Αυτοί είναι οι Γερμανοί, που μας έσκισαν, μας ήπιαν το αίμα, δολοφόνησαν τους Έλληνες και την Ελλάδα από το 1941 έως και το 1944. Για τα εγκλήματα που περιγράφονται παρακάτω και με φωτογραφικά ντοκουμέντα, οι Γερμανοί δεν έδωσαν ποτέ αποζημιώσεις. Εγκλήματα χωρίς τιμωρία! Αντίθετα, οι απρόσωποι δανειστές μας, μάς κάλεσαν να εξοφλήσουμε τα δανεικά. Ο δε Παπανδρέου, ως σύγχρονος δωσίλογος, υπέγραψε το Μνημόνιο όπου αναφερόταν ρητά ότι οι οφειλόμενες αποζημιώσεις τους δεν συμψηφίζονται!!!
Αλήθεια, αν ανάμεσα στους αγρίως δολοφονηθέντες ήταν κάποιος συγγενής του, θα υπέγραφε ότι δεν συμψηφίζονται οι οφειλόμενες αποζημιώσεις με τα χρέη της Ελλάδος;
Τα χέρια των δανειστών μας Γερμανών και των άλλων, μπήκαν βαθιά στις τσέπες μας. Ποιος ξέρει, μπορεί αύριο να υπάρξουν και χειρότερα!
Ίσως και να φταίμε εμείς, ίσως να φταίνε τα... πετρέλαια που βρέθηκαν!
Πάντως εμείς δεν φάγαμε τίποτε!
A. Στο Κοντομάρι Χανίων στις 12 Ιουνίου 1941, διεπράχθη η πρώτη μαζική εκτέλεση αμάχων στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Μετά την επικράτηση των Δυνάμεων του Άξονα στη Μάχη της Κρήτης, οι στρατιώτες της ναζιστικής Γερμανίας προχωρούν σε αντίποινα λόγω της πρωτοφανούς αντίστασης που συνάντησαν από τους Έλληνες: Εκτελούν όλους τους άνδρες του χωριού Κοντομαρί Χανίων.
Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε καταστροφική για τους Γερμανούς με σημαντικές απώλειες γι’ αυτούς, με άμεσο επακόλουθο να καθυστερήσει η εισβολή τους στη Ρωσία.
Ο υπολοχαγός Horst Treber εισέβαλε στο Κοντομαρί και την εντολή για τη σφαγή των αμάχων Ελλήνων έδωσε ο στρατηγός Kurst Student, ο οποίος αντιστοίχως διατάχθηκε από τον Herman Goring, τον επικεφαλής της γερμανικής αεροπορίας.
25 άνδρες από 18-50 ετών εκτελέσθηκαν εν ψυχρώ.
Την επομένη, οι ναζιστικές δυνάμεις προχώρησαν σε ένα ακόμη έγκλημα πολέμου:
B. Στο ολοκαύτωμα της Καντάνου: Εκτέλεσαν 180 κατοίκους του χωριού, πυρπόλησαν όλα τα σπίτια και έσφαξαν όλα τα ζώα.
Το έγκλημα που βλέπετε, κατέγραψε στον φωτογραφικό του φακό ο υπολοχαγός Franz-Peter Wixter ο οποίος υπηρετούσε ως ανταποκριτής προπαγάνδας της Wehrmacht. Κατηγορήθηκε μάλιστα για εσχάτη προδοσία λόγω διαρροής των φωτογραφιών.
Ο υπολοχαγός Horst Treber τιμήθηκε με τον Σταυρό του Ιππότη του ναζιστικού καθεστώτος για την επιχείρηση στην Κρήτη. Σκοτώθηκε το ’44 στη μάχη της Νορμανδίας.
Η Ελλάδα μετά το τέλος του πολέμου ζήτησε από την Βρετανία την έκδοση του στρατηγού Student, αλλά το αίτημα απορρίφθηκε. Οι Βρετανοί δίκασαν και καταδίκασαν σε 5 χρόνια φυλάκιση τον Student!!!
