Οταν η δημοσιογραφική αθλιότητα συναντά κατά πρόσωπο την πολιτική
μυθοπλασία και την πολιτική εξαθλίωση, τότε το αποτέλεσμα είναι
αρκούντως ψευδεπίγραφο και κωμικοτραγικό ταυτόχρονα.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Η χθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού στο MEGA και στον "εκτραφέντα"
πλουσιοπάροχα για χρόνια από το πασοκικό κατεστημένο δημοσιογράφο Γιάννη
Πρετεντέρη, κατέδειξε ότι μπορεί ο άνθρωπος γενικά να θεωρεί τον εαυτό
του ως ένα σημείο αντικείμενο ζωολογικής περιγραφής, αλλά ενίοτε οι
αντιδράσεις του, όπως μπορεί να τις καταγράψει ο αμείλικτος τηλεοπτικός
φακός, αφνιδιάζουν με την εύγλωττη προβολή της εικόνας ότι είναι ένα
"ζώον" με όλα τα δομικά χαρακτηριστικά της αναισθησίας, οπότε και δεν
έχει σημασία η όποια άρνησή του να βγεί από τη σφαίρα της ζωολογικής
έρευνας...
Οφείλω να παραδεχθώ ωστόσο ότι ο έν λόγω δημοσιογράφος και οι
ανερμάτιστοι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι έβαλαν φαντασία στο "στήσιμο" της
συνέντευξης. Πολλή φαντασία. Αλλωστε να λύσεις το μηχανισμό της
φαντασίας στα διάφορα εξαρτήματά του, είναι επίπονη δουλειά που
χρειάζεται χρόνο και κέφι, "βρε αδελφέ", όπως συνηθίζει να αποκαλεί τους
οσφυοκάμπτες και μη συνοδοιπόρους του ο Αντώνης Σαμαράς!..Να
παρουσιάσεις πάλι τον αποχρώντα λόγο της φαντασίας χωρίς μια έστω
αναδρομή σε θεωρίες, αυθεντίες, μυθοπλασίες, ψεύδη ασύστολα και
ονειροβασίες, δεν γίνεται.
Υπάρχουν άλλωστε σ' αυτή την κοινωνία γενιές που εθίστηκαν να τρέφονται
με την ψευδαίσθηση. Και κάποιοι πολιτικοί με τους δημοσιογράφους της
εξαγορασμένης επιβίωσης έχουν ανακαλύψει πως η φρεναπάτη είναι
θετικότερη, πιο αδιάψευστη και πιο δική μας από την αλήθεια. Η φρεναπάτη
είναι έργο μας, η αλήθεια όχι. Διανθίζουν και τον πολιτικό λόγο με
κοινότοπες ατάκες περί της "σοφίας του λαού", κι άλλες πομφολυγώδεις
φράσεις που χαιδεύουν την ακοή των αφελών και των ευπίστων πολιτών,
οπότε η πολιτική "κακή πίστη", χάνεται στη ρητορική της "φιλολογίας",
ενώ θεμελιώνεται η λογική του...παραλογισμού, από την οποία ο εθισμένος
πολίτης είναι δύσκολο να βρεί ρήγματα ή έστω ραίσματα για να οργανώσει
μια διαφυγή...
Ετσι η πολιτική τοποθετείται στο επίπεδο του απροσδιόριστου και της
μεταφυσικής κι όχι στο επίπεδο του ρεαλισμού και της αλήθειας των
πραγμάτων. Να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ των δύο επιπέδων, αυτό είναι
έργο της θαυματοποιίας ή της μεγαλοφυίας. Τον ένα ρόλο τον αποκρούουμε
εκ των πραγμάτων και ο άλλος δεν μας ανήκει. Τι κάνουμε λοιπόν; Αφού
έχουμε εθιστεί στην "ειδική ευχέρεια οραματισμού" των πολιτικών και εν
προκειμένω του πρωθυπουργού, ο οποίος στη χθεσινή του συνέντευξη δήλωσε
και "οραματιστής", "δεχόμαστε" τη μυθοπλαστική λειτουργία, ικανή να
προκαλεί φρεναπάτες, μύθους και προσδοκίες. Με την νόηση να αφοπλίζεται
και την πολιτική υποκρισία να στερεώνεται με το μύθο να τη διακοσμεί.
