Ο Ι Λ Ο Μ Π Ι Σ Τ Ε Σ

...Σήμερα η διαπλοκή έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ως σύμφυση και σύμπτωμα του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής στο ανώτατο στάδιο αυτού, ώστε απροκάλυπτα πλέον μπορούμε να πούμε ότι το φαινόμενο εκφράζεται από τους στίχους αυτούς του Γκαίτε⁴:

« το ένα με το άλλο υφαίνονται μαζί

το ένα μες στο άλλο ενεργεί και ζει»....Γ.Δ.

=======================================

Ανοίγοντας το ΛΕΞΙΚΟ (ορθογραφικό- ερμηνευτικό) του Γεωργίου Μπαμπινιώτη¹, στη σελίδα 584 βρίσκουμε το λήμμα² ελληνιστί ΛΟΜΠΙ και στην αγγλική, απ’ όπου προέρχεται, ως LOBBY.

Διαβάζουμε λοιπόν ότι «η αγγλική Lobby δήλωνε αρχικώς τον προθάλαμο του Κοινοβουλίου και αναφερόταν σε προσπάθειες οργανωμένων ομάδων να ασκήσουν πίεση στα μέλη του νομοθετικού σώματος στους προθαλάμους και στους διαδρόμους πριν από την ψηφοφορία».

Ελληνιστί δε, λόμπι, χαρακτηρίζεται «ομάδα προσώπων που ασκούν επιρροή (και πίεση) σε πολιτικούς και επηρεάζουν παρασκηνιακά την πολιτική κατάσταση».

Τα ΛΟΜΠΙ λοιπόν ως ομάδες «συμφερόντων», «πίεσης» και «επιρροής» συγκροτούνται από επιχειρηματίες, επιστήμονες, δημοσιογράφους κ.α. και διαμεσολαβούν μεταξύ επιχειρήσεων και αστών πολιτικών για να εξυπηρετούν τα βρώμικα συμφέροντα της κεφαλαιοκρατίας.

Αυτή η επαίσχυντη διαπλοκή ξεκίνησε από τα παλιά, στα πλαίσια λειτουργίας του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ στις μέρες μας πήρε τέτοιες διαστάσεις (βλ. υπόθεση SIEMENS κ.α.), ώστε οι αστοί «εθνοπατέρες» και υπουργοί να φέρονται ως απλοί ανθυπο-υπαλληλίσκοι, μειράκια και υπηρέτες των ξένων μονοπωλιακών συμφερόντων και της ντόπιας «ψωρο-ελίτ».

Η επαίσχυντη αυτή διαπλοκή μεταξύ των κεφαλαιοκρατών και της πολιτικής εξουσίας είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις στις Η.Π.Α. σε βαθμό που ο πρόεδρος τους Τόμας Τζέφερσον³ δήλωνε ότι «πολιτική είναι η σκιά που ρίχνουν στην κοινωνία οι μεγάλες οικονομικές επιχειρήσεις». Και να συλλογιστεί κανείς ότι τότε που έδινε τον αφορισμό αυτό και την απαξίωση της πολιτικής ο Τόμας Τζέφερσον, οι μονοπωλιακές τάσεις διαμορφώνονταν ακόμα στην εμβρυακή τους μορφή.

Σήμερα όμως αυτή η διαπλοκή έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ως σύμφυση και σύμπτωμα του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής στο ανώτατο στάδιο αυτού, ώστε απροκάλυπτα πλέον μπορούμε να πούμε ότι το φαινόμενο εκφράζεται από τους στίχους αυτούς του Γκαίτε⁴:

« το ένα με το άλλο υφαίνονται μαζί

το ένα μες στο άλλο ενεργεί και ζει»

Η «μίζα», η «χορηγία» είναι το μέσον με το οποίο οι λομπίστες «πείθουν» υπουργούς και βουλευτές για να ψηφίσουν ή να καταψηφίσουν ένα νόμο.

Στις Η.Π.Α. το «Κέντρο για Υπεύθυνη Πολιτική» εκτιμά ότι κατά το τρέχον έτος θα υπερβεί κατά πολύ το ποσό ρεκόρ που καταγράφηκε το 2009, το οποίο αφορούσε σε μίζες των «δωρητών-λομπιστών» και ήταν 220 εκατομμύρια δολάρια. Αυτά όσον αφορά τα επίσημα, τα καταγραμμένα στοιχεία από τη θεσμοθετημένη αρμόδια υπηρεσία που προαναφέρθηκε. Όσο για τις «δωρεές», τις μίζες και τα άλλα «τυχερά» που πιάνουν οι πολιτικοί στις Η.Π.Α., «ο Θεός και η ψυχή τους», κατά τη λαϊκή έκφραση.

Εδώ και αρκετά χρόνια έκαναν την εμφάνισή τους και στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα λόμπι με τα ίδια απαίσια, τα προκλητικά χαρακτηριστικά και τις ίδιες επαίσχυντες διαπλοκές και επιδιώξεις που περιγράψαμε.

Η επιθεώρηση «Forbes» γράφει ότι κατά το τρέχον έτος οκτώ ευρωπαϊκές τράπεζες (Credit Suisse, UBS, Barkleys, Deutsche Bank, HSBC, RBS, AXA και BNP-Paribas) πρόσφεραν για «λόμπινγκ» στις Η.Π.Α. συνολικά 2,9 εκατομμύρια δολάρια. Απ’ αυτά τα μεγαλύτερα ποσά εισέπραξαν οι Νεοϋορκέζοι δημοκρατικοί γερουσιαστές Charles Schumer και Kirsten Gillibrand, που πήραν 110.050 και 79.056 δολάρια αντίστοιχα ως χορηγία «εκλογικών εισφορών». Βέβαια τα ποσά αυτά είναι ψιχία σε σχέση με τις «χορηγίες»-«εισφορές» των αμερικανικών τραπεζών.