Το 1948 αφέθηκε ελεύθερος για… «ιατρικούς λόγους»! Δεν δικάστηκε ποτέ για εγκλήματα κατά των αμάχων.
Γ. Στο χωριό Κομμένο της Άρτας, το έγκλημα των Γερμανών ήταν πολύ χειρότερο: Σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα Στέφανο Παππά, η μηχανοκίνητη μονάδα ναζιστικών στρατευμάτων από τη Φιλιππιάδα, με την εντολή της Διοίκησης Ιωαννίνων, εισέβαλε στο χωριό Κομμένο της Άρτας τα χαράματα της 16ης Αυγούστου 1943, με το πρόσχημα των αντιποίνων για την ύπαρξη ανταρτών του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ στην περιοχή
Το χωριό κοιμόταν ήσυχο μετά από γαμήλια γιορτή πού είχε γίνει την προηγούμενη ημέρα. Στο χωριό υπήρχαν και ορισμένοι φιλοξενούμενοι από την Πρέβεζα. Την εποχή εκείνη πρακτικά το Κομμένο ανήκε στο Νομό Πρέβεζας με θαλάσσια επικοινωνία. Τα ναζιστικά στρατεύματα προέβησαν σε μια άνευ προηγουμένου σφαγή του άμαχου πληθυσμού. Έστησαν πολυβόλα στις εισόδους του χωριού, εισέβαλαν στα σπίτια και σκότωσαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους και στο τέλος έβαλαν φωτιά και τα έκαψαν. Λίγοι ξέφυγαν με βάρκες στον Αμβρακικό Κόλπο.
Στο τέλος της σφαγής οι ναζί στρατιώτες κάθισαν στην πλατεία του χωριού όπου έφαγαν και ήπιαν μπύρες αφήνοντας εκεί άδειες κονσέρβες, δίπλα σε 7 πτώματα. Συνολικά οι νεκροί της σφαγής ήταν 317 άτομα. Διασώθηκαν 440 άτομα. Η σφαγή του Κομμένου Άρτας είναι ισοδύναμη με αυτή των Καλαβρύτων και του Διστόμου. Ο αείμνηστος Στέφανος Παππάς, μετέπειτα γυμνασιάρχης, από το Κομμένο, νεαρός τότε, επέζησε της σφαγής και έγραψε βιβλίο με πλήρη περιγραφή των γεγονότων. Ένα απόσπασμα από το βιβλίο του είναι το εξής: «Οι πρώτοι προστρέξαντες μετά την ανθρωποσφαγή Γρηγόρης Κολιοκώτσης και Ευστάθιος Κολιοκώτσης, ευρήκαν τις δύο ξαδέρφες των Αθηνά και Θεοδοσία νεκρές από σφαίρες πιστολιού και φανερότατα τα ίχνη του βιασμού. Αλλα παραδείγματα μακαβρίου εγκληματικότητας είναι τα δύο μωρά του μακαρίτη Ευστάθιου Κολιοκώτση ηλικίας 7 μηνών, που ευρέθηκαν νεκρά από ασφυξία, γιατί οι κακούργοι εγέμισαν τα στόματά των με βαμβάκι βρεγμένο με βενζίνη και κατόπιν το άναψαν για να απολαύσουν ένα σαδιστικό πυροτέχνημα.
Ευρέθη επίσης ο δεύτερος παππάς του χωριού Ζώης Παππάς σκοτωμένος με μαχαίρι και με εξωρυγμένους τους οφθαλμούς. Ως επισφράγισμα της θηριωδίας των ανωτέρω αναφέρω ένα πρωτάκουστο κακούργημα. Η ετοιμογέννητη Παναγιώτα σύζυγος του Λεωνίδα Τσιμπούκη βρέθηκε νεκρή με την κοιλιά ξεσχισμένη και το έμβρυο νεκρό δίπλα της, όπως βεβαιώνει ο αυτόπτης μάρτυρας Θεόδωρος Σταμάτης…». (Στέφανος Παππάς, 1996 και Γκούβας Χαράλαμπος, 2009).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου