« ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΣΤΕΡΝΑΧ» ΞΟΡΚΙΖΟΥΝ ΤΟΝ «ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΣΜΟ»..

Αντίμαχος

«Τα βήματα του Εστερναχ» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του πρώην Υπουργού και στελέχους του κόμματος του ΠΑΣΟΚ Αλέκου Παπαδόπουλου που με οδήγησαν στην σύνταξη της ανάρτησης αυτής.

Ο τίτλος είναι παραβολικός αλλά και ουσιώδης για την Ελληνική σκηνή των «διαχειριστών» της εξουσίας.

Οι κάτοικοι του Εστερναχ - του σημερινού Λουξεμβούργου - γιορτάζοντας κάθε χρόνο τη μεγάλη πορεία του Αγίου Βίλιμπρορντ να προσηλυτίσει ολόκληρη την κεντρική Ευρώπη, προχωρούν προς την εκκλησία ο ένας πίσω από τον άλλο κάνοντας δυο βήματα πίσω για κάθε τρία βήματα μπροστά προκειμένου να συμβολίσουν με την ιδιάζουσα αυτή πομπή τη δυσκολία του ανθρώπου να προσεγγίσει την τελική σωτηρία.

Μέσα από την παραβολή αποδίδεται και εκμαιεύεται αυτούσια η οκνηρή διάθεση των εναλλασόντων την εξουσία για να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο της οικονομικής της τελματοποίησης .

Το οικονομικό αδιέξοδο της χώρας μπορεί να οδηγήθηκε από τους κατά καιρούς κυβερνώντες «διαχειριστές» που την έχουν φέρει σε αυτή την θέση ,αλλά και ο ποιο αδαής διαπιστώνει ότι το ΣΧΕΔΙΟ, είναι ανύπαρκτο αλλά και η ΔΙΑΘΕΣΗ ανύπαρκτη. Και όχι μόνον. Αφού πλέον είναι οφθαλμοφανές ότι.. το «δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας δεν είναι ούτε το έλλειμμα ούτε το χρέος. Το δημοσιονομικό μας πρόβλημα είναι το ίδιο το πολιτικό μας σύστημα» ..όπως λέει και ο συγγραφέας του βιβλίου.

Ο «συντεχνιακός καθεστωτισμός» είναι αυτός που εξυπηρέτησαν αλλά και συνεχίζουν να εξυπηρετούν τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, αφήνοντας τα πράγματα να εξελίσσονται τείνοντας προς το χειρότερο την οικονομική πραγματικότητα.

Οι «Αναμορφωτές» . Ο μεν ένας δια του «ανασχηματισμού» ο δε άλλος παραθέτοντας το επιχείρημα του νέου προσώπου που δια της προσωπικότητας του θα επαναδιαπραγματευθεί την «αναξιοπιστία» με καλύτερους όρους, είναι τα βασικά επιχειρήματα για να βγάλουν και οι δύο την χώρα από το οικονομικό της αδιέξοδο.

Θλίψη μόνο μπορεί να προκαλέσει η έλλειψη οράματος από τους «θεσμούς».

Οι θεσμοί έχουν ολοκληρωθεί στην ταλαίπωρη χώρα μας…….. η κοινωνική τους εφαρμογή όμως νοσεί. Πως είναι δυνατόν να αποκατασταθούν όταν η αποκάθαρση του δημόσιου διαλόγου φαντάζει άπιαστο όνειρο αφού στις μέρες μας συνειδητά καταλαμβάνεται από ιδιοτελή μετριότητα?

Η ατέρμονη εκλογική Πλειοδοσία των δύο διεκδικητών αλλά περισσότερο του Γιώργου Παπανδρέου δεν είναι δυνατόν να ΒΓΑΛΕΙ την χώρα από την δύνη του καταποντισμού της. Η πολιτική ζωή είναι προσκολλημένη στις αγκυλώσεις των συνθημάτων του περασμένου αιώνα. Οι μεταρρυθμίσεις στον πολιτικό βίο δεν θα μπορέσουν ποτέ να πραγματωθούν όταν η πολιτική παιδεία σέρνετε πίσω από την σέσουλα των κομματικών τρωκτικών , που σε αντάλλαγμα μιας θέσης επιδίδονται στο ακατάσχετο κυνήγι απόδοσης ψήφων.

Ευχή …… ας πιστέψουν οι πολιτικοί μας στα «βήματα του Εστερναχ» και ας πάρουν αποφάσεις …όσο οδυνηρές και αν είναι …. για την αυτοκάθαρση τους και αποκατάσταση του δημοκρατικού τους θεσμικού ρόλου.