Αλήθειες και Ψέματα για την επίσκεψη της Μερκελ

Γράφει ο Επιμηθέας

Πολύ μελάνη θα χυθεί και αρκετές ιστοσελίδες θα γεμίσουν σήμερα και τις επόμενες μέρες, προσπαθώντας να ερμηνεύσουν την επίσκεψη της καγκελαρίου της Γερμανίας στην Αθήνα. Απλά θα μπορούσε να πει κανείς «πολύ κουβέντα για το τίποτα». Ουσιαστικά ήταν μία «συμβολική» κίνηση, καθώς η κυρία Μέρκελ δεν προσκόμισε κάτι ουσιαστικό και χειροπιαστό στις συνομιλίες, που είχε με την ελληνική κυβέρνηση και τους έλληνες (;;;) επιχειρηματίες.

«Λεφτά» δεν έφερε, για την περιβόητη «ανάπτυξη» ελάχιστα ειπώθηκαν, «πολιτική στήριξη» δεν φάνηκε να δίνει και τέλος μάλλον έκλεισε παρά άνοιξε το «παράθυρο της ελπίδας» για τη χώρα. Και μετά έφυγε.. .

Η κ. Μέρκελ ήταν κάτι παραπάνω από σαφής:

Το «ελπίζω και εύχομαι. » σε ερώτηση γερμανού δημοσιογράφου σχετικά με το εάν βλέπει παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη προκάλεσε αμηχανία στον πρωθυπουργό. Το Μαξίμου περίμενε μία πιο «καθαρή» απάντηση επ αυτού. Το «Ελπίζω και εύχομαι η Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη», με απλά λόγια μεταφράζεται, αν δεν κάνετε όλα όσα απαιτούμε από εσάς, τίποτε δεν είναι σίγουρο. Ήταν μία ευθεία απειλή.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η κ. Μέρκελ διατύπωσε τη συγκεκριμένη απειλή παρεμβαίνοντας σε ερώτηση περί παραμονής στο ευρώ, η οποία απευθυνόταν στον Σαμαρά! Ήταν λοιπόν απολύτως συνειδητή ως δήλωση. Το έκανε παρότι... δεν ρωτήθηκε και συνέχισε με μια δεύτερη απειλή λέγοντας: «Αξίζει αυτή την πορεία να τη συνεχίσει η Ελλάδα, γιατί, αν δεν το πράξει τώρα, τα πράγματα θα είναι πιο δραματικά στη συνέχεια». Αυτή η απειλή είχε προηγήθηκε της άλλης.

Η κυρία Μέρκελ πάντως, μπορεί να μην ικανοποίησε ιδιαίτερα την ελληνική πλευρά, αλλά σε πρώτη φάση πέτυχε τον δικό της στόχο. Ο πήχης των προσδοκιών είχε κατεβεί αισθητά πριν από την άφιξή της στην Αθήνα και η Καγκελάριος φρόντισε να μην τον ανεβάσει. Παρέμεινε δηλαδή, η γνωστή θιασώτης της λιτότητας, αλλά και, όπως σχολίαζε Γερμανός αναλυτής που παρακολουθούσε την συνέντευξη Τύπου, η κυρίαρχος του παιχνιδιού

Μίλησε για «ανάπτυξη» συνδέοντάς τη με κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, τα οποία είναι ελάχιστα και χωρίς ουσιώδες αναπτυξιακό αντίκρισμα. Είναι τα ίδια που ακούμε εδώ και δύο χρόνια και ακόμη δεν τα βλέπουμε.

Το καινούριο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι έβαλε στο κάδρο και την αναπτυξιακή γερμανική τράπεζα Kfw σηματοδοτώντας έτσι ότι η Γερμανία επιθυμεί τον πλήρη έλεγχο σε όλο το επενδυτικό τοπίο. Θέλει να γνωρίζει ποιος δανείζεται, ποιος επενδύει, και φυσικά ποιος κερδίζει. Δηλαδή τα γερμανικά συμφέροντα - με την ελληνική πλευρά να μην έχει ουσιαστικά, κανέναν ρόλο στην «αναπτυξιακή» διαδικασία Το πώς βλέπει την ανάπτυξη στην Ελλάδα η Γερμανία μπορεί κανείς εύκολα να καταβάλει και από τον τρόπο με τον οποίο εξήρε τη δουλειά των Ράιχενμπαχ «υπεύθυνος» για το ξεπούλημα και λοιπών «μεταρρυθμίσεων» και Φούχτελ «υπεύθυνος» για τις περιβόητες και εθνικά επικίνδυνες Ειδικές Οικονομικές Ζώνες.

Εκεί που πραγματικά ήταν αφοπλιστική η κ. Μέρκελ ήταν σχετικά με την δανειακή δόση των 31,5 δισ. και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Πιέζουμε κι εμείς όσο μπορούμε, αλλά οφείλουμε να λύσουμε πρώτα θέματα αξιοπιστίας» και συνέχισε «το πόρισμα της τρόικας θα παρουσιαστεί όταν είναι έτοιμο να παρουσιαστεί. Είναι κατανοητό πως το να δουλεύει κανείς σε βάθος έχει προτεραιότητα από το να δουλεύει γρήγορα». Σαφέστατη για όσους βιάστηκαν, τις προηγούμενες μέρες να προβλέψουν ότι η δόση θα έρθει νωρίτερα και ολόκληρη. Όλα τα άλλα ήταν «ευσεβείς πόθοι» του Μαξίμου.

Η Μέρκελ ήλθε στην Αθήνα για να τη δουν στη Γερμανία. Όχι για να κάνει κάτι ιδιαίτερο στην Ελλάδα. Και στη Γερμανία έπρεπε να τη δουν ως τον άνθρωπο που ελέγχει τα πράγματα, είναι το αφεντικό και καθορίζει τις εξελίξεις, δεν πετιούνται τα λεφτά των Γερμανών κάπου, όπου δεν υπάρχει γερμανικός έλεγχος. Όλες οι συναντήσεις που είχε στην Αθήνα ήταν περισσότερο ως ντεκόρ στη δική της προεκλογική εκστρατεία.

Επιχείρησε να στείλει ένα δυσάρεστο για μας μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι την λύση για το ελληνικό πρόβλημα θα την αποφασίσει η Γερμανία και κανείς άλλος. Ούτε το ΔΝΤ, ούτε η Αμερική, ούτε άλλες δυνάμεις, που διαδραματίζουν ρόλο στην κρίση χρέους, που ταλανίζει Ευρώπη και Ελλάδα. Η Μέρκελ ήθελε να δείξει με την επίσκεψη αυτή ότι η Ελλάδα είναι ένα δικό της ζήτημα, η ίδια θα καθορίσει το πώς και το πότε θα δοθεί η όποια λύση, μόνον αυτή έχει λόγο και κανείς άλλος παρόλο που γνωρίζει ότι το πρόγραμμα απέτυχε. Ο στόχος για ελεγχόμενο και διαχειρίσιμο χρέος το 2020 είναι μία μεγάλη αυταπάτη. Αντί για 120% επί του ΑΕΠ θα σκαρφαλώσει στο 180%. Και εδώ ξεκινά ο «πόλεμος» με το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ προτείνει να δοθεί μία πιο βιώσιμη λύση. Η Μέρκελ όμως αρνείται αυτή τη λύση. Θέλει πάση θυσία να στηρίξει το δικό της πρόγραμμα της εξοντωτικής δημοσιονομικής προσαρμογής και φυσικά να αποφύγει και το κόστος, που πρέπει να καταβάλει για μία βιώσιμη λύση. Γι' αυτό λοιπόν η Μέρκελ ήλθε στην Αθήνα, για να στείλει ένα σαφές μήνυμα στο ΔΝΤ, ότι η οποία λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας περνά μόνο από την Γερμανία.

Το περίφημο αίτημα της κυβέρνησης για επιμήκυνση φυσικά ξεχάστηκε. Ο Σαμαράς κάτι πήγε να πει προλογίζοντας τη Μέρκελ, αλλά παραδόξως αυτό εξαφανίστηκε στη συνέχεια. Όχι μόνο δεν έκανε καμία αναφορά η καγκελάριος, αλλά το συγκεκριμένο θέμα «αιχμής» για την κυβέρνηση και την «εσωτερική τρόικα», δεν περιλαμβανόταν καν ανεπίσημες δηλώσεις τις Κυβέρνησης. Να υποθέσουμε ότι η καγκελάριος δεν συζητάει καν θέμα επιμήκυνσης, θεωρώντας το μη σοβαρό.

Καταλήγουμε με την ίδια διαπίστωση που κάναμε και στην αρχή της ανάλυσης σχετικά με την επίσκεψη της καγκελαρίου της Γερμανίας. Η κ. Μερκελ δεν είχε τίποτα καινούργιο να κομίσει, πέραν της επιβεβαίωσης της επιμονής της στο λάθος. Ήρθε μόνο και μόνο για να στηρίξει το μνημόνιο, τα νέα μέτρα των 13,5 δισ., τα οποία αν εφαρμοστούν θα βουλιάξουν ακόμα περισσότερο την Ελλάδα και θα αποσταθεροποιήσουν ακόμα περισσότερο την Ευρώπη. Με απλά λόγια, η κ. Μέρκελ ήλθε, έδωσε οδηγίες, πίεσε ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση, απαίτησε την παραμονή της στον δρόμο της δημοσιονομικής «αρετής», με ότι αυτό συνεπάγεται για τον ελληνικό λαό, ανεργία στο 1/3 του εργατικού δυναμικού, φτώχεια που εξαπλώνεται και κοινωνική κρίση που βαθαίνει.

Τέλος δεν έδωσε στην Κυβέρνηση κάτι συγκεκριμένο για να τη διευκολύνει να διαχειριστεί το εσωτερικό εκρηκτικό μέτωπο των επόμενων μηνών και αποχώρησε αφήνοντάς την, στα κρύα του λουτρού.

 

http://expression-gr.blogspot.gr/