ΓΙΑΤΙ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ;

Το κύριο αίτημα είναι να γίνει σεβαστό το Σύνταγμα. Να πάψει να "βραχυκυκλώνεται" από τουs πονηρούs και τουs φασίζοντεs. Να πάψει να γίνεται ένα ανενεργό νομικό κατασκεύασμα. Ένα κατασκεύασμα, του οποίου ο ρόλοs είναι απλά να δίνει άλλοθι να μαs κυβερνούν τελικά οι ανίκανοι. Το γεγονόs ότι ο βασικόs και θεμελιώδηs νόμοs του ελληνικού κράτουs δεν βρίσκει εφαρμογή, αποδεικνύεται από την ίδια τη λειτουργία του ελληνικού συστήματοs. Από την καθημερινή κάκιστη λειτουργία του. Το ελληνικό σύστημα λειτουργεί σαν να έχει προηγηθεί πραξικόπημα, πέραν εκείνου τηs 7/ετίαs,αφού τελικώs δεν υπάρχει δημοκρατία, παρά το αντίθετο που από όλουs τουs καθεστωτικούs προπαγανδίζεται για τουs πολλούs αφελείs που τουs πιστεύουν.

Αυτό το οποίο υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα είναι μια σκληρή ολιγαρχία μερικών κυρίαρχων οικογενειών, οι οποίεs ελέγχουν απόλυτα τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίαs. Οι ίδιοι άνθρωποι των ίδιων οικογενειών, όταν δεν ασκούν την εκτελεστική εξουσία, ασκούν την αντιπολίτευση. Οι ίδιοι άνθρωποι συνεννοούνται μεταξύ τουs για την εκλογή των κορυ-φαίων παραγόντων του πολιτικού και πολιτειακού μαs συστήματοs. Από τον Πρόεδρο τηs Δημοκρατίαs, τον Πρόεδρο τηs Βουλήs, ωs και τουs Προέδρουs κάθε άλληs Δημόσιαs Αρχήs, οι πάντεs είναι επιλογέs αυτών των οικογενειών. Ωs εκ τούτου δεν υπάρχει Προεδρευόμε-νη Δημοκρατία. Υπάρχει κληρονομική "ολιγαρχία". Δεν υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία. Υπάρχει το "μέσον" προs αυτέs τιs οικογένειεs. Δεν υπάρχει αξιοκρατία, αφού οι επιλο-γέs είναι πολιτικέs. Υπάρχει η εύνοια αυτών των οικογενειών, οι οποίεs επέβαλαν (α) την διάλυση όληs τηs δημόσιαs διοίκησηs, με την αποστέωση του νόμου 149/1914 που άρχισε από το 1974 και που αφορούσε στην ευθύνη κάθε υπαλλήλου του κράτουs να σέβεται τον πολίτη με βάση το νόμο και όχι, όπωs σήμερα, με βάση τιs εντολέs του εκάστοτε προϊσταμένου του μέχρι και του ανεύθυνου υπουργού,λόγω τηs συνταγματικήs του ασυλίαs, φαινόμενο μοναδικό στα συνταγματικά χρονικά και (β) τηs διάλυσηs του έθνουs μαs δια τηs απαλείψεωs από το σύνταγμα του 1975 του άρθρου 107 του συντάγματοs του 1911, το οποίο έλεγε ότι: <<Επίσημοs γλώσσα του Κράτουs είναι εκείνη, ειs την οποίαν συντάσ-σονται το πολίτευμα και τηs ελληνικήs νομοθεσίαs τα κείμενα· πάσα προs παραφθοράν ταύτηs επέμβασιs απαγορεύεται.>> με αποτέλεσμα η κατάντια τηs παιδείαs μαs και εξ΄ αυτήs τα λοιπά δεινά.

Ο δικομματισμόs δηλαδή είναι η απόδειξη του εκφυλισμού του ελληνικού συστήματοs. Είναι η απόδειξη ότι δεν εφαρμόζεται το Σύνταγμα. Ο δικομματισμόs ευθύνεται για όλα τα δεινά που αυτήν τη στιγμή κατατρέχουν την ελληνική κοινωνία. Οι ιδιοκτήτεs των δύο μεγάλων κομμάτων ελέγχουν τα πάντα. Ελέγχουν το κράτοs και—με την εξουσία που μονίμωs κατέχουν— ευνοούν τουs καναλάρχεs, προκειμένου να διαιωνίζονται στην εξουσία. Οι κομ-ματάρχεs, με την εξουσία που διαχειρίζονται, παραδίδουν τον λαό στη διαπλοκή και αυτή ανταποδίδει,παραδίδοντάs τουs τον λαό με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά. Το ένα αρνητικό φαινόμενο συντηρεί το άλλο και η κατάσταση γίνεται μόνιμη. Όλα αυτά ξεκινούν από το γεγονόs ότι τα κόμματα με τον παράνομο τρόπο με τον οποίο λειτουργούν "διαπλέκουν"τιs κυρίαρχεs εξουσίεs. Οι κυρίαρχεs εξουσίεs διαπλέκονται και γίνονται ένα "κουβάρι", το οποίο ελέγχεται αποκλειστικά από δύο ιδιωτικέs επιχειρήσειs, οι οποίεs εδρεύουν στη Ρηγίλληs και στη Χαριλάου Τρικούπη. Από εκεί ξεκινούν και εκεί καταλήγουν όλα τα άσχημα. Τα κόμματα δεν λειτουργούν όπωs προβλέπεται από το Σύνταγμα και παύει να υπάρχει πολιτική παραγωγή. Δεν υπάρχει ούτε Δημοκρατία ούτε εθνική ανεξαρτησία. Οι κομματάρχεs ελέγχουν τα πάντα και εξυπηρετούν όλουs όσουs τουs βοηθούν σ' αυτήν την κυριαρχία. Οι κομματάρχεs ελέγχουν ΟΛΟΥΣ τουs Έλληνεs και οι Αμερικανοί ελέγχουν ΟΛΟΥΣ τουs κομματάρχεs. Ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτέs "τρώνε και πίνουν" ειs βάροs του κορόϊδου …..του καναπέ.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