Στην πατρίδα μας οι ΛΟΜΠΙΣΤΕΣ έχουν βρει κι άλλο τρόπο για να επηρεάζουν και να καλλιεργούν σχέσεις και δεσμούς «φιλίας» με πολιτικά πρόσωπα. Εκμεταλλευόμενοι το κενό του νόμου για διαφάνεια στη λειτουργία ιδρυμάτων και μη κυβερνητικών Οργανώσεων (Μ.Κ.Ο.) γίνονται πηγές «αδήλων πόρων» αυτών.

Θα είχε πράγματι πολύ ενδιαφέρον να δοθούν στη δημοσιότητα οι κατά καιρούς «χορηγοί» των εξής, για παράδειγμα, ιδρυμάτων και Μ.Κ.Ο. : «Ίδρυμα Γεώργιος Παπανδρέου», «Ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής», «Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου», «Μ.Κ.Ο. Κάθε μέρα πολίτης», «Μ.Κ.Ο. για τις Κλιματολογικές Συνθήκες και το Περιβάλλον» κ.α

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι αυτού του είδους τα ιδρύματα και οι Μ.Κ.Ο. ως «δωρολήπτες» φημίζονται για τη διαβόητη «καταδεκτικότητά» τους και πάντως δεν ενδιαφέρονται για την κομματική ένταξη, το βίο και την πολιτεία κάποιων «δωρητών»-χορηγών τους. Γνωρίζουμε λοιπόν ότι ο Δημήτρης Μηλιάκος, ο πρώην Διοικητής της τράπεζάς μας, ο οποίος με το τεράστιο οικονομικό έγκλημα των δομημένων ομολόγων εζημίωσε ανεπανόρθωτα την ΑΤΕ, υπήρξε τρόφιμος και υπότροφος του «Ιδρύματος Αβέρωφ». Αυτό ωστόσο δεν τον εμπόδισε, φροντίζοντας για το τομάρι του, να γίνει «χορηγός» των Ιδρυμάτων της Αγίας Οικογένειας Παπανδρέου.

Αναφερόμενοι μόνο στο τραπεζικό σύστημα, τονίζουμε ότι μεταξύ των ΛΟΜΠΙΣΤΩΝ εξαιρετική θέση κατέχει ο Μιχάλης Σάλλας. Άλλωστε το Μετοχολόγιο της «Πειραιώς» αποκαλύπτει αφ’ εαυτού τη δυνατότητα «επηρεασμού» που διαθέτει η Τράπεζα αυτή. Η Κίρκη είχε τις μαγικές ικανότητες να μεταμορφώσει τους συντροφοναύτες του Οδυσσέα σε γουρούνια. Κι η οικογένεια των μεγαλομετόχων της Πειραιώς είχε τον τρόπο της να μεταλλάξει τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ (που τρομάρα του ήθελε να γίνει και πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας) σε πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός! Πρόσφατα δε η Τράπεζα Πειραιώς φρόντισε ώστε με τη «βοήθειά» της σημαντικός αριθμός δήθεν αδέσμευτων δημοσιογράφων να απολαμβάνουν δωρεάν ακόμη και πακέτα διακοπών για να παρακολουθήσουν ζωντανά το ΜΟΥΝΤΙΑΛ.

Τέλος πρέπει να επισημανθεί ότι η «επιθετική προσφορά» του Μιχάλη Σάλλα για ταυτόχρονη εξαγορά της Α.Τ.Ε. και του Τ.Τ., μπορεί να συνδεθεί βέβαια με το πρόγραμμα Ιδιωτικοποιήσεων της Κυβέρνησης Παπανδρέου. Συνδέεται όμως και με ανειλημμένες υποχρεώσεις της Αγίας Οικογένειας στα πραγματικά αφεντικά. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί «επενδυτική πρόταση» όπως ψιττακίζουν τα «παπαγαλάκια» των Μ.Μ.Ε. (Μέσων Μαζικού Εκμαυλισμού). Συνιστά colpo grosso, τεράστια απάτη με δυσμενέστατες συνέπειες για τους πελάτες, τους αγρότες και τους εργαζόμενους στην Τράπεζα. Μπροστά λοιπόν σε αυτή την απάτη που βρίσκεται σε εξέλιξη, το «Σκάνδαλο Κοσκωτά» είναι απλή παρανυχίδα, σκανδαλάκι που «ωχριά».

Σημειώσεις

¹ Γεωργίου Μπαμπινιώτη: «ΛΕΞΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ» Δεύτερη Έκδοση, ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Ε.Π.Ε., ΑΘΗΝΑ 2008.

² λήμμα: κάθε λέξη με τον βασικό της τύπο που περιλαμβάνεται και σχολιάζεται σε λεξικό.

³ Τόμας Τζέφερσον: γεννήθηκε στην Βιρτζίνια των Η.Π.Α. στις 13 Απριλίου 1743 και πέθανε στις 4 Ιουλίου 1826.Διετέλεσε Πρόεδρος των Η.Π.Α. από το 1801 έως το 1809. Συνέταξε την περίφημη «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Η.Π.Α.» και ήταν θαυμαστής της Γαλλικής Επανάστασης.

⁴ Γκαίτε, Φάουστ, μετάφραση Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου.

www.esak-ate.g