Η πολιτική και ηθική κατρακύλα των πολιτικών συνεχίζεται! Εξαιρούνται οι υπάλληλοι της βουλής από το μέτρα;

Πρετεντέρης: ΓΙ΄ ΑΥΤΟ, λοιπόν, τα μάτια μας δεκατέσσερα και προσοχή στον Πετσάλνικο

Ο κίνδυνος των εξαιρέσεων
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ. Όπως όλα δείχνουν και με όποια διαδικασία τελικώς επιλεγεί, η Ευρωπαϊκή Ένωση μάλλον θα αποφασίσει να μας σώσει. Όχι προφανώς επειδή τους έπιασε η φιλανθρωπία, αλλά επειδή συνειδητοποίησαν πως μαζί με την Ελλάδα (ή λόγω της Ελλάδας...) απειλείται και το ευρώ.
ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ τα λιγότερο ευχάριστα. Η ευρωπαϊκή στήριξη δεν σημαίνει ότι η χώρα μπορεί να ξαναμπεί σε κατάσταση οικονομικής αφασίας. Το αντίθετο: μας βοηθούν με την προϋπόθεση ότι πρώτοι εμείς θα βοηθήσουμε τους εαυτούς μας.
ΜΕ ΑΛΛΑ λόγια, πήραμε μια τελευταία ευκαιρία- αν τη χάσουμε, χάσαμε...
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ να τη χάσουμε; Πανεύκολο! Αν τα μέτρα δεν εφαρμοστούν ή αν δεν υλοποιηθούν ή αν δεν αποδώσουν. Αν, δηλαδή, κάποιοι εξυπνάκηδες θεωρήσουν ότι σφύριξε λήξη συναγερμού και ξαναρχίσουν του κεφαλιού τους.
ΓΙ΄ ΑΥΤΟ, λοιπόν, τα μάτια μας δεκατέσσερα και προσοχή στον Πετσάλνικο.
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να σας θυμίσω ότι ο πρόεδρος της Βουλής ζήτησε προκαταβολικά να εξαιρεθούν οι υπάλληλοι της Βουλής (με τους δεκαέξι μισθούς και αφορολόγητους...) από τον νόμο για τα μέτρα. ΜΕ ΤΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ; Ότι δεν είναι «θεσμικά ορθό» να υπόκεινται οι υπάλληλοι της Βουλής στους ίδιους νόμους με τους άλλους Έλληνες πολίτες. Και ότι τα μισθολογικά τους δεν γίνεται να ρυθμίζονται μαζί με τον όχλο, αλλά μόνο με ειδική απόφαση του προέδρου της Βουλής, δηλαδή του ίδιου του Πετσάλνικου!
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ σημαίνει ότι η Βουλή ανακηρύσσεται σε ένα είδος αυτόνομης επικράτειας. Δεν ξέρω αν αυτό είναι «θεσμικά ορθότερο», αλλά έτσι απεφάνθησαν οι βουλευτές εξαιρώντας τους υπαλλήλους της από τη νομοθεσία της Ελληνικής Δημοκρατίας για τα πρόσθετα μέτρα.
ΩΡΑΙΟΙ ΤΥΠΟΙ, θα μου πείτε. Καμία αντίρρηση. Αλλά πέρα από τις εντυπώσεις, αυτή η διαδικασία σημαίνει και άλλα δύο πράγματα. ΠΡΩΤΟΝ, ΟΤΙ ουδείς μπορεί να ελέγξει αν, πότε και πώς θα εφαρμοστούν τα μέτρα στους υπαλλήλους της Βουλής. Άντε βρες, δηλαδή, τι θα αποφασίσει ο πρόεδρός τους, πότε θα το αποφασίσει και για πόσο...
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ΟΤΙ ο νόμος καταργείται με νόμο, αλλά μια απόφαση του προέδρου της Βουλής ανακαλείται απλώς με άλλη απόφαση του προέδρου της Βουλής. Μόλις κρίνει ότι χαλάρωσαν τα πράγματα ή ότι δεν χρειάζεται να στενοχωρεί άλλο τους υπαλλήλους ή ότι δεν τον βλέπει κανείς...- πανεύκολο!
ΓΙ΄ ΑΥΤΟ σας λέω: τα μάτια μας στον Πετσάλνικο. ΟΛΟΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ, υποθέτω, ότι ο ευκολότερος τρόπος για να ακυρωθεί συνολικά η προσπάθεια είναι να αρχίσουν οι εξαιρέσεις.
ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ γιατί; Επειδή οι εξαιρέσεις είναι που καθιστούν τον κανόνα άδικο για όσους δεν μπορέσουν να εξαιρεθούν.
Ουδείς μπορεί να ελέγξει αν, πότε και πώς θα εφαρμοστούν τα μέτρα στους υπαλλήλους της Βουλής. Άντε βρες, δηλαδή, τι θα αποφασίσει ο πρόεδρός τους, πότε θα το αποφασίσει και για πόσο!