Οι απάτες του ευρώ!!

Του Γιατρά Ανδρέα..
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η κυβέρνηση Σημίτη ,θέλοντας να δείξει ότι η Ελλάδα πληρεί τους όρους εισόδου στην κοινή νομισματική ένωση με το λεγόμενο swap, με πλαστά και μαγειρεμένα στοιχεία δηλαδή μας έβαλε στο ευρώ.Θυμάμαι τότε λοιπόν τους παπαγάλους της δημοσιογραφίας,μαζί με ένα μέρος του κόσμου να τονίζουν την επιτυχία του μεγάλου εκσυγχρονιστή της Ελλάδας.
Γίναμε επιτέλους Ευρωπαίοι διατυμπάνιζαν αφελείς και αμαθείς πολίτες.Πρωτομάστορας της φερόμενης ως  επιτυχίας ήταν τότε και ο Λ.Παπαδήμος,το αγαπημένο παιδί της GOLDMAN SACKS και των τραπεζιτών.
Χωρίς καμιά προετοιμασία και χωρίς να γνωρίζει την αγοραστική αξία του καινούργιου νομίσματος ο κόσμος κατέφυγε σε έναν δανεισμό κάθε μορφής,στεγαστικά δάνεια,καταναλωτικά,κάρτες αφού τα πρώτα χρόνια τα επιτόκια ήταν χαμηλά.Έτσι υπήρξε υπερχρέωση,πρωτοφανής ακρίβεια,στρογγυλοποίηση όλων των τιμών προς τα πάνω.Η ισοτιμία 1 ευρώ=340 δρχ ήταν καταστροφική για το πορτοφόλι του Έλληνα πολίτη.
Το ευρώ αρχικά σχεδιάστηκε από τον Ρόμπερτ Μαντέλ,έναν οικονομολόγο του Πανεπιστημίου του Σικάγο ο οποίος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.. 

 

Το ευρώ θα έκανε τη δουλεία του,όταν οι κρίσεις θα έπλητταν τις οικονομίες.Αφαιρώντας τον έλεγχο του νομίσματος από τις κυβερνήσεις,οι αντιπαθείς,ασήμαντοι,εκλεγμένοι αξιωματούχοι δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κεινσιανές νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές για να βγάλουν μια χώρα από την ύφεση…
Από αυτό το γεγονός γίνεται φανερό το πόσο σημαντικό είναι σε μια χώρα μια κυβέρνηση και ένας λαός,να έχει τον έλεγχο του νομίσματος,ώστε να καθορίζει τις πολιτικές της χώρας του…Δώστε μου τον έλεγχο του νομίσματος μιας χώρας και δε με νοιάζει ποιος κάνει τους νόμους της..είχε πει ο Μayer Rothschild της γνωστής οικογένειας…Για την αποτυχία του πειράματος της κοινής νομισματικής ένωσης είχε μιλήσει και η Μάργκαρετ Θάτσερ η οποία είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν για ακραίες φιλελεύθερες πολιτικές.Το 2002 σε άρθρο της είχε τονίσει…Το ευρώ είναι καταδικασμένο να αποτύχει τόσο πολιτικά,όσο και με οικονομικούς όρους.Ενώ σίγουρα θα αποτύχει κοινωνικά,σε επίπεδα λαών…

Το ίδιο τόνιζαν και πολλοί άλλοι ευρωσκεπτικιστές η απλοί οικονομολόγοι.Αντιδρούσαν στη σκέψη πως διαφορετικές χώρες και οικονομίες,με άλλα χαρακτηριστικά και ανάγκες θα μπορούσαν να συνεργαστούν ομαλά υπό ενιαίους κανόνες.Τελικά είχαν δίκιο.Υπάρχει μια Ευρώπη δυο ταχυτήτων.Από την μια πλευρά η Γερμανία και οι όμορες σε αυτήν χώρες οι οποίες έχουν βαριά βιομηχανία και ευνοούνται και από την άλλη οι χώρες του Νότου που πλήττονται από το σκληρό νόμισμα,και στερούνται ανταγωνιστικότητας σε συνδυασμό μάλιστα με τις σκληρές πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται.
Εδώ τίθεται ένα σημαντικό ζήτημα που πρέπει να απαντηθεί από τις πολιτικές ηγεσίες του τόπου…Με αυτές τις συνθήκες και σε συνδυασμό με τα μνημόνια υπάρχει λύση μέσα στο ευρώ?Μήπως θα πρέπει να εξεταστεί ένα ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου?Πόσο ακόμα πρέπει να καταστραφεί μια χώρα,για να σωθεί ένα νόμισμα με το οποίο από ότι φαίνεται δεν υπάρχει καμιά ελπίδα????
astermpak85.wordpress.com