Αυτό το περίεργο «σύστημα» – το οποίο είναι ταυτόχρονα τόσο απρόσωπο και κανείς δεν μπορεί να το περιγράψει, αλλά όλοι μπορούμε να το αντιληφθούμε ότι υπάρχει – φαίνεται ότι ιεράρχησε και πάλι τις «προτεραιότητες» του με το δικό του, «όμορφο» τρόπο.
Στο στόχαστρο τώρα είναι το Αιγαίο και τα αδιαμφισβήτητα κοιτάσματα πετρελαίου που διαθέτει. Ανάμεσα στα αυτονόητα περί αναδιάρθρωσης του χρέους, περί των υπολοίπων οικονομικών ακούστηκε και κάτι που θεωρήθηκε «ρηξικέλευθο», «πρωτοποριακό» και γενικά συνοδεύτηκε με τα γνωστά φληναφήματα των ανθρώπων που σχολιάζουν την επικαιρότητα στη Χώρα μας: να συνεκμεταλλευθούμε το Αιγαίο με τους Τούρκους.
Να δουλέψουμε μαζί και να εξορύξουμε μαζί το πετρέλαιο που υπάρχει. Να ορίσουμε αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ), από τις οποίες θα αφήσουμε έξω το Καστελλόριζο και την Κρήτη.
Μάλιστα τα περισσότερα είναι συμφωνημένα ήδη με την Τουρκία και μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουν γίνει και οι σχετικές ανακοινώσεις, σύμφωνα με όσα ο ακαδημαϊκός Β.Μαρκεζίνης είπε στη Θεσσαλονίκη. Αυτή η λύση της συνεκμετάλλευσης παρουσιάζεται ως μοναδική λύση για να βγούμε από το οικονομικό μας αδιέξοδο, καθώς μία χώρα, όπως η Ελλάδα, που δεν παράγει απολύτως τίποτε και όλοι έχουν φροντίσει για αυτό (της ευθύνης των πολιτών, όλων μας, μη εξαιρουμένης) είναι πλέον δεκτική στο να κάνει τα πάντα. Ακόμα και να απεμπολήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Για τα οποία κυριαρχικά δικαιώματα, ειρήσθω εν παρόδω, έχουμε κάνει πλούσιο ακόμα και τον τελευταίο έμπορο όπλων της Οικουμένης αγοράζοντας τα πάντα. Εάν πραγματικά η συζήτηση είναι για τα κοιτάσματα του Αιγαίου, του ελληνικού Αιγαίου, θα πρέπει κάποιος να εξηγήσει στο λαό, τον υποτιθέμενα κυρίαρχο λαό κατά το Σύνταγμα, ποιός είναι ο πραγματικός λόγος που γίνεται τώρα μία τέτοια κουβέντα. Και μάλιστα γίνεται αφού έχουν δημιουργηθεί οι βολικότερες των προϋποθέσεων…
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου