Θα είμαστε εκεί μαζί με τις ενοχές μας

Αντί να τους απειλούμε εμείς με μακελείο, μας απειλούν αυτοί! Το κακό είναι ότι το υλοποιούν κιόλας.

Είτε στα θέματα Υγείας, είτε σε θέματα εργασίας-ανεργίας, είτε σε θέματα παιδείας, είτε με ληστρικές επιθέσεις στις περιουσίες μας, αυτές τις ημέρες συντελείται ένα άνευ προηγουμένου μακελειό. Τρεις μήνες τώρα, ο Ελληνικός λαός, λες και απoενεχοποιήθηκε με την «εξέγερση» στις 28/10, γύρισε σπίτι. Σε αυτό το διάστημα ΥΛΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ότι υπήρχε σαν απειλή τα τελευταία δύο χρόνια.

Δύο χρόνια γίναμε μάρτυρες μιας απίστευτης αντίστασης. Σε πλατείες, σε συγκρούσεις – Κερατέα –Σύρος- Σύνταγμα, σε ανυπακοή, απέναντι σε μια κυβέρνηση που προσπαθούσε να... σώσει ένα κράτος, πτωχεύοντας τον Λαό.
Η Ελλάδα είχε ματώσει, αλλά αντιστεκόταν. Όλα έδειχναν ότι με μαθηματική ακρίβεια, η νίκη θα ήταν του λαού.

Τρείς μήνες τώρα, με την αναμονή των εκλογών – που όλο και απομακρύνονται – το καθεστώς δένει χειροπόδαρα το λαό, ξεπουλάει τη χώρα – με ευθύνη πλέον τριών κομμάτων – πτωχεύει το λαό, υποθηκεύει το μέλλον όχι μόνο της σημερινής νέας γενιάς, αλλά και των επομένων.

Σειρήνες κινδύνου ακούγονται από παντού. «Αν δεν ξεσηκωθείτε τώρα, μετά θα είναι αργά», «η κυβέρνηση, δεσμεύει τη χώρα για τα επόμενα 50 χρόνια, τη μετατρέπει ΕΠΙΣΗΜΑ σε προτεκτοράτο», «Προλάβετε την καταστροφή, ξεσηκωθείτε πριν την υπογραφή».

Το ότι θα ξανασυναντηθούμε στις πλατείες – και θα είμαστε και περισσότεροι – είναι σίγουρο. Αν αργήσουμε, θα είμαστε εκεί μαζί με τις ενοχές μας.

Γιατί στην κρίσιμη ώρα, δεν ακολουθήσαμε ενωτικά καλέσματα, αλλά κοιτάζαμε με καχυποψία ανάμεσά μας.
Γιατί αποδεχθήκαμε τα ισοπεδωτικά τους μηνύματα, την άρνηση,.
Γιατί νομίζαμε ότι εμείς θα σωθούμε και αφήσαμε άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Γιατί κάναμε κριτική σε όλους αυτούς που στάθηκαν – με κόστος – στη πρώτη γραμμή, αντί να προστρέξουμε.
Γιατί δεν θα έχουμε καμιά απάντηση στα ερωτήματα των νέων γενιών…
“ΚΑΙ ΣΥ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ;” …

Θα ξαναβρεθούμε στις πλατείες.
Θα είμαστε περισσότεροι, δυνατότεροι, πιο απελπισμένοι, πιο εκδικητικοί.
Θα είναι όμως αργά…

Τι λέτε… πάμε πλατεία;

από το olympia