Δεν θα μείνω στο περιεχόμενο της επίμαχης συνέντευξης. Είναι γελοίο να
αναλύσω τον πρωθυπουργικό λόγο, τον απορρέοντα από μια ψυχονευρωτική
αντίληψη της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Θα μείνω στη
δημοσιογραφική αθλιότητα που έδωσε για μια ακόμη φορά την ευκαιρία στον
Αντώνη Σαμαρά να εμφανιστεί ως ο "μάγκας" που όλα τα...σφάζει κι όλα τα
μαχαιρώνει! Η κινησιολογία του, η έκφραση και οι συσπάσεις του προσώπου
του, η όλη του στάση και η κάθε του αντίδραση στη μαγνητοσκοπημένη
συνέντευξη, φανερώνουν μαγκαρία και μορταρία...Ο μεγαλοαστός και
ουδέποτε εργασθείς αρέσκεται στις ψευδείς παραστάσεις ανύπαρκτων
καταστάσεων...Με μια έμφυτη ικανότητα να αποκρύπτει τα πραγματικά του
αισθήματα, φορώντας το προσωπείο του "λαικού" πολιτικού, του..αλανιάρη
και του "άνδρα που δεν σηκώνει "μύγα στο σπαθί" του. Και θυμίζει τον
"μάγκα" γαμπρό που μπροστά στην αντίδραση της κατά την εκτίμησή του
"στρίγγλας" πεθεράς του, από την οποία όμως εξαρτά την πλούσια και
φυγόπονη διαβίωσή του, βάζει την ουρά στα σκέλια και αλυχτά...
Η παλαιότερη δήλωσή του στη Βουλή "δεν μασάω από απειλές" και η χθεσινή
"δεν θα αφήσω τη δημοκρατία να υποκύψει στη βία", ωσάν η δημοκρατία να
είναι υποχείριο της βούλησής του, είναι ενδεικτικές απλώς του πολιτικού
ανδρός με όλα τα στοιχεία μιας θρασύδειλης επί της ουσίας
προσωπικότητας, με χαρακτηριστικά της την έλλειψη αγωγής, τη
μεγαλοστομία και τη λογοκοπία. Ενας πρωθυπουργός , ο οποίος ηδονίζεται
να καθρεπτίζεται μέσα στην επιφάνεια των πραγμάτων. Αυτόχρημα νάρκισσος
και με σωρεία απωθημένων, με ακόρεστη διάθεση για την επιβολή
ψευδολογιών, αυταπόδεικτων μάλιστα εν πολλοίς, που κάποτε φτάνει στην
εξάντληση των αποθεμάτων της στοιχειώδους ευπρέπειας και του πολιτικού
ήθους.
Ο "μακάριος" πρωθυπουργός με τη συνέντευξή του σ' έναν "μακάριο"
δημοσιογράφο του πολιτικού κατεστημένου, αμφότεροι αναπαυτικά καθήμενοι
στη "σουίτα" της ευδαιμονίας τους, αρνούνται να ακούσουν τις κραυγές
απόγνωσης των δεινοπαθούντων κοινωνικών ομάδων και να αντιληφθούν τις
πολλαπλές συναρτήσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι, εφαψίες της ήδη
απογυμνωμένης Ελλάδας, απέδειξαν πόση "αθλιότητα", πόση υποκρισία, πόση
εξουσιαστική λαγνεία και αναλγησία, πόση διαστρέβλωση της αλήθειας, πόση
έπαρση για μια πρακτική πολιτική και δημοσιογραφική γνώση που δεν
ανταποκρίνεται σε τίποτα, μπορεί να "χωρέσει" μια δίωρη τηλεοπτική
συνέντευξη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου