του Στέλιου Συρμόγλου
Δεν μας κοροϊδεύουν απλώς. Δεν δοκιμάζουν μόνο την αντοχή και την
ανοχή του λαού, Δεν είναι ότι η “δημοκρατική λογική” του πρωθυπουργού
δεν μπορεί να παραδεχθεί μια αδιαπραγμάτευτη αλήθεια: Ότι στις
πραγματικά δημοκρατικές χώρες της εποχής μας, όπου η δημοκρατία είναι
γηγενής τρόπος ζωής και όχι εισηγμένος θεσμός, ο κοινωνικός διαχωρισμός
δεν ειναι διαστρωματικός και μένουν μετέωρες οι διάφορες πολιτικές
ψευδολογίες και κοινωνικές ιδεολογίες, που όσο επιβιώνουν δημιουργούν
τεχνικούς διαχωρισμούς, που υπάρχουν μόνο στα κομματικά κτηματολόγια.
Πράγμα που σημαίνει , επίσης, πως η δυναμική της κοινωνίας ωθείται
από τις ψυχικές κατηγορίες που ανακάλυψε ο Φρόυντ και όχι από τις
κοινωνικές κατηγορίες του Μάρξ. Και με τη σύγκλιση των κοινωνικών
τάξεων, ως συνέπεια της διάπλωσης της ευημερίας, δημιουργούνται οι
προυποθέσεις για αντίδραση στις διάφορες ανάξιες και καταγέλαστες
κομματικές νομενκλατούρες.
Αυτό που ωστόσο κάνουν οι “συνέταιροι” στην κυβέρνηση, προκειμένου να
εξυπηρετήσουν τα ανομολόγητα συμφέροντά τους με αλαζονεία και υπερφίαλη
αντίληψη της κοινωνικής εξαθλίωσης, είναι να υποτιμούν τη λογική του
Ελληνα και να επιχειρούν να τον μετατρέψουν σε άκριτο, ευκολόπιστο,
ενθουσιώδη, αβούλευτο και αγγαλώμενο πολίτη. Να τον “φέρουν” στα μέτρα
τους. Να τον κάνουν να μην εμπιστεύεται παρά μόνο το “αγύμναστο” εν
πολλοίς μυαλό του, ώστε να αποδέχεται τους εμφανιζόμενους ως “σωτήρες”
του και τους διάφορους τσαρλατάνους “θαυματοποιούς” της πολιτικής.
Και το πετυχαίνουν ενσπείροντας διχόνοια και κοινωνικό φθόνο. Και
καλλιεργούν τη λογική του…θαύματος για έξοδο από την κρίση, οικονομική
και κοινωνική. Οι “θαυματοποιοί” παρουσιάζονται ως η μόνη λύση,
προπαντός όταν οι άλλοι στον ευρύτερο πολιτικό χώρο δεν κάνουν το θαύμα ή
είναι και κακοί ηθοποιοί.
Ετσι, η πολιτική φαντασμαγορία βρίσκεται στο κοινωνικό προσκήνιο είτε
με επικοινωνιακά τεχνάσματα τύπου προοπτικής ανάπτυξης και πομφολυγωδών
πρωθυπουργικών δηλώσεων, είτε με τη διαρροή φημών για κρίση σε
κυβερνητικό επίπεδο, με διαφορές πρακτικές που ενισχύουν την ανασφάλεια
του έμφυτα ανασφαλούς και φοβικού Ελληνα, είτε με κομματικά συνέδρια σε
μια προσπάθεια επίδειξης δύναμης, όπως αυτό που επιχειρεί
σήμερα
με την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ (όλα τα είχε η
Μαριωρή…) ο έτερος κυβερνητικός εταίρος με την παχύδερμη λογική, ο
λογοκόπος και αθυρόγλωσσος Βαγγέλης Βενιζέλος.
Είναι λύση η φαντασμαγορία; Ολοι λέμε όχι. Εκεί που ακόμη εγείρεται η
διαφωνία είναι το τι είναι παράσταση και τι είναι πράξη. Και εκεί που
πρέπει να υπάρξει σημφωνία είναι ότι ο κάθε πολίτης πρέπει να αποφασίσει
να αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη της κοινωνίας. Και να πάψει να
γοητεύεται από τα ψευδοοράματα παθολογικών συνειδήσεων. Και μόνο τότε ο
Αντώνης Σαμαράς, ο Βαγγέλης Βενιζέλος ή ο Φώτης Κουβέλης, χωρίς να
εξαιρούνται οι άλλοι πολιτικοί στον χώρο της αντιπολίτευσης, θα
μπορούσαν να γίνουν στην καλύτερη των περιπτώσεων προιστάμενοι
συνοικιακού παραρτήματος τραπέζης. Και θα ήταν ευχαριστημένοι!…
Σαν πολίτες σπάνια στεκόμαστςε στο μαυλό μας. Εχουμε μια άγρια τάση
στα θαύματα. Γι’ αυτό, στον τόπο μας έχουν περάσει οι θαυματοποιοί, μια
και μας λείπουν οι θαυματουργοί. Οι πρώτοι είναι δανεισμένοι από τα
τσίρκα. Ο θαυματουργός είναι πρακτικός. Η πολιτική της φαντασμαγορίας
που μας επιβάλλουν οι κυβερνητικοί εταίροι, είναι η πολιτική της
παράστασης. Γι’ αυτό τέτοιοι πολιτικοί δεν φροντίζουν την πράξη. Αν
μπορούν να “παριστάνουν” μια ζωή, μια ζωή θα κυβερνούν λαό σαν τους
Ελληνες.
Ετσι, πέρασαμε στο αδιανόητο. Δηλαδή σε εκείνη την όχθη, που το μαυλό
μας δεν φτάνει. Μόνο εκεί μπορεί να είμαστε ανοχύρωτοι και αφύλακτες
διαβάσεις. Και έτσι παρακολουθούμε παθητικά τον κοινωνικό ακρωτηριασμό
μας. Και δεχόμαστε τις ανυποψίαστες ειδήσεις, τις συνωμοσιολογίες, τα
σκάνδαλα. Κάμπτεται ο λαικός λογισμός και φυσικά η αντίδραση. Γινόμαστε
“οφθαλμόπορνοι” των κοινωνικών δρώμενων και της ίδιας μας της μοίρας…
Αποταμιεύομε πολιτική αυθαιρεσία και βλακεία, σωπαίνοντας τα
συμβεβηκότα. Και δεχόμαστε τις προσκρούστειες κυβερνητικές αποφάσεις,ενώ
παρατηρείται η ταχυδακτυλουργική μετάθεση της προσοχής μας από τον άρτο
στο θέαμα από τους…cowboys – τσαρλατάνους της συγκυβέρνησης.
Και η δημιουργία πυκνού παραπετάσματος καπνού, αποτελεί το κύριο
χαρακτηριστικό των πρακτικών των εθελόδουλων κυβερνητικών, ώστε να
“περνούν” στους πολίτες οι εύκολες λεκτικές πολιτικές ασκήσεις και η
συνειδητή μυθοποίηση ανύπαρκτων διλημμάτων.
freepen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου