Ο εκσυγχρονισμός σε κάθε πολιτικό σύστημα θα γίνεται ολοένα και περισσότερο ανθρωποκεντρικός (sic!)

Πολλοί νόμισαν και νομίζουν ότι η «εκσυγχρονιστική» λαίλαπα, που ισοπέδωσε την Ελλάδα και διάλυσε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, ότι είναι «παρελθόν».
Πλανώνται πλάνη οικτρά αυτοί που νομίζουν ότι έκλεισε αυτή η τραυματική εμπειρία για την ελληνική αριστερά!
Σήμερα, αυτή η δήθεν «θεωρητική αντίληψη» του εκσυγχρονισμού έχει διαπεράσει και διαποτίσει τη νέο-δεξιά, αλλά και παραμένει κυρίαρχη και στο ΠΑΣΟΚ.
- Αποτελεί θεμελιακή πολιτική της δεξιάς, που συνεχίζει σήμερα σταθερά την πολιτική Σημίτη στην οικονομία: (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΣΕ, Ολυμπιακή, Ασφαλιστικό, ιδιωτικοποίηση της Υγείας, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι…».
- Διαρθρώνεται και στελεχώνει σε ανώτατο κομματικό επίπεδο, τα ανώτατα καθοδηγητικά όργανα του ΠΑΣΟΚ (σκιώδεις υπουργοί, “σύμβουλοι τεχνοκράτες”, πολιτική καθοδήγηση). Αποτελεί τον «κορμό», τη ραχοκοκαλιά του σημερινού κόμματος.
- Είναι ο κεντρικός ενωτικός δεσμός μεταξύ πολιτικής της δεξιάς και της τελμάτωσης που επικρατεί στην προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να “επανέλθει” στον ιδεολογικό χώρο της σοσιαλιστικής αριστεράς.
Μπροστά στο «φόβητρο» της αντιπαράθεσης με τη συντηρητικότερη μορφή της σημερινής καπιταλιστικής παρέμβασης, που είναι ο «εκσυγχρονισμός», οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου δεν τολμούν να εκφράσουν τα αυτονόητα.
Είναι τόσο ισχυρή η «εκσυγχρονιστική» παρέμβαση στην πολιτική ζωή του τόπου μας, που τα αυτονόητα για κάθε προοδευτικό κόμμα (όχι απαραιτήτως αριστερό, δηλαδή φιλολαϊκό), δεν εκφράζονται κι αποτελούν «ταμπού» (δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σ’ όλους τους πολίτες, δημόσια δωρεάν παιδεία και κατάργηση εισαγωγικών εξετάσεων, δημόσιος έλεγχος στους τομείς κοινωνικών παροχών: Ενέργεια, Επικοινωνίες, Συγκοινωνίες…).
Βρισκόμαστε σε σημείο όπου ο προοδευτικό χώρος δεν φοβάται απλώς, αλλά τρέμει να διακηρύξει ότι το ελάχιστο κοινωνικό κράτος, που στηρίζεται στη φορολογία των μισθωτών, οφείλει να παρέχει τα ελάχιστα στους «υπηκόους» του και να θέσει σε ίση, αν όχι σε δεύτερη προτεραιότητα τον πλουτισμό τον ισχυρών (φυσικά οι διαχρονικές διακηρύξεις για το κλείσιμο κάποιας ψαλίδας δεν πείθουν πλέον κανέναν).
Παρά την πλήρη αποκάλυψη της πολιτικής γύμνιας αυτού του «εγχειρήματος», ο δήθεν «εκσυγχρονισμός» κυριαρχεί στην πολιτική ζωή του τόπου.
Στη γειτονική Κύπρο, πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι οι ΗΠΑ με «μαύρα δολάρια» χρηματοδότησαν δημοσιογράφους, πολιτικούς, ΜΜΕ και οργανώσεις ώστε να υπερψηφιστεί το αμερικανικό σχέδιο Ανάν.
Μία από τις οργανώσεις, στην οποία διοχετεύτηκε «μαύρο χρήμα» για επηρεασμό πολιτικών συνειδήσεων είναι ο ΟΠΕΚ και ειδικότερα το «παράρτημά» του στην Κύπρο.
Έχουμε, λοιπόν, έναν οργανισμό, μια Μη Κυβερνητική οργάνωση, που:
- χρηματοδοτείται με «μαύρα δολάρια» για να επηρεάσει πολιτικές εξελίξεις στην Κύπρο
- που ανήκει προσωπικά σε έναν πρώην πρωθυπουργό (Κ. Σημίτης)
- που παρά την επίσημη δημοσιοποίηση αυτού του αισχρού γεγονότος, για άλλες εποχές, θα προκαλούσε πολιτικό σεισμό, και κανείς δεν δίνει σημασία (ο κ. Σημίτης και ο ΟΠΕΚ δεν εξέδωσαν ούτε μία ανακοίνωση δικαιολόγησης, το ΠΑΣΟΚ επίσης, η δεξιά όχι μόνο δεν εξέδωσε ανακοίνωση, αλλά σωπαίνει έντεχνα).
Και… το κερασάκι στην τούρτα…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2008/09/sic.html