Η Ασία είναι αυτή που οδηγεί πλέον την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Η οικονομική κυριαρχία της Δύσης ως κέντρου και ο διαχωρισμός του κόσμου σε κέντρο-περιφέρεια φαίνεται σήμερα να αμφισβητούνται. Με άλλα λόγια, το παγκόσμιο σύστημα, το οποίο εκφράζει και επιβάλλει τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της Δύσης σε ολόκληρη την υφήλιο, είναι πιθανό να βρεθεί σε αμφισβήτηση. Το παγκόσμιο σύστημα που δημιούργησε ο δυτικός πολιτισμός είναι ο καπιταλισμός της παγκόσμιας αγοράς και του καταμερισμού της εργασίας. Το σύστημα αυτό διαχωρίζει τον κόσμο σε κέντρο και περιφέρεια, με άνιση ανταλλαγή των τεχνολογικών προϊόντων του κέντρου προς την εργασία και τις ακατέργαστες ή ημικατεργασμένες πρώτες ύλες της περιφέρειας. Η δημιουργία, η επιβίωση και η επέκταση του παγκόσμιου συστήματος απαιτούν την πολιτισμική μεταμόρφωση της περιφέρειας με οικονομικές και πολιτικές δράσεις, αλλά και με πολιτισμική επίδραση. Ο διαχωρισμός του κόσμου σε Ανατολή – Δύση ανάγεται στην κλασική αρχαιότητα και διατηρείται από την επιλεκτική ανάγνωση της ιστορίας από μέρους των Δυτικών, κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και διαιωνίζει την υπεροχή της Δύσης. Προσθετικά, η παγκόσμια επέκταση και η κυριαρχία των ευρωπαϊκών αποικιακών δυνάμεων κατά τον 19ο αιώνα είναι η αρχή της περαιτέρω διαίρεσης του κόσμου σε κέντρο-περιφέρεια και του διαχωρισμού του σε Βορρά-Νότο. Με μεγαλύτερο ιστορικό βάθος θα μπορούσαμε να πούμε ότι
η ασίγαστη τάση της Δύσης για απεριόριστη επέκταση και παγκόσμια κυριαρχία εμφανίζεται σαφής με τις Σταυροφορίες και την κατάλυση και τον διαμοιρασμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Για αιώνες μετά, εξερευνήσεις, εγκαταστάσεις αποίκων, κατακτήσεις, γενοκτονίες λαών και πολιτισμών και ανελέητη εκμετάλλευση θα αλλάξουν την όψη του κόσμου. Μία σημαντική καμπή αποτελεί η βιομηχανική επανάσταση. Η παρατήρηση του Σαίν Ζύστ «η ευτυχία είναι μια καινούργια ιδέα στην Ευρώπη», σηματοδοτεί την απαίτηση της νέας αστικής τάξης της Ευρώπης να απολαύσει τα αγαθά που μέχρι τότε αποτελούσαν προνόμιο των ευγενών. Αυτό σημαίνει την ανάγκη για εκμετάλλευση πόρων σε πλανητική κλίμακα…
Σχόλιο Alkimos |: Το άρθρο αυτό του Δημήτρη Μαυρίδη κάνει μια βαθιά τομή στις διεθνής γεωπολιτικές εξελίξεις και διεισδύει, χωρίς προκαταλήψεις, στην ουσία των πραγμάτων. Αν δεν καταφέρει όντως κάποιος να δει τα πράγματα από μια ουδέτερη σκοπιά, αξιολογώντας τα δρώμενα μέσα από το πρίσμα των ιστορικών εξελίξεων και των πραγματικών καταστάσεων, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρεισφρήσει στην ανάλυση το επιθυμητό, επικαλύπτοντας το θεμιτό, που είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ!Συμφωνώντας κατά γενικές γραμμές με το πνεύμα του άρθρου, πιστεύω, πως το Σύστημα κυοφορεί την ανάδυση μιας νέας παγκόσμιας αυτοκρατορίας, η οποία θα επικρατήσει όχι δια των όπλων αλλά δια της ΚΟΙΝΗΣ ΣΥΝΕΝΕΣΗΣ και θα εδραιωθεί τελικά μια παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία θα διοικήσει ένα πολυκεντρικό κόσμο. Το αν το μοντέλο αυτό καταφέρει όμως να φέρει την ποθούμενη παγκόσμια ισορροπία, αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα, με το οποίο θα ασχοληθούμε σε κάποιο μελλοντικό άρθρο. Αισθάνομαι όμως στο σημείο αυτό την ανάγκη, να παραθέσω τα λόγια ενός σύγχρονου στοχαστή, ο οποίος είπε: «Οι λαοί θα βυθίσουν τις γαλέρες της Νέας Τάξης γιατί η ίδια η ζωή, αργά η γρήγορα, θα διεκδικήσει τα δικαιώματά της: Έτσι γινόταν πάντα μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, έτσι θα γίνει και τώρα…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου