Αποτέφρωση: Η "ανάπαυση εν ειρήνη" των νεκρών.

Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου αναμένεται να έχει δημοσιευτεί στο ΦΕΚ το προεδρικό διάταγμα με το οποίο θα ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις για την δημιουργία Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει το Διάταγμα, το οποίο κατέθεσε ο υπουργός Εσωτερικών, η δημιουργία, συντήρηση και λειτουργία των Κέντρων Αποτέφρωσης ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α και Β βαθμού.

Η αποτέφρωση νεκρών επιτρέπεται μετά την πάροδο 60 ωρών από το θάνατο του, η άδεια θα εκδίδεται από τον δήμαρχο ή τον κοινοτάρχη και για να βγει χρειάζεται η βεβαίωση ιατροδικαστή. Επίσης χρειάζεται η δήλωση του θανόντος ότι επιθυμούσε να αποτεφρωθεί και ισχύει από 8 ετών και πάνω.

Η τέφρα εκτός από τη φύλαξη της στα Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών σε ειδικά σκεύη, μπορεί να διασπαρθεί στη θάλασσα ή σε σιντριβάνι ή σε ανθόκηπο.

Η εκκλησία δεν αντιδρά σε αυτή την νομοθετική ρύθμιση αλλά συνιστά την ταφή με την οποία γίνεται φυσική αποσύνθεση του σώματος,σύμφωνα με την παράδοση.

Σύμφωνα βέβαια με την ελληνική ορθόδοξη παράδοση ,γιατί οι αλλες ορθόδοξες εκκλησίες την έχουν υιοθετήσει από πολύ καιρό πρίν.

Είναι δικαίωμα και ελευθερία του κάθε ανθρώπου να ορίζει το σώμα του και στην ζωή και στον θάνατο.Για αυτό και ο Νόμος απαιτεί δήλωση του θανόντος για την αποτέφρωση του.

Ποια είναι όμως τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της αποτέφρωσης έναντι της ταφής?

1.Δεν υπάρχουν τάφοι διαθέσιμοι.Μια οικογένεια μπορεί να αφήσει τον νεκρό μέρες στο ψυγείο μέχρι να βρεθεί τάφος.Ασε που καλλίτερα να αγοράσει κανείς σπίτι παρα τάφο.

2.Ποτέ στην ιστορία δεν υπήρχε αυτό το 'βάλε - βγάλε'. 'Αναπαύσου εν ειρήνη' λέει ο ιερέας όταν διαβάζει το νεκρό και μετά από τρία χρόνια τον βγάζουν. Ποτέ στις παραδόσεις της ελληνικής Εκκλησίας δεν υπήρχε η διαδικασία της εκταφής, η οποία είναι υποχρεωτική. Είναι ιδιαίτερα μακάβρια γιατί λόγω του μικρού χρόνου της ταφής και της ασφυξίας των χωμάτων, τα σώματα που βγάζουν δεν έχουν αποσυντεθεί.
Στο χωριό μου αλλά και σε άλλα χωριά όταν το θαμμένο σώμα τού αποθανόντος δεν λιώσει μετά παρέλευση τριετίας είναι κακό σημάδι που επιβεβαιώνει ότι ο μακαρίτης ήταν κακότροπος, αμαρτωλός και καταραμένος. Nομίζω ότι υπάρχει και σχετική λαϊκή κατάρα: Eνας για κάποια σοβαρή αιτία καταριέται τον άλλον, ήδη εν ζωή, να μη λιώσει το κορμί του όταν πεθάνει.
Πήγαινε να πείσεις τον απλό χωρικό,τον γέρο η την γρια ότι δεν έλιωσε λόγω της ασφυξίας του χώματος η των φαρμάκων που έπαιρνε στην ζωή (χημειοθεραπείες κλπ).

3.Η αποτέφρωση δεν διαφέρει και πολύ απ' αυτό που συμβαίνει τώρα στα νεκροταφεία, όπου ρίχνουν τα κόκαλα στα χωνευτήρια, ρίχνουν χημικά ώστε αυτά να διαλυθούν και να γίνουν σκόνη. Είναι μια υποκρισία όλο το θέμα.

4.Σταδιακά, ένας μεγάλος αριθμός οικογενειών θα επιλέγουν αυτή τη λύση για το τέλος τους, και για να μην επιβαρύνουν τις οικογένειές τους με αυτό το μακάβριο γεγονός της εκταφής. Το κόστος, επίσης, θα είναι μικρό: δεν θα στοιχίζει πάνω από 300 ευρώ η αποτέφρωση.

Βέβαια πολλοί που είναι εναντίον της αποτέφρωσης βασίζονται στο γνωστό που λέει ο ιερέας κατά την κηδεία:Xους ει και εις χουν απελεύσει…
Προφανώς μας κοροιδεύουν,γιατί η Ελλάδα είναι σπαρμένη σήμερα από οικογενειακούς κτιστούς μαρμαρένιους τάφους,που μόνο χώμα δεν έχουν.Απλά όταν βάζουν τον νεκρό στον τάφο αυτό,ο ιερέας του ρίχνει μια φούχτα χώμα πάνω του.
Το ίδιο μπορεί να γίνει και στους κλιβάνους αποτέφρωσης.Πριν βάλουν τον νεκρό στον κλιβανο να του ρίξουν μια φούχτα χώμα επάνω του για να τηρηθεί το "Xους ει και εις χουν απελεύσει…".

Πουθενά δεν αναφέρεται στις γραφές ότι ο νεκρός πρέπει να ενταφιάζεται και όχι να αποτεφρώνεται.
Σήμερα στις μεγάλες πόλεις τουλάχιστον,πολυκατοικίες και σπίτια συνορεύουν με κοιμητήρια.Δεν νομίζω κανείς να αισθάνεται ευχάριστα να ανοίγει το πρωί το παράθυρο του σπιτιού του και να αντικρύζει τάφους.Να ευρίσκεται δίπλα από τα μικρόβια που σίγουρα θα υπάρχουν από την αποσύνθεση των ανθρωπίνων σωμάτων.

Με την αποτέφρωση,το σώμα του νεκρού αναπαύεται στην πραγματικότητα "εν ειρήνη".
Τόσα χρόνια βασανίζεται το σώμα του εν ζωή.Ας αναπαυθεί επιτέλους και το σώμα του,όχι μόνο το πνεύμα του,μετά θάνατον.