Όταν οι ματατζήδες μεταλλάσσονται σε σεκιουριτάδες

Το Ποντίκι
Δυνάμεις των ΜΑΤ και αστυνομικοί που πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό κάνουν βάρδιες για να φυλάνε από αόρατους εχθρούς ιδιωτικό μεταλλείο («Ελληνικός Χρυσός») στη Χαλκιδική. Ποιος δεν θυμάται τα πρόσφατα επεισόδια, κατά τα οποία η σχετική καταγγελία κυριάρχησε ακόμη και των όσων έγιναν στη διάρκεια κινητοποίησης κατοίκων εναντίον των μεταλλείων του ιδιωτικού ομίλου;
Η... πλάκα – αν μπορούμε να μιλάμε για «πλάκα» σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση – είναι ότι όχι μόνον οι αστυνομικοί έχουν μεταλλαχθεί σε «υπηρεσία σεκιούριτι» για μια ιδιωτική επιχείρηση, αλλά η αστυνομία, κατά παράβαση του νόμου, δεν πληρώνεται για τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι αμειβόμενοι από τους φορολογούμενους υπάλληλοί της.
Την καταγγελία αυτή, για να καταλάβουμε τη σοβαρότητά της, κάνουν οι ίδιοι οι αστυνομικοί, οι οποίοι μέσω της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης έστειλαν εξώδικο στον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας, τον γενικό επιθεωρητή Αστυνομίας Β. Ελλάδας, τον γενικό αστυνομικό διευθυντή Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και τον διευθυντή Αστυνομικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης.
Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης στο εξώδικό της, όσον αφορά την απασχόληση δυνάμεων για τη φύλαξη του χρυσωρυχείου, εστιάζει τις καταγγελίες της σε δυο σημεία. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι αστυνομικοί, «δεν είναι λίγες οι φορές που τους έχει ανατεθεί η φύλαξη ιδιωτικού ορυχείου χρυσού στη Χαλκιδική – χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο γεγονός που να χρήζει της επέμβασής τους.
Χωρίς λόγο
Επιπλέον δεν ακολουθείται η διαδικασία του άρθρου 22 παρ. 1 του Ν. 3938/2011, κατά το οποίο “η Ελληνική Αστυνομία μπορεί να παρέχει, κατόπιν αιτήματος, υπηρεσίες και μέσα προς ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ και τρίτους, όπως συνοδεία χρηματαποστολών, καλλιτεχνικών έργων, ιδιωτικών αγαθών μεγάλης αξίας και υπηρεσίες εκπαίδευσης σε ιδιώτες, με καταβολή ανταλλάγματος”, που ρητά ο νομοθέτης το προέβλεψε για τις περιπτώσεις δαπανηρής “εκμετάλλευσης” του προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας».
Με απλά λόγια, οι αστυνομικοί καταγγέλλουν ότι και χωρίς λόγο υποχρεώνονται να φυλάξουν ένα ιδιωτικό ορυχείο χρυσού και η Ελληνική Αστυνομία δεν πληρώνεται για τις υπηρεσίες που προσφέρει σε έναν ιδιώτη.
Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζει στο εξώ-δικό της ως εξοργιστική την κατάσταση, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν 1.200 κενές οργανικές θέσεις στον νομό. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, «οι αστυνομικές μας δυνάμεις αναλώνονται στη φύλαξη ιδιωτικής περιουσίας, χωρίς μάλιστα να καταβάλλεται το προβλεπόμενο από το αρ. 22 του Ν. 3938/2011 αντάλλαγμα, ενώ απεναντίας η Ελληνική Αστυνομία υπόκειται στις σχετικές δαπάνες, γεγονός ιδιαίτερα ζημιογόνο, αν αναλογιστεί κανείς τη γενικότερη οικονομική δυσχέρεια που πλήττει τη χώρα μας».
Το εξώδικο
Αναφερόμενη ειδικά στην «υπηρεσία» που προσφέρουν οι αστυνομικοί στο μεταλλείο, επισημαίνει ακόμη στο εξώδικό της ότι: «Για την εκτέλεση της άνωθι υπηρεσίας οι αστυνομικοί της ΔΑΕΘ / ΥΑΤ - ΥΜΕΤ εργάζονται πέραν του ωραρίου τους, ακόμη και πέραν της επέκτασης αυτού, χωρίς καμία αποζημίωση και συχνά χωρίς να τους χορηγείται το εκ του νόμου υποχρεωτικό 16ωρο ξεκούρασης μέχρι την εκ νέου ανάληψη υπηρεσίας».
Στο εξώδικο, το οποίο έχει κοινοποιηθεί στον υπουργό Δημόσιας Τάξης Νίκο Δένδια και τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης μεταξύ άλλων ζητά όσον αφορά τη μετατροπή της Ελληνικής Αστυνομίας σε «υπηρεσία σεκιούριτι» για ιδιωτικό χρυσωρυχείο:
«Να επιληφθείτε της άμεσης εφαρμογής του άρθρου 22 του Ν. 3938/2011, ήτοι της καταβολής ανταλλάγματος για την παροχή υπηρεσιών από μέλη της Ενώσεώς μας σε ιδιώτες ώστε να ενισχύονται και να αποδίδονται χρήματα στα ασφαλιστικά ταμεία της Ελληνικής Αστυνομίας, ιδιαίτερα ενόψει των ειδικών συνθηκών που επικρατούν στη χώρα μας, όπως πολλάκις προαναφέραμε».
Αναμένουμε ποια θα είναι τα ανακλαστικά και η ευαισθησία του Νίκου Δένδια στις σοβαρές αυτές καταγγελίες. Προς το παρόν βεβαίως κρατάμε ότι – σύμφωνα με τον υπουργό – επίκειται αναδιάρθρωση της ΕΛ.ΑΣ. Τώρα, αν τα όσα περιλαμβάνει η καταγγελία είναι το πρώτο δείγμα της, φέξε μου και γλίστρησα...