Η χώρα μεταξύ πρώτου και δεύτερου μνημονίου.
Το ίδιο σκηνικό, παγκάκι, πλατεία, ήλιος , φτωχικός κόσμος ολόγυρα και κρύο.
- Πότε λες ν’ αρχίσει το περίφημο κούρεμα των ομολόγων; Ρώτησε τον Σαρκαστή ο Φευγάτος Διπλανός του και τυλίχτηκε καλύτερα μέσα στην κουβέρτα.
- Έχεις χάσει επεισόδια, άρχισε. . Απάντησε ο Σαρκαστής.
- Πότε;
- Άρχισε και μάλιστα γίνεται με την ψιλή, την χοντρή και με το ξυράφι. Δεν βλέπεις, πώς γυαλίζουν όλοι.
- Ποιοι όλοι;
- Οι οικονομολόγοι…Από αυτούς άρχισε το κούρεμα. Δες Βαρουφάκης, μαλλί μέχρι τρία χιλιοστά. Καζάκης, ξυράφι μπροστά λίγες αφέλειες πίσω. Σκαπέρδας το ίδιο λουκ. Μόνο ο Λαπαβίτσας τους ξέφυγε.
- Κι ο Σόρος.
- Αυτός είναι ο κομμωτής, επιδεικνύει την κόμη του, κάνει ρεκλάμα του καταστήματος.
- Εγώ θέλω να μου κάνουν μιζανπλί με φράντζα αριστερά.
- Κι εγώ θέλω να μου αφήσουν το μαλλί στη θέση του, θέλω ρε αδερφέ να πέφτουν οι τρίχες μου μέσα στις πατάτες γιαχνί που μου δίνει ο Καμίνης το μεσημέρι.
Μετά σώπασαν κοιτάζοντας σχεδόν αφηρημένα το πήγαινε κι έλα του φτωχού κόσμου που περιφερόταν στην πλατεία μαζεύοντας ήλιο, μια και τα ανήλιαγα διαμερίσματα ήταν παγωμένα και υγρά.
Κάποια στιγμή στράφηκε ο Φευγάτος Διπλανός του προς τον Σαρκαστή και είπε άχρωμα…
- Στη τελευταία δημοσκόπηση ο Κουβέλης πήρε το 35%.
- Μπα, έκανε ο Σαρκαστής, γρήγορα έπεσε, στην προηγούμενη είχε πάρει 106%, δεν θα γίνει πλανητάρχης, κρίμα. Εσύ ξέρεις πως ο Παπαδήμος διαπραγματεύεται σκληρά, πολύ σκληρά με την τρόικα με τις Βρυξέλλες…με όλους τους εχθρούς μας;
- Σώπα, από πότε;
- Άκουσε λοιπόν να μάθεις. Πάει με τη λιμουζίνα στο Ψυχικό, στο σπίτι του, σπρώχνει αποφασιστικά την εξώπορτα, ανεβαίνει τα σκαλοπάτια, και ενώ έχει κλειδιά δεν ανοίγει την πόρτα ο μπαγάσας, αλλά χτυπάει το κουδούνι. Στήνει αυτί κι ακούει με ικανοποίηση τα ολλανδικά τσόκαρα της Σάνα να πλησιάζουν από μέσα, το κάνει μόνο και μόνο για να της σπάσει τον τσαμπουκά. Μπαίνει μέσα και πετάει με δύναμη το φάκελο με όλες τις περικοπές των αποδοχών πάνω στο τραπέζι. Η Σάνα στριγκλίζει φοβισμένη Ολλανδέζικα, αλλά ποιος την ακούει.
- Ποια είναι η Σάνα, ρώτησε γεμάτος απορία ο Φευγάτος Διπλανός του.
- Η γυναίκα του.
- Α, για συνέχισε, γίνεται ενδιαφέρον.
- Που λες λοιπόν, συνέχισε με ύφος ο Σαρκαστής, ανοίγει ο Παπαδήμος τον φάκελο και της λεει επιτακτικά να καθίσει και να διαβάσει και να του πει, τι είναι αυτά που ζητάνε οι πατριώτες της να κάνουν στους δικούς του πατριώτες. Τότε ξεσπάει εκείνη σε βουβό κλάμα Ινδονησιακό και η ψυχή του Παπαδήμου αμέσως μαλακώνει. Του φεύγει η αγριάδα, κλείνει τον κολασμένο φάκελο και πάνε αγκαλιασμένοι για ύπνο.
- Δηλαδή θες να πεις πως δεν έγινε πάλι η διαπραγμάτευση, ρώτησε γεμάτος απορία ο Διπλανός του.
- Όχι βέβαια, τι ήθελες χωρισμούς, δράματα… Άστο καλύτερα…
- Ρε συ ξέρεις τι σκέφτηκα; Είπε ο Φευγάτος.
- Τι;
- Καλά είναι που είμαστε άστεγοι.
- Άλλα μου έλεγες.
- Το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί, τελικά κατέληξα πως είναι καλύτερα.
- Και γιατί;
- Πρώτον γλιτώνουμε το χαράτσι του Βενιζέλου και δεύτερον δεν έχουμε τηλεόραση, δεν παρακολουθούμε τα τούρκικα σήριαλ, και γι αυτό μένει η ψυχή μας αλώβητη, ούτε συνωστισμός στη Σμύρνη, ούτε συνωστισμός στο Ζάλογγο με τις Σουλιώτισσες.
- Ρε μεγάλε, είπε ο Σαρκαστής με κάποια έκπληξη, εσύ προχώρησες, πήγες πολύ μακριά. Μόνο πρόσεχε μη τα λες δυνατά γιατί δεν ξέρουμε αν ο Καμίνης είναι ακαδημαϊκός όπως ο Παπαδήμος και μας κόψει την σούπα και μας πάρει τις χαρτόκουτες, όπως κάνει ο άλλος ακαδημαϊκός με τους μισθούς και τις συντάξεις.
Κι έγινε ησυχία. Κι έμειναν οι δύο τους ακίνητοι, στην πλατεία, τυλιγμένοι με την κουβέρτα κάτω από το παράθυρο του Καμίνη, να του θυμίζουν την ύπαρξή τους, που άξιζε τώρα πια πότε ένα πιάτο κριθαράκι, πότε ένα πιάτο κρεατόσουπα συνοδευόμενα από δυο φέτες ψωμί με λίγο αλάτι.
Νίκος Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου