Γράφει ο Γιώργος ΚοσμόπουλοςΤα μπλόκα των αγροτων και κατασκευαστικών στα Τέμπη.Γενικό ΟΧΙ για παροχές λόγω οικονομικής κρίσης.Η στήριξη των τραπεζών καί τα υπερκέρδη των 200 μεγαλύτερων επιχειρήσεων.Το "κόλπο γκρόσσο"του δανεισμού του Δημοσίου μέσω των τραπεζών.Ο διαχρονικός μηχανισμός της μεγάλης ληστείας.Ο Πρωθυπουργός είπε την αλήθεια προεκλογικά.Οι γενναίες αποφάσεις της επιστροφής των κεφαλαίων στα δημόσια ταμεία.
Ενα μήνα πρίν από τους αγρότες,οι μεγαλοκατασκευαστικές εταιρείες φρόντισαν να κόψουν την Ελλάδα στα δύο εκτελώντας κάθε έννοια κοινωνικής ευθύνης εκεί κοντά στά Τέμπη.
Σήμερα πού οι αγρότες μέ τα πλόκα δέν κάνουν τίποτε περισσότερο από τούς βράχους των Τεμπών, οι πολίτες κατακλύζονται από συνεχή ειδησεογραφία πού υπονοεί όπως πάντα σε ανάλογες κινητοποιήσεις,ότι οι στήν καλύτερη των περιπτώσεων κακοί αγρότες δημιουργούν επιπλέον προβλήματα στην ετοιμόρροπη ελληνική οικονομία, παραμποδίζοντας την διέλευση εμπορικών αγαθών και φτωχών εργαζομένων,πού στην πραγματικότητα όμως διακινούνται μέσω τών παρακαπτηρίων οδών.
Όπως ακριβώς θά γίνεται μέ τό μπλόκο τών Τέμπών από τίς μεγαλοκατασκευαστικές εταιρείες, τουλάχιστον μέχρι τό Πάσχα!
Η κατάσταση της οικονομίας δέν επιτρέπει κανενός είδους οικονομική παροχή ,όχι μόνο πρός τούς αγρότες των μπλόκων αλλά σε κανέναν δηλώνει αποφασιστικα το πολιτικό προσωπικό της χώρας, σφυρίζοντας αδιάφορα μπροστά στίς υπενθυμίσεις ότι βρέθηκαν αμέσως και εύκολα 28 δις ευρώ για να στηρίξουν τούς τραπεζίτες,τα υπερκέρδη καί τα προκλητικά μπόνους τους πρίν από ένα χρόνο.
Καί επειδή η υπενθύμηση τού εξωφρενικού προηγούμενου στήριξης των ελληνικών τραπεζών σέ περίοδο μάλιστα άκρατης κερδοφορίας τους, δέν αφορά μόνο την ικανοποίηση των όποιων οικονομικών αιτημάτων των αγροτών αλλά τό συνολικό εύρος τού κύματος οικονομικής αποσταθεροποίησης πού ενδεχόμενα βρίσκεται πρό των πυλών, θά πρέπει όλοι να γνωρίζουμε τα οικονομικά δεδομένα πάνω στά οποία πρέπει να παρθούν πρωτοβουλίες και αποφάσεις.
Ο ετήσιος τζίρος των 200 μεγαλυτέρων ελληνικών επιχειρήσεων (εισηγμένων στο χρηματιστήριο και μή) ήταν 130,3 δισεκατομύρια ευρώ μόνο τό μακρυνό έτος 2006 (πηγη Fortune 2007).
Τά δηλωθέντα κέρδη μετά από φόρους ανήλθαν το έτος εκείνο για μέν τις εισηγμένες σε 10,042 δις ευρω αναλογικά δε, διότι δέν αναφέρονται αυτά τα στοιχεία, για τις μη εισηγμένες 3,7 δις ευρώ.
Σύνολο κερδών μετά φόρους 13,8 δίς ευρώ τό 2006.
Τό σύνολο των κερδων τών 200 μεγαλυτέρων επιχειρήσεων της χώρας μέ βάση τα επίσημα στοιχεία ανάπτυξής (τους) ανήλθε από το 2006 μέχρι τό τέλος τού 2009 σε 59 δισεκατομμύρια ευρώ.
Οι αντίστοιχοι αριθμοί για τις 4 μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες ηταν για τό 2006 15,3 δις ευρώ (δηλωθέντες ) τζίροι καί 2,7 δίς κέρδη.
Τό σύνολο των καθαρών κερδών των 4 μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών από το 2006 μέχρι τό τέλος του 2009 σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία ανήρχετο σε 15,7 δις ευρώ.
Το «μεγάλο παιχνίδι» όμως πού η κερδοφορία του για τίς τράπεζες δέν μπορεί ακόμα να αποτιμηθεί σε αριθμούς στήθηκε χάρη στα ειδικά κρατικά ομόλογα αξίας 15 δις. ευρώ, που πήραν οι τράπεζες ως ενίσχυση ρευστότητας από το Δημόσιο για να δανείσουν -υποτίθεται-τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.
Στη συνέχεια όμως τα δέσμευσαν στην ΕΚΤ για να αντλήσουν φθηνές χρηματοδοτήσεις (με επιτόκιο 1% σήμερα) και να αγοράσουν ,κρατικά ομόλογα από τις εκδόσεις του Δημοσίου, που συνολικά άντλησε γύρω στα 48 δις. ευρώ μέσω τίτλων μακράς διάρκειας, καλύπτοντας ήδη από τους πρώτους πέντε μήνες του 2009 τον προβλεπόμενο τότε δανεισμό όλης της χρονιάς πληρώνοντας στίς τράπεζες πού στήριξε μέ τα χρήματα όλων μας, πολλαπλάσια επιτόκια.
Η μεταμόρφωση των τραπεζιτών σε ραντιέρηδες καζίνο φαίνεται και με μια πρόχειρη ματιά στα στοιχεία της ΤτΕ για τη σύνθεση του χαρτοφυλακίου τίτλων των τραπεζών: τον Μάιο του 2008, οι κρατικοί τίτλοι δεν ξεπερνούσαν το 50% των συνολικών θέσεων σε χρεόγραφα του Δημοσίου και ιδιωτών, ενώ τον Μάιο του 2009 το ποσοστό αυτό είχε εκτιναχθεί στο 62%!
Οι τράπεζες δεν θα μπορούσαν να είχαν στήσει αυτό το άνευ προηγουμένου επικερδές παιχνίδι, αν δεν είχαν τις «πλάτες» όχι μόνο του Δημοσίου, αλλά και της ΕΚΤ. Ζούμε αυτή τη στιγμή την εξέλιξη καί οδυνηρή κατάληξη τού μεγαλύτερου κόλπο γκρόσσο πού παίχτηκε ποτέ σε βάρος τού ελληνικού λαού.
Είναι ένας μηχανισμός που κληρονόμησε η παρούσα κυβέρνηση, πού αδυνατεί μέχρι στιγμής να ελέγξει και πού έχει οδηγήσει τη χώρα τόσο στήν δημοσιονομική όσο και στή συνολική κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, προστιθέμενος αποφασιστικά στίς προυπάρχουσες υποδομές πού επέτρεπαν τη διαχρονική ληστεία τού τόπου, αναπτύγμένες ήδη μετά τη δεκαετία τού 40 μέ την ευθύνη όλων :
Στό συνολικό καθεστώς των καρτέλ της ακρίβειας, των χαμηλών αμοιβών των εργαζομένων πού δημιουργούσαν τόν πλούτο γι'αυτά, της απουσίας ύπαρξης ανταγωνιστικότητας καί ανάπτυξης καινοτομιών. Οι συμμορίες των καρτέλ της Ελλάδας απλά βολεμένες στήν ασύστολη αρπαγή σε βάρος των πολιτών, δέν χρειάζοντο τέτοιες σύγχρονες επιχειρηματικές πρακτικές πού θά αποτελούσαν ανούσιες και δαπανηρές πολυτέλειες, αφού τα υπερκέρδη γι'αυτές ηταν εξασφαλισμένα.
Η εξασφάλιση αυτή προήρχετο από τήν προστατευτική για τα συμφέροντα τών συμμοριών αυτών ελληνική νομοθεσία, την κομμένη καί ραμμένη κατ'εντολή τους στά μέτρα τους από τούς εκάστοτε πολιτικούς και την οποία αναλάμβαναν να επιβάλουν στούς αδύναμους διεφθαρμένα παραδικαστικά καί δήθεν ανεξάρτητες αρχές.
Προσθέστε σε αυτά τίς εισφοροδιαφυγές, τίς φοροδιαφυγές ,τά σχέδια Μαρσαλ, Κοινοτικά πλαίσια καί θαλασσοδάνεια καί θά έχετε τη συνολική εικόνα τού ατέλειωτου πάρτυ των 6 τελευταίων δεκαετιών σε αυτή τη χώρα.
Κάτω από τίς παραπάνω περιγραφόμενες από τούς ψυχρούς αριθμούς συνθήκες, ο όψιμος πολιτικός ισχυρισμός ότι δέν υπάρχουν χρήματα γιά παροχές μοιάζει μετέωρος.
Ο πρωθυπουργός προεκλογικά είπε στόν λαό την αλήθεια.Τά χρήματα όντως υπάρχουν.Καί γιά να αμβλυνθεί άμεσα τό δημοσιονομικό έλλειμα , και γιά να μικρύνει ο δανεισμός καί γιά νά μπεί σέ αναπτυξιακή τροχιά η πραγματικη οικονομία.
Τά χρήματα όμως αυτά έχουν κλαπεί μέ τούς παραπάνω νόμιμους τρόπους πού δημιούργησαν τόν τερατώδη δανεισμό καί τό δημοσιονομικό έλλειμα στή χώρα .Εχουν μεταφερθεί από τίς τσέπες των πολιτών καί τά δημόσια ταμεία στά χέρια των τραπεζιτών καί των μεγάλων εμποροβιομηχάνων.
Τά χρήματα αυτά, κάτω από τίς συνθήκες πού οι ίδιοι οδήγησαν τη χώρα, οφείλουν νά αποδωθούν πίσω στήν ελληνική κοινωνία.Και η θέση αυτή δέν αποτελεί ένα προκλητικό αόριστο ευχολόγιο ,αλλά μία αδήρητη ανάγκη.
Από τό σημείο αυτό πρέπει νά αρχίσει η κυβέρνηση.Από τούς μεγάλους έχοντες καί κατέχοντες την ελληνική οικονομία.Ωστε να ακολουθήσει η συνεισφορά τού συνόλου των πολιτών στήν αναγέννηση της χώρας.
Ας εξετάσει άμεσα η κυβέρνηση την:
-Άμεση επιβολή φορολόγησης των παραπάνω υπερκερδών των 200 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας κατά τα τελευταία 4 χρόνια λόγω έκτακτης ανάγκης μέ συντελεστή 45%.Αυτή θά αποφέρει 26,5 δις ευρώ στό δημόσιο ταμείο.
-Επιβολή τέλους 50% επί των κερδών πού προκύπτουν γιά τίς ελληνικές τράπεζες από τόν δανεισμό τού ελληνικού δημοσίου.Αυτή θά μειώσει στό μισό τό κόστος τού τρέχοντος δανεισμού της χώρας μέσω αυτών.
Καί γιά όσους ισχυριστούν ότι τα χρήματα δέν υπάρχουν χωρίς να έχουν επενδυθεί παραγωγικά,υπάρχει ο δρόμος τιτλοποίησης των οφειλόμενων ώστε να χρησιμοποιηθούν ως εγγυήσεις.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας μίλησαν για γενναίες αποφάσεις πού πρέπει τώρα νά ληφθούν.Δέν υπάρχει πολίτης πού να πιστεύει ότι εννούσαν αυτά τα μέτρα.Γιά τήν αφαίμαξη τού μικρομεσαίου υπήκοου μιλούσαν.
Καί μην ισχυριστεί κανένας ότι τά παραπάνω είναι λαικίστικη προσέγγιση.
Γιατί θά τού απαντήσουμε ευθέως ότι η μονομερής αφαίμαξη του μέσου πολίτη δέν μπορεί πλέον να συνεχιστεί καί είναι η πλεον αποκρουστική ταξική προσέγγιση πού οδηγεί εκ τού ασφαλούς στήν κατάρευση της συνοχής της κοινωνίας μας.
Κάτι πού κανένας ασφαλώς δέν επιθυμεί.
stopcartel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου