ΕΚΚΛΗΣΙΑ & REAL ESTATE

Μ. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (καθηγητής του Αστικού Δικαίου):

Δάση, λιβάδια, δασικές εκτάσεις και ακίνητα διαθέτουν σε όλον τον ελλαδικό χώρο οι 81 μητροπόλεις που υπάγονται στην Εκκλησία της Ελλάδος, η κεντρική της οικονομική υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου, καθώς και δεκάδες μονές. Ανάλογη περιουσία διαθέτουν όλα τα μοναστήρια του Αγίου Όρους, οι μητροπόλεις και οι μονές της Δωδεκανήσου και της Κρήτης που υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

Εντυπωσιακές χαρακτηρίζονται οι περιουσίες του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο γαιοκτήμονα μετά το κράτος του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ και στην ευρύτερη περιοχή.

Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας της δεκαετίας του 1980, οι εκτάσεις που αναγνωρίζεται ότι ανήκουν στην Εκκλησία ανέρχονται σε 432.880 στρέμματα. Από αυτά, οι 276.880 είναι δάση, 69.550 δασικές εκτάσεις και 86.459 χορτολιβαδικές εκτάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις η Εκκλησία προσπαθεί μέσα από το κτηματολόγιο να κατοχυρώσει μέρος της περιουσίας της η οποία αμφισβητείται ή έχει καταπατηθεί. Σε 50 νομούς της χώρας υπάρχουν εκτάσεις της Εκκλησίας που περιλαμβάνουν δάση, λιβάδια, οικόπεδα και ακίνητα.

Η φορολόγηση στην οποία υποβάλλεται η Εκκλησία για την ακίνητη περιουσία της χαρακτηρίζεται ελάχιστη. Όπως επισημαίνουν οικονομολόγοι, για το έτος 2007 η κεντρική οικονομική υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος κατέβαλε τον ειδικό φόρο που απαιτείται, ύψους 700.000 ευρώ. Αντίστοιχο ειδικό φόρο, επισημαίνουν οι ίδιοι, κατέβαλαν και οι μητροπόλεις που διαθέτουν ακίνητα.

(Από ΤΟ ΒΗΜΑ)

Ν. ΜΟΥΖΕΛΗΣ (καθηγητής Κοινωνιολογίας):

Είναι προφανές πως η Εκκλησία, ως κεντρικός θεσμός της ελληνικής κοινωνίας, έχει οικονομικές ανάγκες και έχει την ευθύνη της οικονομικής διαχείρισης των (τεράστιων) πόρων που διαθέτει. Ο διαχειριστικός ρόλος της όμως αποκτά παθολογικά χαρακτηριστικά όταν το οικονομικό στοιχείο κυριαρχεί του θρησκευτικού και πνευματικού - όταν οι εκκλησιαστικές ελίτ εξελίσσονται σε επιχειρηματίες, επενδυτές και κτηματομεσίτες, όταν, για να πάρουμε το πρόσφατο παράδειγμα του Βατοπαιδίου, ένα μοναστήρι μετατρέπεται σε κτηματική εταιρεία όχι περιορισμένης ευθύνης αλλά απεριόριστης ανευθυνότητας.

(Από ΤΟ ΒΗΜΑ)

Ι. Μ. ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ (καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών):

Η εμπλοκή, στη χώρα μας κατ' εξοχήν, της πολιτείας στην ανάδειξη των οργάνων διοίκησης της Εκκλησίας, και κατ' επέκταση η διαπλοκή Εκκλησίας και πολιτικής, οδήγησε βαθμιαίως στη χαλάρωση των όποιων ελεγκτικών μηχανισμών με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην ασκείται στην πραγματικότητα κανένας κρατικός έλεγχος, αλλά τα τελευταία χρόνια να μεταφερθεί ο έλεγχος της οικονομικής διαχείρισης των χιλιάδων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου της Εκκλησίας σε υπηρεσία που η ίδια συνέστησε... Εφόσον όμως και ενόσω η Εκκλησία έχει αυτόν τον ιδιαίτερο θεσμικό σύνδεσμο με την ελληνική πολιτεία, ευθύνη και υποχρέωση της τελευταίας είναι να ασκεί τον ελεγκτικό της ρόλο και να τον ασκεί πραγματικά, σοβαρά και υπεύθυνα.

(Από ΤΟ ΒΗΜΑ)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ (Ναυπάκτου) ΙΕΡΟΘΕΟΣ :

Μπορεί προσωπικά να φαίνομαι καθυστερημένος, αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω Ορθοδόξους Κληρικούς να ασχολούνται με εμπορικές επιχειρήσεις, με μετοχές στο Χρηματιστήριο, με συσσώρευση πλούτου, με αγώνες για μια «ρασιοναλιστική λογική» του χρήματος, με εμπορικές εταιρείες κλπ. που αποβλέπουν σε μια κοινωνική εξουσία και δύναμη. Σε μια τέτοια περίπτωση το Κράτος πρέπει να θεωρή τους Κληρικούς αυτούς ως εμπόρους και να τους μεταχειρίζεται ανάλογα. Δεν είναι δυνατόν να σέβεται κανείς την Εκκλησία και ο σεβασμός αυτός να επεκτείνεται και σε Κληρικούς που διακρίνονται από τέτοιου είδους ακατανόητες, ακτιβιστικές και ανορθόδοξες δραστηριότητες.

(Από ΤΟ ΒΗΜΑ)

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

(Επιστολογράφος - Blogger)

Ξάνθου 66 -16777- Ελληνικό.

Τηλέφωνο: 698 2331071

byhttp://www.xairete.blogspot.com/