ΚΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΒΡΕ ΕΛΕΕΙΝΟΙ...

Ξεσπάθωσε και σήμερα η καφρίλα του επαγγελματικού (ενίοτε και καλά αμειβόμενου) αντιρατσισμού με πηχυαίους τίτλους…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

«Αριστεροί» λαθρολάγνοι… Δεξιούληδες λαθροϋποκριτές… αλλά και αναλυτές του μισθολόγιου, όλοι σε μια περίεργη συγχορδία αλαλαγμών βροντοφωνάζουν και αφορίζουν το «ρατσιστικό έγκλημα» στη Μανωλάδα.

Πίσω από αυτό τον οχετό της υποκρισίας και της αστείρευτης αθλιότητας ωστόσο, υπάρχει μια προστυχιά που κρύβεται, αλλά και μια αλήθεια που σκόπιμα επιχειρούν να συγκαλύψουν. Ας τις ξεβρακώσουμε...


Η προστυχιά που κρύβεται…
Είναι πως δείχνουν σαν να περίμεναν εναγωνίως και από καιρό, να συμβεί ένα δολοφονικό περιστατικό όπως αυτό της Μανωλάδας, για να τροφοδοτήσουν με κιτρινισμό την πένα και τα μικρόφωνά τους.
Όχι βεβαίως γιατί τους περισσεύει ο ουμανισμός, αλλά γιατί τους πνίγει το ανθελληνικό δηλητήριο που φωλιάζει επικίνδυνα στα βάθη της ψυχής τους, και στην πρώτη ευκαιρία που θα τους δοθεί, σπεύδουν να το ξεράσουν.

Και η αλήθεια που κρύβουν…
Είναι πως η δολοφονική επίθεση στη Μανωλάδα, δεν έχει ρατσιστική ταυτότητα, αλλά την ταξική ταυτότητα ενός στυγνού και αδίστακτου ακόμη και μπρός στο έγκλημα εργοδότη.

Ας πούμε λοιπόν τα πράγματα με τα όνομά τους…
Τα όπλα των μπράβων του εργοδότη στη Μανωλάδα δε βγήκαν γιατί απέναντι τους είχαν έναν «δυστυχισμένο» λαθρομετανάστη που πήγε να πληρωθεί, αλλά γιατί βρέθηκαν αντιμέτωποι με 200 απλήρωτους εργαζόμενους που έσπευσαν να απαιτήσουν τον κόπο της δουλειάς τους.
Τα όπλα των μπράβων στη Μανωλάδα, δε βγήκαν γιατί απέναντι τους είχαν 200 λαθροεισβολείς, αλλά γιατί απέναντι τους είχαν 200 απλήρωτους εργαζόμενους.
Αυτοί οι μπράβοι, αυτού του εργοδότη, το ίδιο ακριβώς θα έκαναν, αν είχαν απέναντι τους και 200 απλήρωτους Έλληνες εργαζόμενους που θα έσπευδαν να απαιτήσουν τον κόπο της δουλειάς τους. Και θα το έκαναν ανεξάρτητα από την πολιτική τους ταυτότητα.

Σε όλους αυτούς λοιπόν τους δήθεν ανθρωπιστές…
Και τους υποκριτές του κώλου, οφείλουμε να θυμίσουμε πως: Τέτοιοι μπράβοι, τέτοιων εργοδοτών ανεξάρτητα από την πολιτική τους ταυτότητα, σπέρνουν καθημερινά τον τρόμο και ενίοτε και το θάνατο, όπου οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δίκια τους.

Αυτό δεν έκαναν βρε ελεεινοί οι μπράβοι (συμπεριλαμβανομένων και των κρατικών μπράβων) του Μάνεση στη Χαλυβουργία??? Ρατσιστική επίθεση ήταν ή ταξική???

Αυτό δεν έκανε βρε ελεεινοί το δολοφονικό πούλμαν της εργοδοσίας της ΕΤΜΑ, όταν συνέτριψε κάτω από τις ρόδες του το κεφάλι της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου??? Ρατσιστική επίθεση ήταν αυτή ή ταξική δολοφονία???

Αφήστε λοιπόν κατά μέρος τα φούμαρα και τα ρατσιστικά παραμύθια και την υποκρισία του ανύπαρκτου ουμανισμού σας, γιατί δεν πείθουν πλέον ούτε τους αφελείς.

Η εγκληματική επίθεση στη Μανωλάδα δεν ήταν ρατσιστική επίθεση αλλά απόπειρα ταξικής δολοφονίας, και με τα παραμύθια σας συγκαλύπτετε την πραγματική ταυτότητα και τα κίνητρα των δολοφόνων.

Και το χειρότερο δεν είναι αυτό…
Το χειρότερο είναι, πως στην προσπάθειά σας να βαφτίσετε κατά πως σας εξυπηρετεί τα γεγονότα της Μανωλάδας, δεν προσφέρετε μόνο μια πρώτης τάξεως υπηρεσία στα σχέδια του Σόρος και του λαθροδήμαρχου της Αθήνας, που αναλαμβάνουν εργολαβικά την αβανταδορία ισλαμοφασιστικών ταγμάτων θανάτου στη χώρα μας. Αλλά επιπροσθέτως…
Ρίχνετε και νερό στο μύλο του Χρυσαυγίτικου νεοναζισμού, με την ολέθρια και κοντόφθαλμη επικοινωνιακή σας διαχείριση.

Επίλογος:
Χάρισμά σας και το μποϋκοτάζ που ξεκίνησαν τα οργανωμένα συμφέροντα διεθνώς για τις φράουλες από τη Μανωλάδα. Αυτό καταφέρατε. Ελεεινοί. Περάστε τώρα και από το ταμείο...