Πρωκτογενές πλεόνασμα

Γράφει ο Δ. Βουλγαρίδης

Είναι αναμφισβήτητο ότι ζούμε στη χώρα των πλεονασμάτων.
Όταν βουλευτές φτάνουν στο σημείο να αλληλοσυγχαίρονται, γεμάτοι χαρά, γιατί κατάφεραν να περάσουν νόμο για να βγάλουν σε πλειστηριασμό την πρώτη κατοικία των πολιτών, για να σωθούν οι τράπεζες, τότε είναι βέβαιο ότι έχουμε Πλεόνασμα ξεδιαντροπιάς.

Όταν η κυβέρνηση μιλάει για επιτυχία με την ανεργία στο 30%, με το 25% των πολιτών κάτω από το όριο της φτώχειας, με συρρίκνωση του ΑΕΠ αντίστοιχη μόνο σε χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο, τότε σίγουρα έχουμε Πλεόνασμα υποκρισίας.

Όταν λιποθυμούν παιδιά από την πείνα στα σχολεία, όταν συμπολίτες μας δηλητηριάζονται από μαγκάλια, γιατί ουσιαστικά απαγορεύτηκε η θέρμανση στους φτωχούς, τότε είναι δεδομένο ότι έχουμε Πλεόνασμα αναλγησίας.

Όταν κάθε κοινωνικό αγαθό, απαραίτητο για την επιβίωση των πολιτών, έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα πολυτελείας, τότε ασφαλώς έχουμε Πλεόνασμα αχρειότητας. 

Όταν η τηλεόραση έχει γεμίσει με διαφημίσεις ιδιωτικών «καρτών υγείας» και ο αρμόδιος υπουργός ισχυρίζεται ότι βελτιώνει το δημόσιο σύστημα υγείας, τότε είναι οφθαλμοφανές ότι έχουμε Πλεόνασμα θράσους.

Όταν ο άνθρωπος που φρόντισε να κατοχυρώσει το ακαταδίωκτο από την δικαιοσύνη των πολιτικών προσώπων... που βλέπει τους αριθμούς των μαύρων λογαριασμών σαν αριθμούς τηλεφώνων... που δεν βλέπει τις μίζες της Siemens, τη λίστα Λαγκάρντ, τη σύμβαση για τα υποβρύχια που γέρνουν... υποστηρίζει ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί το αίσθημα του εκτσογλανισμού της κοινωνίας», τότε είναι φανερό ότι έχουμε Πλεόνασμα Αυθάδειας. 

Όσο για το λαό που ακόμα δεν έχει καταλάβει πώς είναι δυνατόν να οδηγείται η χώρα του στη χρεοκοπία και ο ίδιος στην εξαθλίωση, αφού πάντα επέλεγε τους καταλληλότερους να τον κυβερνήσουν: Όταν υπάρχουν συμπολίτες μας που δεν αντιλαμβάνονται ότι σε μία χώρα με ένα πολιτικό σύστημα που ιδιοτέλεια, αδιαφάνεια, ατιμωρησία και διαφθορά είχαν υπερβεί κάθε φαντασία, οι διαφθορείς θα έχουν εξασφαλίσει στοιχεία για να εκβιάζουν τους διεφθαρμένους... όταν πιστεύουν ότι τα μνημόνια ψηφίζονται από τα δύο κόμματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία γιατί μόνο αυτά έχουν αίσθημα ευθύνης και θέλουν το καλό της χώρας... τότε και ο λαός διαθέτει ένα μεγάλο Πλεόνασμα αφέλειας.

Όταν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που πιστεύουν ότι έρχεται η ανάπτυξη ...που πιστεύουν ότι τα ίδια κόμματα, οι ίδιοι άνθρωποι, που οδήγησαν μια προικισμένη χώρα στην χρεοκοπία, στον εξευτελισμό, και την επαιτεία τώρα μπορούν να τη σώσουν, τότε είναι βέβαιο το Πλεόνασμα βλακείας.

Τέλος, όταν η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι κατάφερε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα... αφού όμως η χώρα μας είναι πρώτη στην ευρωζώνη σε ποσοστό ατόμων που στερούνται στοιχειωδών μέσων διαβίωσης... αφού έχουν κοπεί όλα τα κοινωνικά επιδόματα... αφού το σύστημα υγείας έχει σαρωθεί... αφού έχουν ποδοπατηθεί εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα... αφού μισθοί και συντάξεις έχουν μετατραπεί σε φιλοδωρήματα... αφού οι φόροι στους αδύνατους έχουν επταπλασιαστεί, αφού αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν 200.000 συμπολίτες μας... τότε το πλεόνασμα δεν είναι πρωτογενές είναι πρωκτογενές, κοινώς του κώλου.

 

 

Πηγη