Μία σημαντική προσωπικότητα, ο Γ. Κοντογιώργης, προτείνει άμεσες αλλαγές.

UDemand

Πρόκειται για έναν από τους αξιολογότερους πανεπιστημιακούς της χώρας μας με ένα ιδιαίτερα εκτενές αλλά και ‘βαρύ’ βιογραφικό, με σημαντική παρουσία σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία…

 

Μέσα σε αυτήν την κρίση που βιώνει η κοινωνία μας αλλά πρωτίστως το πολιτικό μας σύστημα, ενώ οι περισσότεροι προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι αλλαγές απαιτούν πολύ χρόνο, ο κ. Κοντογιώργης προτείνει άμεσες αλλαγές που θα προσδώσουν στο πολιτικό μας σύστημα την χαμένη του αξιοπρέπεια. Εκτός των μέτρων για την οικονομική αναδιάρθρωση της χώρας πρέπει να ληφθούν μέτρα και για την αναδιάρθρωση του πολιτικού μας συστήματος.

Μιλάει λοιπόν για τους συγκατανευσιφάγους, όσους δηλαδή έφαγαν την ‘πίτα’ από την Μεταπολίτευση και μετά. Εξάλλου η Μεταπολίτευση όπως την ορίζει δεν είναι τίποτε άλλο παρά «η ολική επαναφορά του Ελληνικού κράτους στις πρακτικές και στις αντιλήψεις της φαυλοκρατίας και της κομματοκρατίας του 19ου αιώνα.» Ο κ. Κοντογιώργης στις συνεχείς παρεμβάσεις του τονίζει την ανάγκη ανάδειξης του έθνους ως κοινωνίας και όχι ως κράτους. «Η κοινωνία μέχρι τώρα είναι εκτός!»

Ορισμένες από τις αλλαγές που προτείνει είναι…

1. Να καταργηθεί η ασυλία και να υπαχθεί το πολιτικό προσωπικό σε δικαστήριο που θα απαρτίζεται από κληρούμενο σώμα δικαστών με τη συμμετοχή ενόρκων πολιτών.
2. Να θεσμοθετηθεί η αρμοδιότητα του “ελέγχειν” το πολιτικό προσωπικό (της διοίκησης και της δικαιοσύνης). Ο έλεγχος να αφορά και τα άτομα (π.χ. τον βουλευτή ανά εξάμηνο από κληρούμενο σώμα πολιτών της εκλογικής του περιφέρειας) και τα πολιτειακά σώματα.
3. Να καθιερωθεί η πολιτική ευθύνη (το “ευθύνειν”) του πολιτικού προσωπικού για τις πολιτικές του πράξεις (ή παραλείψεις), οι οποίες βλάπτουν την κοινωνία των πολιτών. Να διατυπωθεί με σαφήνεια ότι σκοπός του “πολιτεύεσθαι” είναι το συμφέρον (του έθνους) της κοινωνίας και όχι (του έθνους) του κράτους. Δεν νοείται τον 21ο αιώνα να ζούμε σε καθεστώς προγενέστερο εκείνου του Σόλωνα.
4. Να αναγνωρισθεί στον πολίτη δικαίωμα “εννόμου συμφέροντος” για τη βλάβη που του προκαλούν οι φορείς της διοίκησης, της δικαιοσύνης και το πολιτικό προσωπικό. Απέναντι στον πολίτη, να ευθύνεται ευθέως ο διοικητικός, δικαστικός και πολιτικός αξιωματούχος και, όλως επικουρικώς, το κράτος.
5. Να αξιωθεί η υποχρεωτική έκφραση γνώμης (της βούλησης) της κοινωνίας των πολιτών πριν από κάθε πολιτική απόφαση (κυβερνητική ή νομοθετική) καθώς και η δυνατότητά της να εγείρει ζητήματα πολιτικής που εκτιμά ότι χρήζουν αντιμετώπισης (π.χ. η αποτελεσματική λειτουργία της διοίκησης). Πρακτικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η επιστημονική δυνατότητα των δημοσκοπήσεων, δεν χρειάζεται να μαζεύουμε κάθε φορά όλη την κοινωνία στην πλατεία Συντάγματος. Θα μπορούσε πριν από τη λήψη οποιαδήποτε απόφασης να είναι υποχρεωτική η δημοσκόπηση της κοινωνίας για το τι θέλει. Ή, ακόμη περισσότερο, να δημιουργηθεί ένας διαρκής δημοσκοπικός Δήμος, ο οποίος θα συζητά και θα αποφαίνεται για τα προβλήματα της χώρας σε πολιτικό επίπεδο. Αυτό είναι ένα παράδειγμα. Μπορούμε να βρούμε χίλιους δυο τρόπους. Αλλά είναι απαραίτητο η κοινωνία πολιτών να εισέλθει στην πολιτική. Να συμμετέχει στις αποφάσεις.
6. Θα προκύπτει έτσι τι θεωρεί η κοινωνία των πολιτών συμφέρον της και τι όχι. Στον παρόντα χρόνο θα αρκούσε η υποχρεωτικότητα της γνώμης και όχι ο υποχρεωτικός της χαρακτήρας για την πολιτική εξουσία. Το “ελέγχειν” και το “ευθύνειν’ σε συνδυασμό με την εκλογική διαδικασία, θα εξισορροπεί την βούληση της πολιτικής εξουσίας να αυτονομείται.
7. Να αξιωθεί από τη Βουλή να παραιτηθεί από την καταχρηστική της “αρμοδιότητα” να νομοθετεί για ζητήματα πολιτικής ευθύνης των μελών της και ιδίως να εμπλέκεται στη διαχείριση των ευθυνών τους. Να υπαχθούν όλες οι υποθέσεις ασυλίας και σκανδάλων από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν στη δικαιοσύνη. Οι υποθέσεις που ανάγονται στο “ευθύνειν” των πολιτικών, από τη φύση τους, δεν παραγράφονται.
8. Τα περισσότερα από τα παραπάνω δεν απαιτούν αναθεώρηση του Συντάγματος. Ειδάλλως, η κοινωνία των πολιτών να αξιώσει την αναστολή των άρθρων του Συντάγματος που επιφυλάσσουν στην πολιτική εξουσία την ιδιότητα του εντολέα.

Τα blogs έχουν διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση του κόσμου. Πέρα από τα κομματικά καθοδηγούμενα παραδοσιακά ΜΜΕ τα blogs προβάλουν ως σημαντική εναλλακτική πηγή ενημέρωσης.

Άνθρωποι όπως ο Γ. Κοντογιώργης σίγουρα θα κληθούν από την ίδια την κοινωνία να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του πολιτικού μας συστήματος. Τέτοιες προσωπικότητες εξάλλου σπανίζουν στην χώρα μας.