Συναίνεση στην ανευθυνότητα...

Σοφίστηκε προσφάτως ο Καραμανλής,
Δήθεν συναίνεση να βολιδοσκοπήσει,
Κι απ’ των κομμάτων τους οπλαρχηγούς,
Τη στήριξη στην κρίση, τάχα, να ζητήσει.

Και πήγανε στην ώρα τους οι οπλαρχηγοί,
Ο ένας πίσω από τον άλλο,
Προτάσεις για ν’ ακούσουνε,
Απ’ του Μαξίμου τον μεγάλο.

Πρώτος επήγε, υπό βροχήν, ο Γιώργος μας,
Πανέτοιμος για να διαφωνήσει,
Και προσφυγή στις κάλπες να εισηγηθεί,
Ώστε την "Πράσινη Ανάπτυξη" να επιμεληθεί.

Κι άκουσε με βαριεστιμάρα τον Πρωθυπουργό,
Να λέει το κοντό και το μακρύ του,
Και ν’ αραδιάζει "έξι βασικές παραδοχές",
Εκλιπαρώντας τη συναίνεσή του.

Συναίνεση σε τι; Σε ποιο;
Δεν άκουσα σχέδιο εξόδου απ’ την κρίση,
Τα αυτονόητα όλοι τα ξέρουμε,
Μα μόνες οι παραδοχές δε δίνουν λύση.

Μα έχω και προτάσεις, δεν ακούς;
Δήλωσα "όχι" σε καινούργιους φόρους,
Και τις δαπάνες θα μειώσω αποτελεσματικά,
Και τις σπατάλες θα περιορίσω υπό όρους.

Στο ’πα Κωστή δεν κάνεις για Πρωθυπουργός,
Δεν ξέρεις να μας βγάλεις απ’ την κρίση,
Στήσε τις κάλπες στ’ άλογο της εξουσίας ν’ ανεβώ,
Γιατί με σένα νιώθω ανασφαλής, κι ανησυχώ.

Μα ο Κωστάκης δε συναίνεσε,
Για να του παραδώσει σύντομα τα ηνία,
Και ο Γιωργάκης κατηφής στο Ζάππειο κατέληξε,
Για να μιλήσει για τα "Πράσινα Ταμεία".

Μετά η Αλέκα έφτασε ασθμαίνοντας,
Για να δηλώσει το γνωστό, "όχι σε όλα",
Διότι άβυσσος χωρίζει τους Κομμουνιστές,
Απ’ την Ευρώπη και από τους καπιταλιστές.

Κατόπιν ο Καρατζαφέρης ανηφόρισε,
Εις τον Καραμανλή να δώσει χείρα βοηθείας,
Αφού σα Χριστιανός είναι πολύ φιλάνθρωπος,
Κι ελπίζει κάποτε να πάρει γεύση εξουσίας.

Τέλος ο Αλαβάνος στο Μαξίμου έφτασε,
Και με σωστές προτάσεις την παράσταση έκλεψε!
"Εμείς λέμε το ναι σε άαλλους φόρους,
Κι αρχίστε από την περιουσία του Αγίου Όρους."

Και βγήκε στις οκτώ ο Κώστας ο Καραμανλής,
Με κουτοπόνηρο διάγγελμα να μας δουλέψει,
Παρουσιάζοντας εικόνα της οικονομίας τραγική,
Και καταγγέλλοντας αυτούς που είπαν "όχι στη λευκή επιταγή".

Βλέποντας της υποκρισίας και ανευθυνότητας το σκηνικό,
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να γελάσω ή να κλάψω,
Με πιάνει απελπισία κι έχω αρχίσει να παραμιλώ...
Αχ, να μπορούσα την ψευτοδημοκρατία μας ν’ αλλάξω!
ΣΕΦΕΡΟΥ ΜΑΡΙΑ