18.5.13
Νομοσχέδιο Μανιτάκη- Εφιάλτης για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, κουρέλια το αστικό σύνταγμα
εστάλη από eksegersi.gr
Ο συνταξιούχος συνταγματολόγος Α. Μανιτάκης, ΔΗΜΑΡίτης υπουργός της τρικομματικής κυβέρνησης, έβαλε στο στόχαστρο το αστικό σύνταγμα, με στόχο ν’ ανοίξει το δρόμο των μαζικών απολύσεων όχι μόνο των υπαλλήλων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) σε ΝΠΙΔ και σε ΝΠΔΔ, αλλά και των μονίμων δημοσίων υπαλλήλων. Με την ψήφιση του νόμου 4093 για το τρίτο μνημόνιο, στις 7 Νοέμβρη του 2012, και του πολυνομοσχέδιου στις 28 Απρίλη του 2013, ολοκλήρωσε την κατασκευή ενός φασιστικού πειθαρχικού δικαίου κατά των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο τη μαζική τρομοκράτηση, ακόμη και των μονίμων, με την απειλή της άμεσης απόλυσης, προκειμένου να μη προβάλουν την παραμικρή αντίσταση στην παράδοση όλου του πλούτου της χώρας στο κεφάλαιο, να καταστρέψουν το περιβάλλον και τα δάση.
Στα θέματα αυτά αναφερθήκαμε σε πρόσφατα σχόλια και άρθρα μας. Εν τάχει θυμίζουμε. Με το νόμο 4057/2012, που δημοσιεύτηκε στις 12 Μάρτη του 2012 στο ΦΕΚ, εκδιώχθηκαν από τα υπηρεσιακά συμβούλια, πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο, ακόμη και οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων που ανήκαν στα αστικά πολιτικά κόμματα και στα αστικοποιημένα και γραφειοκρατικοποιημένα συνδικάτα. Το Νοέμβρη του 2012 ήρθε ο συνταγματολόγος Α. Μανιτάκης και με την τροποποίηση του άρθρου 104 του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα (που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 4057) γενίκευσε τα πειθαρχικά αδικήματα, με τα οποία ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να οδηγηθεί στην αργία, που είναι ο προθάλαμος της απόλυσης. Αυτή η τροποποίηση εισήχθη στο νόμο 4093/2012.
Αυτή η αντεργατική ρύθμιση φασιστικού τύπου, όμως, δεν ικανοποίησε τον Α. Μανιτάκη. Ετσι, στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις 28 Απρίλη του 2013, εισήγαγε νέα διάταξη στο περιβόητο πειθαρχικό δίκαιο, σύμφωνα με την οποία καταργείται η προσφυγή στο δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο στις περιπτώσεις που στο πρωτοβάθμιο υπηρεσιακό έχει αποφασιστεί η ποινή της οριστικής παύσης και του υποβιβασμού.
Με το νόμο 4093 οι εργαζόμενοι των ΝΠΙΔ που οι θέσεις τους καταργούνται θα μπαίνουν σε διαθεσιμότητα. Ο κυνηγός κεφαλών δημοσίων υπαλλήλων Α. Μανιτάκης δεν έμεινε ευχαριστημένος. Ετσι, στο πολυνομοσχέδιο (δηλαδή μέσα σε πέντε μήνες και χωρίς καλά-καλά να έχει εφαρμοστεί αυτή η διάταξη), ο Μανιτάκης άλλαξε τη διάταξη και αντί για διαθεσιμότητα προσέθεσε τη διάταξη (υποπαράγραφος ΣΤ12) για απόλυση σε περίπτωση κατάργησης θέσεων.
Ο Μανιτάκης με το πολυνομοσχέδιο δεν έβαλε χέρι στις διατάξεις του νόμου 4093 για τις περιπτώσεις των δημοσίων υπαλλήλων των ΝΠΔΔ και του λεγόμενου στενού δημόσιου τομέα, των οποίων οι θέσεις καταργούνται. Προβλέπει τη λύση της διαθεσιμότητας που σίγουρα ανοίγει το δρόμο στις απολύσεις. Οι ΔΗΜΑΡίτες θα χαρακτηρίσουν αυτή την εκτίμησή μας ως υπερβολική κριτική, διότι πλασάρουν τη θεωρία της «κινητικότητας», σύμφωνα με την οποία οι εργαζόμενοι αυτοί δεν απολύονται, αλλά θα μετακινηθούν σε θέσεις που υπάρχουν κενά. Γρήγορα όμως θα επιβεβαιωθεί η θέση μας, ότι κινδυνεύουν άμεσα με απόλυση οι δημόσιοι υπάλληλοι (ανεξάρτητα εργασιακής σχέσης, δηλαδή είτε μόνιμοι είτε ΙΔΑΧ) των οποίων οι θέσεις καταργούνται. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι.
Στις 2 Μάη του 2013, ο Μανιτάκης έδωσε στην δημοσιότητα προσχέδιο νόμου με τίτλο «Οργάνωση Δημόσιας Διοίκησης και άλλες διατάξεις», που τέθηκε στην περιβόητη διαβούλευση μέχρι τις 17 Μάη. Μ’ αυτό το νομοσχέδιο ο συνταγματολόγος βάλλει ευθέως κατά του αστικού συντάγματος και ειδικά κατά του άρθρου 103 που κατά κάποιο τρόπο κατοχύρωνε τους μόνιμους δημόσιους υπάλληλους που είχαν οργανική θέση. Με το ίδιο νομοσχέδιο δίνει το δικαίωμα στον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και στον συναρμόδιο υπουργό να νομοθετούν συνέχεια μέσω Προεδρικών Διαταγμάτων (παρ. 2, εδάφιο 2 του άρθρου 1) και μέσω της παραγράφου 4 του ίδιου άρθρου να καταργούν οργανικές θέσεις.
Εδώ έχουμε μια απροκάλυπτη συνταγματική εκτροπή με στόχο τη διάλυση της λεγόμενης δημόσιας διοίκησης. Οχι μόνο γιατί καταργούνται οργανικές θέσεις που κατοχυρώνονται από το σύνταγμα, αλλά και γιατί καταργείται το αστικό κοινοβούλιο, μιας και μπορούν οι υπουργοί να νομοθετούν συνέχεια. Η τρικομματική κυβέρνηση εφαρμόζει συνέχεια την τακτική των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, με τις οποίες εμμέσως βάζει στη μπάντα το αστικό κοινοβούλιο. Με το νομοσχέδιο αυτό, όμως, ο Α. Μανιτάκης και η τρικομματική κυβέρνηση δεν βάζουν απλά στη μπάντα το αστικό κοινοβούλιο για τα θέματα της δημόσιας διοίκησης, αλλά στην ουσία το καταργούν.
Ο λόγος είναι ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις της, η τρικομματική κυβέρνηση θέλει να καταργήσει δεκάδες χιλιάδες θέσεις μονίμων υπαλλήλων και να τους απολύσει. Γι’ αυτό εισάγει αυτές τις σαρωτικές διατάξεις, με τις οποίες οι υπουργοί θα μπορούν εσαεί να νομοθετούν και να απολύουν συνεχώς δημοσίους υπαλλήλους. Θα τους επιτρέψουμε να ολοκληρώσουν αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα;
Ο συνταξιούχος συνταγματολόγος Α. Μανιτάκης, ΔΗΜΑΡίτης υπουργός της τρικομματικής κυβέρνησης, έβαλε στο στόχαστρο το αστικό σύνταγμα, με στόχο ν’ ανοίξει το δρόμο των μαζικών απολύσεων όχι μόνο των υπαλλήλων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) σε ΝΠΙΔ και σε ΝΠΔΔ, αλλά και των μονίμων δημοσίων υπαλλήλων. Με την ψήφιση του νόμου 4093 για το τρίτο μνημόνιο, στις 7 Νοέμβρη του 2012, και του πολυνομοσχέδιου στις 28 Απρίλη του 2013, ολοκλήρωσε την κατασκευή ενός φασιστικού πειθαρχικού δικαίου κατά των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο τη μαζική τρομοκράτηση, ακόμη και των μονίμων, με την απειλή της άμεσης απόλυσης, προκειμένου να μη προβάλουν την παραμικρή αντίσταση στην παράδοση όλου του πλούτου της χώρας στο κεφάλαιο, να καταστρέψουν το περιβάλλον και τα δάση.
Στα θέματα αυτά αναφερθήκαμε σε πρόσφατα σχόλια και άρθρα μας. Εν τάχει θυμίζουμε. Με το νόμο 4057/2012, που δημοσιεύτηκε στις 12 Μάρτη του 2012 στο ΦΕΚ, εκδιώχθηκαν από τα υπηρεσιακά συμβούλια, πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο, ακόμη και οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων που ανήκαν στα αστικά πολιτικά κόμματα και στα αστικοποιημένα και γραφειοκρατικοποιημένα συνδικάτα. Το Νοέμβρη του 2012 ήρθε ο συνταγματολόγος Α. Μανιτάκης και με την τροποποίηση του άρθρου 104 του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα (που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 4057) γενίκευσε τα πειθαρχικά αδικήματα, με τα οποία ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να οδηγηθεί στην αργία, που είναι ο προθάλαμος της απόλυσης. Αυτή η τροποποίηση εισήχθη στο νόμο 4093/2012.
