•Διάγγελμα της κυβέρνησης του Αλέξανδρου Κορυζή

Διάγγελμα της κυβέρνησης του Αλέξανδρου Κορυζή με αφορμή τη γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας (6-4-1941) . Ο πρεσβευτής της Γερμανίας επεσκέφθη σήμερον την 5ην πρωϊνήν τον κύριον Πρωθυπουργόν και ανεκοίνωσεν αυτώ εκ μέρους της Κυβερνήσεώς του, ότι ο Γερμανικός στρατός θα επιτεθή κατά της Ελλάδος. Ταυτόχρονοι εκ των συνόρων πληροφορίαι, έφερον πραγματοποιουμένην την γερμανικήν απειλήν. Ούτω, κατά τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου του 1941, επαναλαμβάνονται ακριβώς παρά του ετέρου μέλους του Άξονος τα γεγονότα της νύκτας της 28ης Οκτωβρίου 1940. Απέναντι της νέας αυτής επιβολής κατά της τιμής, της ελευθερίας και της ακεραιότητος της Χώρας μας, ο Ελληνικός στρατός και ο Ελληνικός λαός καλούνται και πάλιν να πράξουν με δύναμιν και ευψυχίαν και σταθερότητα, τα απέναντι της λατρευτής Πατρίδος καθήκοντά των, με πλήρη συναίσθησιν του δικαίου των, με την ευλογίαν του Θεού και με την βοήθειαν των γενναίων και μεγάλων Συμμάχων μας. Ο Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου: Αλέξανδρος Κορυζής Τα μέλη: Άγγελος Οικονόμου, Γεώργιος Νικολαΐδης, Άγης Ταμπακόπουλος, Α. Αποστολίδης, Γ. Κυριακός, Ι. Δουρέντης, Ι. Αρβανίτης, Κ. Κοτζιάς, Ηλίας Καμπάς, Κ. Μπουρμπουλής, Θ. Νικολούδης, Κ. Μανιαδάκης, Σ. Πολυζωγόπουλος, Ν. Σπέντζος, Δ. Δημητράτος, Ν. Παπαδήμας, Ιππ. Παπαβασιλείου, Π. οικονομάκος, Ν. Αλιβιζάτος, Γ. Ζαφειρόπουλος, Α. Τζίφας, Ν. Κυριακόπουλος Ο Αλέξανδρος Γ. Κορυζής ή Κοριζής (Πόρος, 1885 – Αθήνα, 18 Απριλίου 1941) ήταν έλληνας νομικός, οικονομολόγος και πρωθυπουργός της χώρας για λίγους μήνες, στο διάστημα από τον θάνατο του Μεταξά έως την εισβολή των Γερμανών.

• Η συνάντηση Γκράτσι - Μεταξά και το Ιταλικό τελεσίγραφο

Ο τότε πρεσβευτής της Ιταλίας στην Ελλάδα Γκράτσι στο βιβλίο του «Η αρχή του τέλους» γράφει για τη δραματική συνάντηση που είχε με τον Μεταξά την 3η πρωινή της 28ης Οκτωβρίου: «…Η συνείδησίς μου με επίεζε ότι την στιγμήν αυτήν εγενόμην συνένοχος μιας ατιμίας. Είδα επί τέλους να ανάβη το φως και τον Μεταξά να κατεβαίνη. Με εγνώρισε και διέταξε τον σκοπόν να με αφήση να περάσω. Μου έδωκε την χείρα και με ωδήγησεν εις εν μικρόν σαλόνι. Μόλις εκαθήσαμε, του ενεχείρισε το έγγραφον. Ήρχισε μετά προσοχής να το διαβάζη… Παρηκολούθησα την συγκίνησίν του εις τας χείρας του και τους οφθαλμούς του». Μόλις ετελείωσε η ανάγνωσις, ηκολούθησεν ο εξής διάλογος: ΓΚΡΑΤΣΙ: κ. Πρόεδρε, είμαι επιφορτισμένος να σας ανακοινώσω ότι, εις περίπτωσιν μη αποδοχής των όρων, τα ιταλικά στρατεύματα θα εισβάλουν εις το ελληνικόν έδαφος την 6ην πρωινήν. ΜΕΤΑΞΑΣ: Ποια στρατηγικά σημεία θέλει να καταλάβει η Ιταλία; ΓΚΡΑΤΣΙ: Δεν γνωρίζω, κ. Πρόεδρε. ΜΕΤΑΞΑΣ: (Προσβλέπων παρατεταμένα εις τους οφθαλμούς τον Ιταλόν πρεσβευτήν και με σταθεράν την φωνήν) κ. Πρεσβευτά, το περιεχόμενον του τελεσιγράφου και ο τρόπος καθ’ον μοι επεδόθη σημαίνουν πόλεμον εκ μέρους της Ιταλίας. (Alors c’ est la Guerre!)». Ο πρωθυπουργός σηκώνεται από την καρέκλα του και ο Ιταλός πρεσβευτής αποχωρεί, χωρίς οι δύο άνδρες να ανταλλάξουν χαιρετισμό. Και ο Γκράτσι καταλήγει: «Έφυγα υποκλιθείς με τον βαθύτερον σεβασμόν προ του υπερηφάνου γέροντος, ο οποίος επροτίμησε την θυσίαν αντί της υποδουλώσεως. Έφυγα ταπεινωμένος και με σφιγμένην την ψυχήν από μίσος προς το επάγγελμά μου».