AOZ, Χάρτες κοιτασμάτων, Γεωστρατηγική του πετρελαίου, Οικονομικές εξελίξεις

CreteTV: ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 08/11 – Ελληνικός πλούτος – Συμφέροντα και διαπλοκή
Λίγα σχόλια για την εκπομπή
Καταρχήν ο δημοσιογράφος κ.Σαχίνης προετοίμασε πολύ καλά την εκπομπή και έχει την ευθύνη για το πληθωρικό της αποτέλεσμα, που αποτελεί για τον ίδιο μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία που ήδη απο πληροφορίες που έχω ξεπερνά τα όρια της Κρήτης. Το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο αν η ώρα της εκπομπής ήταν καταλληλότερη για μένα (Καθ. Δρ. Γ.Ζουγανέλης). Στην Ιαπωνία ήταν 4 το πρωί!
 


Η “αντίθεση” που παρουσίασε κατά τη διάρκεια της εκπομπής ο κ.Σαχίνης ανάμεσα στον “Ήλιο που ανατέλλει απο την Ιαπωνία” και το “Σκοτάδι της Νύχτας που υπάρχει στην Ελλάδα σε πολλά θέματα” ήταν πράγματι κάτι ιδιοφυές. Ελπίζω να καταλάβετε μέσω της εκπομπής τι εννοώ, γιατί πολλά πλέον δεν μπορώ να τα γράφω όπως παληά.
Η αποκάλυψη της ταυτότητάς μου μετά απο 4 χρόνια ανώνυμης παρουσίας μου στο διαδίκτυο, ελπίζω να είναι μια νέα αρχή για όλα. Τις ερωτήσεις σας πάντως θα συνεχίσω να τις “διαισθάνομαι” αφού συνεχίζω να ζώ στην Ιαπωνία.
Επιτρέψτε μου τώρα να σας εξηγήσω, ποιά είναι η διαφορά μεταξύ μιας “διεπιστημονικής επιτροπής” και ενός “διεπιστήμονα”, που είμαι εγώ.
Διεπιστημονική επιτροπή είναι μια επιτροπή στην οποία συμμετέχουν επιστήμονες διαφορετικών ειδικοτήτων π.χ. το 7μελές στο MKO Ίδρυμα “Δημήτρης Μπάτσης”. Διεπιστήμονας είναι κάποιος που έχει πολλές επιστήμες και ειδικότητες. Για να σας δώσω να καταλάβετε. Σε μια συνηθισμένη επιστημονική έδρα σε πανεπιστήμιο ή σε ένα σύνηθες ερευνητικό εργαστήριο μπορεί να διαχειρισθεί κανείς το μέγιστο 3-5 τεχνικές, που καλύπτουν το θέμα έρευνας της έδρας ή του εργαστηρίου. Εγώ έχω ήδη απο χρόνια ξεπεράσει τις 180 τεχνικές… Νανοτεχνολογία, κεραμικά, σύνθετα, φωτονικά, ηχητικά, ηλεκτρονικά, ανιχνευτές κοκ. Είναι πολλά. Σε αυτά να προσθέσετε και την ικανότητα μου να σχεδιάζω τα πάντα. Θέλει πάνω απο εικοασετία για να κτισθεί κάτι τέτοιο και προυποθέτει ιδιαίτερες επιδόσεις και στρατηγική.
Γιατί είναι σημαντικό αυτό;
Eίναι σημαντικό, διότι όταν κανείς μιλάει ή γράφει για κάτι πολυδιάστατο όπως για την Ελληνική ΑΟΖ και για τους υδρογονάθρακες πρέπει να το βλέπει απο όσο το δυνατόν περισσότερες γωνίες (π.χ. να γνωρίζει τον σχεδιασμό της ΑΟΖ, τη γεωλογία του υπεδάφους, τη κατασκευή και χρήση της ηλιακής αιολικής και κυματικής ενέργειας, τη φυσικοχημεία υδρογονανθράκων, την επιστήμη υλικών και τα όσα αφορούν τα ορυχεία βυθού, τις τεχνικές ανίχνευσης, πώς γίνεται η ανάλυση σεισμικών και άλλων δεδομένων, τις οικονομικές παραμέτρους της ανάπτυξης, την γεωστρατηγική της περιοχής για να μπορεί να προβλέπει τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, τις τραπεζικές ανάγκες, τη μηχανολογία και το τρόπο κατασκευής των σχετικών κατασκευών, πολλά άλλα τεχνικά θέματα κλπ).
Δεν αρκεί να είναι κανείς στον αιώνα που ζούμε μόνο γεωλόγος ή μόνο οικονομολόγος ή μόνο διεθνολόγος για να δώσει λύσεις σε προβλήματα που απο τη φύση τους είναι πολυσύνθετα και πολυδιάστατα.
