To ΠΑΣΟΚ στα Τάρταρα

Το Ποντίκι
Μπροστά στη μεγάλη στροφή της υπερψήφι­σης του πιο σκληρού πα­κέτου μέτρων που ψή­φισε ποτέ η χώρα το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται κατακερματισμένο, λεηλατημένο και με το ναδίρ αξιοπιστίας στη συνείδηση της κοινής γνώμης. Η πληγή που άνοι­ξε η «λίστα Λαγκάρντ» και ο χειρισμός του Βενιζέλου επ’ αυτής ανέδειξε χρό­νιες παθογένειες του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, ανέσυρε οσμές συναλλαγής και βύθισε στα Τάρταρα τα όποια λίγα ψίχουλα αξιοπιστίας είχαν παραμείνει ανέγγιχτα από τον τυφώνα της μνημονιακής πολιτικής.
Παρά τη φαινομενική ηρεμία, ο εσωτερικός θόρυβος για τους χειρι­σμούς του προέδρου του κόμματος δεν έχει σταματήσει, αφού βουλευτές και στελέχη θεωρούν ότι η στάση του Βενιζέλου απέναντι στο θέμα ήταν ερασιτεχνική και η αιτιολόγησή του παιδαριώδης. Ακόμα και η τελευταία του αμυντική στάση με τη συνέντευ­ξη στην ΕΡΤ, ότι «προδόθηκε από την προσήλωσή του στη θεσμική λειτουρ­γία του ελληνικού κράτους», σκόρπι­σε ακόμα μεγαλύτερη θλίψη στα στε­λέχη, που βλέπουν τον πρόεδρό τους να χρησιμοποιεί φτηνά κλισέ για να αποφύγει μια θαρραλέα αυτοκριτική, ότι απέτυχε να αντιμετωπίσει σοβαρά μια προσπάθεια δίωξης της φοροδι­αφυγής την ώρα που οι μισθωτοί και συνταξιούχοι Έλληνες βυθίζονταν στη φτώχεια και την ανέχεια.

Βαθύ τραύμα
Οι πιο έμπειροι από τα πολιτικά στε­λέχη του ΠΑΣΟΚ εκτιμούν ότι για πρώ­τη φορά τραυματίστηκε πολύ σοβαρά η ηθική πορεία του Βενιζέλου εντός του ΠΑΣΟΚ και από την ιστορία έμεινε μια σκιά, που δύσκολα μπορεί να την αποτινάξει. Η επιχείρηση να φορτωθεί με όλα τα βάρη ο προκάτοχός του Γι­ώργος Παπακωνσταντίνου δεν κρίθηκε επιτυχής ούτε καν ως ιδέα, αφού αυτός απομακρύνθηκε με την ψήφο των πολι­τών από την ενεργό πολιτική και άμεσα αποδοκιμάστηκε στις δύο τελευταίες αναμετρήσεις.
Στο κλίμα αυτό προστίθενται και όλες οι πληροφορίες που θέλουν το κόμμα να κατρακυλάει δημοσκοπικά φτάνοντας σε οριακή για την ύπαρξή του εκλογική απήχηση. Οι πληροφο­ρίες αυτές δημιουργούν ακόμα μεγα­λύτερο κλίμα εσωστρέφειας και αυτο­σχεδιασμού, ενώ η εντελώς χαλαρή ή ξεχαρβαλωμένη λειτουργία του κόμματος δεν μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες συσπείρωσης.
Απέναντι σ’ αυτό το κλίμα ο πρόε­δρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος προσπαθεί με συνεχείς συσκέψεις με τους συνεργάτες του να βρει διεξό­δους. Η πρώτη αφορά στη συμφωνία που επιχειρεί να «κλείσει» ώστε να δεσμευτεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα για την εφαρμογή κομματικής πειθαρ­χίας στο θέμα της υπερψήφισης των μέτρων. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκε­ται να «σφραγιστεί» η όποια απόπειρα βουλευτή να καταψηφίσει τα μέτρα, έχοντας στο μυαλό του ότι θα εκμεταλ­λευτεί το μπάχαλο και δεν θα έχει συ­νέπειες.
Μια άλλη εισήγηση που έχει δεχτεί και μοιάζει να τη σκέπτεται είναι να επισπεύσει όσο μπορεί το συνέδριο που έχει ήδη εξαγγελθεί, ώστε να επι­βεβαιωθεί η παρουσία του στην ηγεσία του κόμματος, να περάσουν στο περι­θώριο οι αντιδράσεις και να δοθεί ένα σήμα στα τοπικά, περιφερειακά και κε­ντρικά στελέχη του κόμματος ότι όσοι ήταν να φύγουν από το ΠΑΣΟΚ έφυγαν και το… μαγαζί μπορεί να κάνει μια νέα αρχή…
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιχειρεί - προφανώς προκειμένου να συγκρα­τήσει ψηφοφόρους - να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι κάτι περισσότερο από ένα κόμμα αξιωματούχων. Το ζήτημα όμως είναι ότι η μετάλλαξη του Κινήματος σε κόμμα αξιωματούχων έχει συμβεί εδώ και πολλά χρόνια. Οι τοπικές οργανώ­σεις είχαν ερημώσει εδώ και χρόνια και όλη η δύναμη είχε μεταφερθεί στους «στρατούς» των ηγετικών στελεχών, των βουλευτών, των συνδικαλιστών και των αιρετών εκπροσώπων στην Το­πική Αυτοδιοίκηση. Από τη στιγμή που άρχισε η «σφαγή» των αξιωματούχων με τη ραγδαία απώλεια της εκλογικής και πολιτικής επιρροής του κόμματος, οι συνδικαλιστές κούνησαν μαζικά μα­ντήλι από το κόμμα και τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης άρχισαν να λοξοκοιτάνε προς άλλες πολιτικές κατευθύνσεις για να επιβιώσουν πολιτικά, η ανασύσταση του ΠΑΣΟΚ μοιάζει με γράμμα κενό.

Παρενέργειες
Έμπειρα στελέχη επισημαίνουν ότι σε μια περίοδο όπου επιχειρείται η πλήρης πολιτική άλωση του ΠΑΣΟΚ μόνο τα ηγετικά στελέχη και οι τοπικοί αξιωματούχοι θα μπορούσαν να κρα­τήσουν κάποιες δυνάμεις, ειδικά σε μια περίοδο πλήρους απαξίωσης του κόμματος και της διαδρομής του.
Μέσα σ’ αυτό το άνυδρο τοπίο, η διά­λυση του κόμματος δεν έχει μόνο εσω­τερικές παρενέργειες, αλλά και στην κυβερνητική συνεργασία και τη σχέση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Η τροπή που πήρε η υπόθεση Λαγκάρντ αποσταθεροποίησε πλήρως τις υπόγειες διεργασίες διαλόγου με τη ΔΗΜΑΡ, αφού τα στελέχη του συνειδη­τοποίησαν ότι δύσκολα το ΠΑΣΟΚ με τις κυβερνητικές του αμαρτίες θα ανακάμ­ψει και έκλεισαν τις διόδους ενδεχόμε­νης συνεργασίας για τη συγκρότηση κεντροαριστερού πόλου. Πολλά στελέχη της ΔΗΜΑΡ έχουν δεύτερες σκέψεις, θεωρώντας ότι μπορεί να αποτελέ­σουν τον βασικό πυρήνα ανασύστασης της Κεντροαριστεράς, φροντίζοντας να διατηρήσουν ένα ψύχραιμο προφίλ και μια σταθερή μεταρρυθμιστική δύναμη που δεν έχει το άγχος της επιβεβαίω­σης, τις κυβερνητικές αμαρτίες και την πρεμούρα του ΠΑΣΟΚ.
Οι σχέσεις δοκιμάστηκαν και από την άρνηση του Φώτη Κουβέλη να μπει στο φωτογραφικό κάδρο με την Άνγκέλα Μέρκελ, παρά την έντονη πίεση του Βενιζέλου να παραστεί στις συζητή­σεις.
Με τον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ. τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία για την κυβερνητική συνεργασία και δεν ξε­χνούν ότι ξεκίνησε το αντιμνημονιακό μέτωπο συμβάλλοντας στην πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Γι’ αυτό και καθημερινά σημειώνονται τριβές και μια «δυσανεξία» απέναντι στις κινήσεις Σαμαρά.
Αυτό φάνηκε και από τις χτεσινές διαρροές γύρω από τα αποτελέσματα της επίσκεψης Μέρκελ, όπου έμμεσα το ΠΑΣΟΚ μας είπε αυτό που καταλά­βαμε όλοι: ότι ήταν «μάπα το καρπού­ζι». Επρόκειτο για μια επίσκεψη με επικοινωνιακό στόχο την προεκλογική Γερμανία και το πολιτικό προφίλ της Μέρκελ. Το αστείο είναι ότι πίσω από την ενόχληση του ΠΑΣΟΚ κρύβεται η σιγουριά Βενιζέλου, ότι αν εμπλεκόταν ο ίδιος θα υπήρχαν αποτελέσματα…