Ανεπίτρεπτη παρέμβαση

Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Τα ελληνικά του Λουκά Παπαδήμου είναι, κατά γενική ομο­λογία, άψογα. Δύσκολα πα­ρερμηνεύεις - από γλωσσική άποψη - αυτό που κάθε φορά δηλώ­νει. Οι πολιτικές ερμηνείες ωστόσο δεν εξάγονται επί τη βάσει των κανόνων του... συντακτικού, αλλά λαμβάνονται υπ’ όψιν όλα τα πολιτικά «συμφραζό­μενα».
Χθες λοιπόν ο τέως πρωθυπουργός της Ελλάδας έκανε μια δήλωση στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Dow Jones Newswires, της οποίας η μετάδοση -ή... ερμηνεία αν θέλετε - είχε αποτέλε­σμα το χρηματιστήριο της Wall Street , αν και εκινείτο σε θετικό «έδαφος», να κατακρημνιστεί κατά 100 μονάδες. Το επίμαχο απόσπασμα έχει ως εξής:
«Αν και ένα τέτοιο σενάριο είναι απίθανο να πραγματοποιηθεί, και δεν είναι επιθυμητό ούτε για την Ελλάδα ούτε για άλλες χώρες, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι γίνονται προετοιμασί­ες για να περιοριστούν οι ενδεχόμενες επιπτώσεις μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ».
Η έμμεση επιβεβαίωση περί προε­τοιμασίας για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ συνιστά τεράστιο πολιτικό θέ­μα - όχι επειδή τέτοιου είδους προετοιμασίες δεν γίνονται ή δεν εξετάζο­νται. Η διεθνής ειδησεογραφία πιστο­ποιεί ότι μεγάλοι διεθνείς οργανισμοί και διαχειριστές χρήματος αναλύουν και εξετάζουν και το ενδεχόμενο και το σύνολο των επιπτώσεων τυχόν ελληνι­κής εξόδου από την ευρωζώνη χωρίς να συμφωνούν μεταξύ τους.
Όμως εγείρεται ζήτημα ανοίκει­ας πολιτικής παρέμβασης εκ μέρους του Λουκά Παπαδήμου για τους εξής απλούς λόγους:
1. Ο ίδιος ήταν πρωθυπουργός έως πριν από λίγες μέρες. Ο χρόνος της απουσίας του από τον πρωθυπουργι­κό θώκο είναι ελάχιστος και σε καμιά περίπτωση δεν υφίσταται η αποστα­σιοποίηση από πρόσωπα, γεγονό­τα και καταστάσεις, η οποία θα του επέτρεπε να περιφέρεται σε σοκά­κια και λεωφόρους του παγκόσμιου επικοινωνιακού χωριού ως «ανεξάρ­τητος» ειδήμων ή ως πλασιέ αμφιβολιών για τη διεθνή θέση της χώρας.
Δεδομένου μάλιστα ότι δεν μιλού­σε για ένα αδιαμφισβήτητο και «αντι­κειμενικό» γεγονός, η ασάφεια και η ανησυχία που προκάλεσε η αμφίσημη δήλωσή του, ενισχυόμενη από τη θέση που μόλις προ ημερών κατείχε, ευλό­γως προκάλεσε άμεση, αδιαμφισβήτη­τη και «αντικειμενική» πτώση του χρη­ματιστηριακού δείκτη.
2. Στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπα­ράθεσης έχει τεθεί το αμφισβητούμε­νης πολιτικής εγκυρότητας «δίλημμα» (κατ’ άλλους «ψευδοδίλημμα» ή και «εκβιασμός») περί παραμονής της Ελ­λάδας στο ευρώ ή εξόδου της από αυ­τό ως συνάρτηση του εκλογικού απο­τελέσματος της 17ης Ιουνίου.
Το «δίλημμα» αυτό μάλιστα όχι μόνο τίθεται από τη μία μόνο πλευρά του πο­λιτικού φάσματος, αλλά αποτελεί και όπλο διαπραγμάτευσης εκ μέρους των δανειστών, της τρόικάς τους και όσων σήμερα επιχειρούν να ελέγξουν, να ποδηγετήσουν τη χώρα και να καθορί­σουν το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ανεξαρτήτως αυτών, όμως, ο ελλη­νικός λαός δεν είναι ακόμη βέβαιο τι θα αποφασίσει στις 17 Ιουνίου και τι είδους κυβέρνηση θα σχηματιστεί λί­γες μέρες μετά. Επίσης δεν είναι προ­καθορισμένο σε ποιου είδους και περι­εχομένου διαπραγμάτευση θα προχω­ρήσει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση - δηλαδή... η Ελλάδα - με τους δανει­στές της.
Συνεπώς η δήλωση αυτή του Λ. Πα­παδήμου όχι μόνο ενισχύει τη μία (πο­λιτική) πλευρά, αλλά ευθέως υπονο­μεύει τη διαπραγματευτική θέση όποι­ας μελλοντικής κυβέρνησης η οποία θα επιθυμούσε να προσέλθει στο τραπέζι από ισχυρότερη θέση. Επομένως, συνι­στά ευθεία και απολύτως ανεπίτρεπτη πολιτική παρέμβαση. Αναμφισβήτητα και... «αντικειμενικά».


Το Ποντικι