Δεν αρκεί να βγάλει κανείς τα πετρέλαια, πρέπει να έχει την ικανότητα να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει νέες εφαρμογές και να βάλει μέσα απο στοχευμένες επιλογές τις βάσεις της πραγματικής και όχι της πλασματικής ανάπτυξης της παραγόμενης απο οικονομικά τερτίπια με στόχο την υφαρπαγή περιουσιών, τη διάλυση της χώρας και τη μετατροπή της σε κολαστήριο ψυχών.
To σημείο κλειδί στα ανωτέρω είναι ότι όλα πλέον πρέπει να γίνουν στον ελάχιστο δυνατό χρόνο. Εκεί μπαίνει πέραν της επιλογής και άμεσης συμμετοχής των αρίστων απο κάθε κοινωνική τάξη, πέραν της καλύτερης και περισσότερο διαφανοούς εκπροσώπησης, η ανάγκη ενός διεπιστήμονα να καθοδηγεί τα πράγματα και τις αντιλήψεις.
Ένας διεπιστήμονας μπορεί να βλέπει πάντα καλύτερα τα προβλήματα απο κάθε άλλον. Μπορεί να δίνει ταχύτατα τεχνολογικές λύσεις. Μπορεί να αλλάζει τα πολιτικά και τα οικονομικά δεδομένα, όπως και το αμυντικό δόγμα πολλών χωρών της περιοχής επεκτείνοντας τα όρια και τη διάρκεια της ειρήνης, μειώνοντας τη κακή διαπλοκή και αυξάνοντας τα κέρδη για όλους μέσα απο υγιείς διαδικασίες που δεν θα φορτώνουν επιπλέον προβλήματα στον Ελληνικό λαό που υποφέρει απο το πολιτικό ζυγό του αποτυχημένου παρόντος πολιτικού συστήματος, που με ενέσεις προσπαθεί να επιβιώσει.
Η συνέντευξη που έδωσα στο κ.Σαχίνη έδειξε για λίγο το “καλύτερο”, το νέο πρότυπο στις αντιλήψεις στην έρευνα στην τεχνολογία και στην ανάπτυξη. Η εκπομπή ήταν ιδιαίτερα επιτυχής και στο μέτρο του δυνατού ολοκληρωμένη. Σας διαβεβαιώ πώς ούτε στο CNN δεν θα ακούσετε τόσο σημαντικά θέματα να παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο σε τόσο σύντομο χρόνο. Δεν παρουσιάστηκαν μόνο διαπιστώσεις αλλά και λύσεις.
Η Ελλάδα έχει την ανάγκη μου και το παρόν πολιτικό σύστημα πρέπει να φύγει. Ο χρόνος του τελείωσε. Σε μια δημοκρατία όμως χρειάζονται και άλλοι, που να θέλουν και να μπορούν. Όχι ο καθένας και η βάρκα του.
Κάτι aκόμη σημαντικό, που ελπίζω να μη χρειασθεί να ξαναεπαναλάβω…
Η Ιαπωνία είναι η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Εδώ οι τίτλοι του “Καθηγητή Παν/μίου” δεν χαρίζονται όπως στην Ελλάδα, πρέπει να αξίζεις… Ο τίτλος του “Καθηγητή” δεν χάνεται αν κάποιος φύγει απο ένα Πανεπιστήμιο γιατί έχει μια καλύτερη επιλογή ή επειδή πήρε σύνταξη. Το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα. Απλά δεν σας το έχουν πεί. Καιρός να το μάθετε.
Στην Ιαπωνία τα “λεφτά” είναι στις εταιρείες και όχι στα Πανεπιστήμια, δηλαδή οι άνθρωποι των εταιρειών είναι πιο “δυνατοί” κατά κόρον απο τους εργαζόμενους στα Πανεπιστήμια, αυτοί τους δίνουν projects για να δουλεύουν. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εταιρείες.
Υπήρξα και προιστάμενος (sunin) της ομάδας “Μεταυλικών και των Ηλεκτρονικών τους” στο Japan Fine Ceramics Center, μια εταιρεία. Στις Ιαπωνέζικες εταιρείες σε πραγματικά τεχνολογικά θέματα είναι πρακτικά αδύνατο να βρείτε προιστάμενο που να μην είναι Ιάπωνας. Μέχρι με δίπλωμα Διδάκτορα (αυτό που λέτε εσείς “Δρ”) βρίσκεις ξένο εργαζόμενο στη κατώτερη βαθμίδα σε Ιαπωνικές εταιρείες και πρέπει να είναι και πολύ καλός για να τον πάρουν.
Άλλο λοιπόν “Καθηγητής Δρ.”, άλλο “Καθηγητής”, άλλο “Δρ.”. Σταματώ εδώ.
Γιώργος Ζουγανέλης

http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/11/ka-aoz.html