Η τερατώδης τεχνόσφαιρα, η υστεροφημία του Προέδρου και η επιβίωση της Ελληνικής Πολιτείας

Παναγιώτης Ήφαιστος 

Γράφτηκαν πολλά για την τρόικα, για την κυριαρχία των τεχνοκρατών στις Βρυξέλλες, για τους ποταμούς πολιτικού ανορθολογισμού στην διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, για τις ίντριγκες στις οποίες εμπλέκονται κερδοσκόποι, ηγεμονικά κράτη και γραφειοκράτες και για την ανελέητη θηριωδία κατά του Ανθρώπου-πολίτη από αυτές τις τερατώδεις κατασκευές.

Τα δικά μου τουλάχιστον κείμενα για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (http://www.ifestosedu.gr/75ifestosbiblio.htm) ήδη από το 1991-92 προειδοποιούσαν για τον εκτροχιασμό των δημοκρατικών ελέγχων, την ανορθολογικότητα των αποφάσεων που τοποθέτησαν ένα κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτο τερατώδες διανεμητικό οικονομικό σύστημα (της ΟΝΕ) πάνω από ένα εθνικά διαφοροποιημένο χώρο.

Νομισματικό σύστημα το οποίο εξαρχής στερούταν ακόμη και της παραμικρής νομιμοποιητικής βάσης. Σύστημα του οποίου ο στρατηγικός ανορθολογισμός δεν είχε όρια όταν δηλωνόταν πως η «ΟΝΕ είναι ένα μέσο να ελέγξουμε την Γερμανία με νομισματικά δεσμά».

Προειδοποιήσεις επίσης για αποφάσεις-δυναμίτης στα θεμέλια της ΕΕ που απειλούσαν τα κοσμοθεωρητικά θεμέλια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δηλαδή, το κεκτημένο της ισοτιμίας και των συναινετικών αποφάσεων μετά το 1966.

Πολιτικοπνευματικά μιλώντας αυτή η ισοτιμία αποτελούσε την Κοσμοθεωρία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, την έσχατη λογική και το λεπτό νήμα που κρατούσε σε ισορροπία μια εύθραυστη «διακρατική δημοκρατία» στην Ευρώπη. Χωρίς αυτά, υποστηρίχθηκε συχνά επί μια δεκαετία, το οικοδόμημα θα ταρακουνηθεί, θα καταστεί μια υπερκρατική δεσποτεία και ενδεχομένως θα καταρρεύσει καταλύοντας τα όποια επιτεύγματα πολλών δεκαετιών.

Αυτά και πολλά άλλα έχουμε στο μυαλό αυτές τις μέρες όταν ο παραλογισμός και η υποτίμηση της λογικής μας δεν έχει πλέον όρια. Ενώ βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης (http://www.ifestosedu.gr/111KatastasiEktaktouAnagkis.htm), όταν εκατομμύρια είναι άνεργοι, χιλιάδες αυτοκτονούν (γενοκτονία μέσω οικονομίας το ονομάζω), η οικονομία καταρρέει και ο πλούτος των Ελλήνων πλησιάζει το σημείο πέραν του οποίου θα επιταχυνθεί η εκποίησή του στα κοράκια της διεθνούς κερδοσκοπίας, ακούμε περί … σκληρών «διαπραγματεύσεων».

Περί 2.9 δις που μπορεί να γίνουν και λιγότερα επειδή, δήθεν, εγχώριοι παλαιστές αντιπρόσωποί μας το αντικρούουν. Πως όμως; Ακούμε για 500 εκατομμύρια εισπράξεων που αναμένονται τα οποία όμως ηρωικά σπρώχνουμε … προς τα πάνω για να ικανοποιήσουμε τη τρόικα (και που δεν θα είναι … οριζόντια). Κτίζεται έτσι παράσταση «αναπόφευκτων συμβιβασμών» που θα περισώσουν, δήθεν, κατιτί από τις υπέρμετρες απαιτήσεις αυτών των άγνωστων και κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτων τεχνοκρατικών θηρίων.

Ακούμε για κάτι εγχώρια εξουσιαστικά «παλληκάρια» (της φακής, όμως) που τρίζουν τα δόντια στη τρόικα για να μην είναι τόσα τα μέτρα αλλά «τόσα» και τα οποία επειδή παλεύουν εξ … ονόματός μας δεν θα είναι, δήθεν, τουλάχιστον «τόσα όσα φοβόμαστε» αλλά  … λίγο λιγότερα. Καμιά σημασία βέβαια μεταξύ των τόσων και των «τόσων» ή των «άλλων τόσων».

Προσωπικά ως μέλος διπλωματικών αποστολών επί μια περίπου δεκαετία στις Βρυξέλλες, τυγχάνει να γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο στρεβλός και τερατώδης μπορεί να είναι ο εγκέφαλος ενός πολιτικά αυτονομημένου τεχνοκράτη. Τα ανεξέλεγκτα τεχνοκρατικά μυαλά όσο πιο ανεξέλεγκτα γίνονται τόσο πιο επικίνδυνα είναι. Διαρκώς μαγειρεύουν, μηχανεύονται και «συνωμοτούν».

Μαγειρεύουν εικονικές μάχες, δόντια που τρίζουν (συνήθως άτυπα συνεννοημένα όλα αυτά βέβαια), για να αναγκαστούν να πουν τα υποψήφια θύματα: «η τρόικα θέλει δέκα αλλά εμείς αντιστεκόμενοι ηρωικά δίνουμε μόνο 3 και αυτά όχι … οριζόντια». Επομένως προσωρινά έστω «σωζόμαστε». Ακολουθούν ως συνήθως τα παπαγαλάκια των «8». Επί μέρες θα κράζουν για κατορθώματα της ελληνικής εξουσίας ανάλογα των Θερμοπυλών. Τελικά οι «κράχτες των 8»  θα αναγγείλουν και τον θρίαμβο. «Αντί 10 που μας ζητούσαμε εμείς κατορθώσαμε να τους δώσουμε 5». «Ζήτω μας». Τι κατάντια!!

Και όλα αυτά βέβαια, για το τίποτα. Γιατί η οικονομία και η κοινωνία βουλιάζουν και ο πλούτος των Ελλήνων εκποιείται. Πιάσαμε πάτο, λέει πλέον η πλειονότητα των Ελλήνων. Το ζήτημα είναι εάν θα φύγει και ο πάτος και θα κατακρημνιστούμε στην άβυσσο. Κυριολεκτικά πλέον βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Μετά από μια γνωστή διαδρομή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ας σκεφτεί, τουλάχιστον, την υστεροφημία του. Ας σκεφτεί, ο Πρόεδρος, ότι η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου. Οι αντοχές της εξαντλήθηκαν και η συνοχή της δοκιμάζεται επικίνδυνα.

Πρέπει πλέον «κάποιοι» να κυβερνήσουν αυτή την χώρα, να διαφυλάξουμε την πολιτειακή μας υπόσταση και την πολιτειακή μας νομιμότητα με την βαθύτερη έννοια του όρου. Αφού οι δράστες της σάπιας μεταπολίτευσης φιλότιμα εξαφανιστούν από μόνοι τους να ανοιχθεί ο δρόμος για ανάκαμψη, για περισσότερη δημοκρατία, νομιμοποίηση της διακυβέρνησης και ορθολογική συμμετοχή στο διεθνές και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Τέλος, πολλοί με ρωτούν, μα «ποιοι είναι αυτοί οι κάποιοι που θα κυβερνήσουν μεταβατικά». Ντροπή μας εάν νομίζουμε ότι δεν υπάρχουν 20 ή 30 υψηλών βαθμίδων Έλληνες να ηγηθούν των διαπραγματεύσεων για έξη μήνες ή ένα χρόνο.

Είναι οι νοικοκυραίοι που δεν μπλέχτηκαν με το σάπιο μεταπολιτευτικό σύστημα των αεριτζήδων του κομματικού περίγυρου, είναι οι δεκάδες χιλιάδες επιστήμονές μας των πιο υψηλών βαθμίδων και είναι οι ανώνυμοι διακεκριμένοι πολίτες κάθε είδους που διαπρέπουν και προοδεύουν εδώ και στο εξωτερικό ερήμην των φαύλων μεταπολιτευτικών δομών. Υπάρχουν χιλιάδες άξιοι Έλληνες οι οποίοι ανά πάσα στιγμή μπορούν να συγκροτήσουν μιας πανίσχυρη ομάδα διαπραγματεύσεων με τους τρίτους. Να διαχειριστούν κατ’ εντολή του Προέδρου την οικονομία και να διασφαλίσουν όλους τους πολίτες από τα κοράκια. Για μια μεταβατική περίοδο έξη μηνών ή ενός χρόνου μέχρι να επανέλθουμε στη ομαλότητα.

Είναι εκείνοι οι πατριώτες που ξεκάθαρα και αταλάντευτα γνωρίζουν ότι μετράει μόνο η επιβίωση της Ελληνικής κοινωνίας και η Πολιτειακή υπόστασή της και ότι όλα τα άλλα έπονται. Είναι εκείνοι που θα δηλώσουν αποφασισμένοι να δώσουν εντολή στις ΕΔ να φυλάνε άγρυπνα τα σύνορά μας και στη αστυνομία εντολή ποτέ να μην κτυπηθούν πολίτες παρά μόνο να προφυλαχθούν από τους προβοκάτορες. Προβοκάτορες κάθε είδους, λέμε με νόημα.

Είναι αυτοί που θα πουν στην Ελληνική κοινωνία πειστικά ότι για μια μακρά μεταβατική περίοδο κανένας κερδοσκόπος και κανένα  κοράκι δεν θα αγγίξει τα υποστατικά τους, τα χωράφια τους, τις οικίες τους και τον ιδιωτικό και δημόσιο πλούτο των Ελλήνων.

Είναι αυτοί που αφού έτσι πείσουν τους Έλληνες θα τους συσπειρώσουν σ’ ένα αγώνα επιβίωσης. Αν χρειαστεί διαβίωση σε σημείο ασκητικής αυτοσυντήρησης. Γιατί υπό τις περιστάσεις πλέον αυτό που διακυβεύεται είναι η ελευθερία τους, ο δημόσιος και ιδιωτικός πλούτος, η δημοκρατία και η ίδια η Πολιτεία.

Κοντεύουμε τη κόκκινη γραμμή και ο Πρόεδρος έχει τον λόγο. Ποιος άλλος θα αναλάβει πρωτοβουλίες διαφύλαξης της πολιτειακής μας υπόστασης και της πολιτειακής μας νομιμότητας!

Π. Ήφαιστος -  P. Ifestos

 info@ifestosedu.gr