Αυτή η αντεργατική ρύθμιση φασιστικού τύπου, όμως, δεν ικανοποίησε τον Α. Μανιτάκη. Ετσι, στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις 28 Απρίλη του 2013, εισήγαγε νέα διάταξη στο περιβόητο πειθαρχικό δίκαιο, σύμφωνα με την οποία καταργείται η προσφυγή στο δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο στις περιπτώσεις που στο πρωτοβάθμιο υπηρεσιακό έχει αποφασιστεί η ποινή της οριστικής παύσης και του υποβιβασμού.
Με το νόμο 4093 οι εργαζόμενοι των ΝΠΙΔ που οι θέσεις τους καταργούνται θα μπαίνουν σε διαθεσιμότητα. Ο κυνηγός κεφαλών δημοσίων υπαλλήλων Α. Μανιτάκης δεν έμεινε ευχαριστημένος. Ετσι, στο πολυνομοσχέδιο (δηλαδή μέσα σε πέντε μήνες και χωρίς καλά-καλά να έχει εφαρμοστεί αυτή η διάταξη), ο Μανιτάκης άλλαξε τη διάταξη και αντί για διαθεσιμότητα προσέθεσε τη διάταξη (υποπαράγραφος ΣΤ12) για απόλυση σε περίπτωση κατάργησης θέσεων.
Ο Μανιτάκης με το πολυνομοσχέδιο δεν έβαλε χέρι στις διατάξεις του νόμου 4093 για τις περιπτώσεις των δημοσίων υπαλλήλων των ΝΠΔΔ και του λεγόμενου στενού δημόσιου τομέα, των οποίων οι θέσεις καταργούνται. Προβλέπει τη λύση της διαθεσιμότητας που σίγουρα ανοίγει το δρόμο στις απολύσεις. Οι ΔΗΜΑΡίτες θα χαρακτηρίσουν αυτή την εκτίμησή μας ως υπερβολική κριτική, διότι πλασάρουν τη θεωρία της «κινητικότητας», σύμφωνα με την οποία οι εργαζόμενοι αυτοί δεν απολύονται, αλλά θα μετακινηθούν σε θέσεις που υπάρχουν κενά. Γρήγορα όμως θα επιβεβαιωθεί η θέση μας, ότι κινδυνεύουν άμεσα με απόλυση οι δημόσιοι υπάλληλοι (ανεξάρτητα εργασιακής σχέσης, δηλαδή είτε μόνιμοι είτε ΙΔΑΧ) των οποίων οι θέσεις καταργούνται. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι.
Στις 2 Μάη του 2013, ο Μανιτάκης έδωσε στην δημοσιότητα προσχέδιο νόμου με τίτλο «Οργάνωση Δημόσιας Διοίκησης και άλλες διατάξεις», που τέθηκε στην περιβόητη διαβούλευση μέχρι τις 17 Μάη. Μ’ αυτό το νομοσχέδιο ο συνταγματολόγος βάλλει ευθέως κατά του αστικού συντάγματος και ειδικά κατά του άρθρου 103 που κατά κάποιο τρόπο κατοχύρωνε τους μόνιμους δημόσιους υπάλληλους που είχαν οργανική θέση. Με το ίδιο νομοσχέδιο δίνει το δικαίωμα στον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και στον συναρμόδιο υπουργό να νομοθετούν συνέχεια μέσω Προεδρικών Διαταγμάτων (παρ. 2, εδάφιο 2 του άρθρου 1) και μέσω της παραγράφου 4 του ίδιου άρθρου να καταργούν οργανικές θέσεις.
Εδώ έχουμε μια απροκάλυπτη συνταγματική εκτροπή με στόχο τη διάλυση της λεγόμενης δημόσιας διοίκησης. Οχι μόνο γιατί καταργούνται οργανικές θέσεις που κατοχυρώνονται από το σύνταγμα, αλλά και γιατί καταργείται το αστικό κοινοβούλιο, μιας και μπορούν οι υπουργοί να νομοθετούν συνέχεια. Η τρικομματική κυβέρνηση εφαρμόζει συνέχεια την τακτική των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, με τις οποίες εμμέσως βάζει στη μπάντα το αστικό κοινοβούλιο. Με το νομοσχέδιο αυτό, όμως, ο Α. Μανιτάκης και η τρικομματική κυβέρνηση δεν βάζουν απλά στη μπάντα το αστικό κοινοβούλιο για τα θέματα της δημόσιας διοίκησης, αλλά στην ουσία το καταργούν.
Ο λόγος είναι ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις της, η τρικομματική κυβέρνηση θέλει να καταργήσει δεκάδες χιλιάδες θέσεις μονίμων υπαλλήλων και να τους απολύσει. Γι’ αυτό εισάγει αυτές τις σαρωτικές διατάξεις, με τις οποίες οι υπουργοί θα μπορούν εσαεί να νομοθετούν και να απολύουν συνεχώς δημοσίους υπαλλήλους. Θα τους επιτρέψουμε να ολοκληρώσουν αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου