο δίλημμα «μνημόνιο- αντιμνημόνιο». Εκεί το παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι του φωνάζουν.
Είναι πια γνωστό, δεδομένο και εμπεδωμένο, ότι η εφαρμογή των πολιτικών του μνημονίου- είτε αυτές φέρονται επικοινωνιακά να γίνονται γιατί τις υπαγορεύει το …μνημόνιο, είτε αυτές φέρονται επικοινωνιακά και πάλι, να γίνονται γιατί τις υπαγορεύει ο γεννιτσαρικός νεοφιλευθερισμός της Κυβέρνησης, αποτελούν τον πιο σίγουρο δρόμος για το γκρεμό. Τα μέτρα έχουν πάψει να είναι απλά άδικα. Έχουν πάψει να είναι απλά ανήθικα. Είναι κοινός τόπος πια ότι είναι αναποτελεσματικά και ΑΔΙΕΞΟΔΑ.
Άρα ο Ηγεμών, πρέπει να ανατρέψει το δίλημμα του φωνάζουν. Να ξαναγυρίσει σε …χειμωνιάτικα πια Καστελοριζα και να πει ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι μονόδρομος. Αυτός βέβαια το έλεγε πάντα σε εμάς- αφήστε τώρα τις προεκλογικές ανοησίες που έλεγε σε εσάς, μας δηλώνει με θρασύτατη ειλικρίνεια ο κ. Σαχινίδης-, και επιδιώκοντας ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ να φτάσει και στην απόλυτη κρίση δανεισμού, …«απέδειξε» ο Ηγεμών ότι ε, δεν υπήρχε άλλος δρόμος για τους δανειστές μας.
Μα… Δεν έχει μα και ξεμα…να σήμερα κιόλας είμαστε έτοιμοι να δώσουμε φιλοδώρημα στους χαμηλοσυνταξιούχους …100 ευρώ. Αύριο… πάρε και μία τζούρα ελπίδα. Θα σκάσει το γαϊδούρι αν δεν του πεις ότι να μωρέ…μετά από εκείνη την στροφή… τι θα πει δεν την βλέπεις, την βλέπω εγώ. Εδώ την βλέπει ο Άκερμαν… και με βραβεύει.
Στο μίγμα της πολιτικής του Γεωργίου Β’ Παπανδρέου Γ’, αυτό το «φόβος- κοινωνικό μίσος του ενός απέναντι στον άλλον- επιβράβευση των καλών παιδιών από τους ξένους-πάρε και μια …πατρίδα βρε», εισηγούνται στον Παπανδρέου Γ’ να ξαναρίξει στο ..φαΐ, προεκλογικά λίγο φόβο. Να προσέξει όμως στο μίγμα. Να προσέξει πόσο θα βάλει στο φαΐ που μας ταΐζουν. Να προσέξει, γιατί ο φόβος και η οργή είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο θυμός είναι πάντα απόρροια του φόβου. Αν νοιώσει ισχυρό, όταν θα φοβηθεί θα θυμώσει και θα αντεπιτεθεί, αν νοιώσει ανίσχυρο θα υποχωρήσει. Αν νοιώσει ανίσχυρο και επιβραβευμένο θα υποκύψει.
Απλά πράγματα για τους …εκπαιδευτές των σκύλων…
Αν δεν ψηφίσετε τον Σγουρό, οι θυσίες σας θα πάνε χαμένες, θα μας πει. Θα χρεοκοπήσουμε θα μας πει. Θέλετε τον Σαμαρά; θα μας πει. Μα ο Τσιπρας και η Παπαρρήγα διώχνουν τους …«επενδύτες» και τους «τουρίστες» θα μας πει.
Μα να, βρήκαμε και περιτύλιγμα, βρήκαμε και τους προθύμους να μας βοηθήσουν να βάλουμε και φιόγκο στο …Δώρο, και Καμίνη έχει ο ντορβάς, και Μπουτάρη έχει ο ντορβάς, και Τατούλη για τους πιο μερακλήδες. Η συμμαχία των προθύμων. Δώστε μου δύναμη να πάω να διαπραγματευτώ με τους ξένους, να πάω δυνατός να βάλω την κόκκινη γραμμή θα μας πει, από προνομιακούς για τους Ηγεμόνες χώρους τηλεοράσεων. Οι άνθρωποι του, οι ναρκέμποροι της πρέζας του…
Μην με ρωτήσετε …και γιατί δεν την έβαλα μέχρι τώρα την κόκκινη γραμμή, μην με ρωτήσετε γιατί πέταξα στα σκουπίδια τον συνταξιούχο, τον άρρωστο, τον μισθωτό, τον εργαζόμενο, τον πολίτη.
Το τι θα πει ο Γεώργιος Β’ Παπανδρέου Γ’ στην διακαναλική… είναι σε όλους γνωστό.
Τα συστατικά του φαγητού του που παλεύει να μας ταΐσει είναι τόσο τετριμμένα. Ιστορικά ο τελευταίος έλληνας που τα σερβίρε σε αυτή τη δόση ήταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Είστε άρρωστοι, είμαι ο γιατρός. Ο γύψος, το μνημόνιο…
Λίγο πριν από αυτόν…ο παππούς του σημερινού Ηγεμόνα. Ο μπιστικός του Σκόμπυ, το φερέφωνο των Άγγλων και των Αμερικάνων, ο Γεώργιος Α’ Παπανδρέου Α’ «πιστεύομεν και εις την Λαοκρατία» φώναζε ο τελάλης του Σκόμπυ στο μπαλκόνι. Την ίδια ώρα που το αφεντικό του, ο Σκομπυ βομβάρδιζε. Τι διδακτική που είναι η ιστορία… και αλήθεια πόσο επικίνδυνη!
Μα τώρα είστε σοβαροί θα πει ο Ηγεμόνας και τα τσουτσέκια του; Τι θέλετε; Τον Δημαρά; Τον Αλαβάνο; Τον Μητρόπουλο; Τον Κικίλια; Τον Παφίλη; Τον Κακλαμάνη; Τον Σοφιανό; Τον Γκιουλέκα; Την Πορτάλιου; Ξεχνάω κανέναν;
Τίποτα από όλα, κάποια ή και όλα αυτά Ηγεμόνα Γεώργιε Β’ Παπανδρέου Γ’ .
Και να σου πω και την αλήθεια, και ας παρεξηγηθείς. Μην κολακεύεσαι. Δεν είσαι εσύ ο πραγματικός εχθρός. Όπως ο πραγματικός εχθρός δεν ήταν ο Τσολάκογλου. Ο φασισμός και ο ναζισμός ήταν. Ο Τσολάκογλου ένας τυχαίος δοσίλογος ήταν, ένα από τα ανθρωπάκια που η Ιστορία κατέγραψε ως …πρόθυμο. Ένας ακόμα Εφιαλτάκος. Σωρό στην Ιστορία οι …πρόθυμοι. Σωρό στην Ιστορία οι …Εφιάλτες.
Έχουμε πόλεμο Ηγεμόνα “μας”. Και στον πόλεμο έχουμε μάχες. Και στις μάχες το πιο σημαντικό ειναι να ξέρεις τον εχθρό και μετά επιλέγεις σύμμαχους. Και όπως ο πόλεμος εξελίσσεται, μπορεί οι σημερινοί σύμμαχοι να είναι και οι αυριανοί αντίπαλοι. Και όταν ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη μπορεί να αναδειχθούν και άλλες δυνάμεις και άλλοι σύμμαχοι.
Και ΣΗΜΕΡΑ η ελληνική κοινωνία ανιχνεύει πια και ποιος είναι ο άμεσος εχθρός και ποιος είναι ο πρόθυμος – με κουκούλα ή χωρίς- εκπρόσωπος του, και ποιος είναι ο πραγματικός ή ο φαινομενικός σύμμαχος. Η ελληνική κοινωνία …συμπράττει. Ναι συμπράττει ακόμα και με αυτόν που δεν την εκφράζει απόλυτα, που δεν την καλύπτει, που έχει ενστάσεις, που ακόμα και αυτόν τον φοβάται, που μπορεί να αμφισβητεί τις προθέσεις του, που μπορεί να κάνει και 2η και 3η ανάγνωση των προθέσεων του.
Αλλά πια …και για την κοινωνία, αυτή η μάχη μονόδρομος είναι. Απέναντι στον δικό σου μονοδρόμο. Απέναντι στα δικά σου τα αφεντικά, σε εσένα και στους προθύμους που συντάχτηκαν μαζί σου. Τόσο απλά…
Αύριο, είναι μια άλλη μέρα. Αύριο η εξίσωση θα έχει άλλες σταθερές και άλλες παραμέτρους. Σήμερα όμως δίνεται μια μάχη. Μια πολύ σοβαρή μάχη. Μία από τις πολλές που θα δοθούν.
Σήμερα ή θα μας φοβίσετε ή θα σας φοβίσουμε. Οι μάχες Γεώργιε Β’ Παπανδρέου Γ’ δεν έχουν …«είτε».
Οι μάχες συχωριανοί μου, δεν σημαίνουν ούτε την λήξη του πολέμου, ούτε καν κρίνουν την επιβίωση, την δική μας, της γενιάς μας, των πατεράδων, των παιδιών μας. Οι μάχες θα είναι πολλές και πολλών ειδών. Οι μάχες θα δοθούν και με το ιππικό και με το αντάρτικο.
Μια νίκη ή μια ήττα σε μια μάχη, δεν προδικάζει το αποτέλεσμα ενός πολέμου που αυτή την στιγμή φαντάζει άνισος. Αλλά και ποτέ κανείς δεν κέρδισε μάχη αν δεν επικεντρώθηκε σε αυτήν. Αν δεν πίστεψε ότι η μάχη είναι ένας μονόδρομος. Αν κιότεψε. Αν διύλισε. Αν την ώρα που αυτή η μάχη δινόταν, αυτός προδίκαζε το αποτέλεσμα της όποιας επόμενης.
Η δική μας ΣΗΜΕΡΙΝΗ μάχη, αυτή που είναι μάχη ιππικού απέναντι στο πιο βρώμικο,στο πιο χυδαίο επικοινωνιακό «ανταρτικό» τους, έχει ένα και μόνο διακύβευμα. Ή θα τους φοβίσουμε ή θα μας φοβίσουν.
Σε αυτό το …φαΐ, που μας ετοίμασαν και παλεύουν να μας ταΐσουν, ποιος από τους δυο μας θα ρίξει περισσότερο φόβο. Εμείς ή αυτοί; Θα τους φοβίσουμε ή θα μας φοβίσουν συχωριανοί;
Οπως πάντα απ την Κατερίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου