Κανένας έλληνας δεν θα τολμούσε να αποκαλέσει την ήττα του απάνεμο λιμάνι

Αν είχαμε Έλληνα πρωθυπουργό θα μας είχε πει από καιρό την αλήθεια. Θα είχε κηρύξει επιστράτευση και θα είχε αλλάξει τους ανίκανους Στρατηγούς. Θα μας είχε ζητήσει να φάμε τις σάρκες μας και να κάνουμε θυσίες για να σωθεί η πατρίδα. Θα είχε ζητήσει να αμυνθούμε υπέρ βωμών και εστιών.

Αν είχαμε Έλληνα Πρωθυπουργό θα ήξερε τι γίνεται στην Ελλάδα θα γνωριζε το θυμικό δεν θα είχε ποτέ συκοφαντήσει την Ελλάδα διεθνώς. Δεν θα μας έριχνε το ηθικό.

Ένας Έλληνας δεν θα επισκέπτονταν ποτέ το ΔΝΤ. Δεν θα συμφωνούσε ποτέ στην παρουσία του ΔΝΤ σε ευρωπαϊκό μηχανισμό.

Θα κήρυσσε επιστράτευση αντί να ψάχνει στελέχη με βιογραφικά. Θα έτρωγε τις σάρκες του για να σώσει την χώρα. Θα δώριζε την περιουσία του στον αγώνα στο ταμείο της Βουλής και θα ζητούσε να κάνουμε όλοι το ίδιο. Θα έκανε έρανο μέσω λαϊκού ομολόγου στο Ελληνισόο της Διασποράς και στην πατρίδα.

Κανένας Έλληνας που θα καταλάβαινε ότι είναι ανεπαρκής για μια τόσο σοβαρή δουλειά δεν θα συνέχιζε να την κάνει μέχρι την τελική καταστροφή. Θα έβαζε την Ελλάδα πάνω από όλα ακόμη και πάνω από την προσωπική εικόνα και θα παραιτιόνταν .

Και σε καμιά περίπτωση δεν θα τολμούσε να πει την Ήττα του απάνεμο Λιμάνι. Θα αυτοκτονούσε πάρα να πει κάτι τέτοιο. Εκτός εάν είχε “καβατζάρει” πατρίδα .

Γιάννης Παπαϊωάννου Ντροπή. Τώρα που έληξαν τα πάντα πρέπει να τα πούμε όλα