Κουκουέ Μυαλά ή Κούκου Μυαλά;

«Επιχείρηση εξαπάτησης του λαού με το κίνημα της πατάτας» αυτήν την επικεφαλίδα έχει η ανακοίνωση του γραφείου τύπου του ΚΚΕ.

 Πάγωσα. Τώρα τι κάνουν σκέφτηκα. Πού με είδαν; Κρατούσα μια τσάντα με 10 κιλά πατάτες, ριγμένη στον ώμο, αγορασμένες μόνο με 2.50 ευρό.

 Αν τις είχα αγοράσει από τη λαϊκή αγορά θα πλήρωνα για την ίδια ποσότητα 7.00 ευρό. Η ανακοίνωση όμως γράφει πως με εξαπάτησαν… Πότε; Με τα 7.00 ευρό δεν είναι εξαπάτηση, ενώ  με τα 2,50 είναι. Έτσι λεει η ανακοίνωση. 

 

Όρε μπλέξιμο, πάμε για «διαγραφή».

 

Αν κατάλαβα καλά 77 μέλη της κεντρική επιτροπής, τόσοι είναι, ασχολήθηκαν με έναν πολίτη που μέσω διαδυκτίου συντόνισε μια κίνηση μεταξύ καταναλωτών και πατατοπαραγωγών με απούλητη πατάτα, χωρίς μεσάζοντες. Την πρώτη φορά πουλήθηκαν 20 τόνοι την δεύτερη 75 τόνοι την τρίτη άλλοι 45 τόνοι. Αυτό δεν έγινε; Μήπως έγινε κάτι άλλο και δεν το κατάλαβα; Κι αν η κυβερνητική προπαγάνδα το άρπαξε και το έκανε σημαία, για να κρύψει τις βρωμιές της, η ουσία του γεγονότος αλλάζει;

Ε, δεν αντέχω θα το πω. Αν αυτοί οι 77 σοβαροφανείς τύποι της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ, αναλάμβαναν 77 αγροτικά προϊόντα, ένα ο καθένας και συντόνιζαν τους παραγωγούς με την «λαϊκή οικογένεια» και τρώγανε οι προλετάριοι φθηνά λάχανα μαρούλια φασολάκια, όσπρια, καρπούς και ότι βγάζει η ελληνική γη, και πηγαίνανε στην πάντα οι μεσάζοντες, αυτό θα είχε επιπτώσεις στο πόσο αργά ή νωρίς θα γινόταν ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας; Αν βλέπαμε αυτούς τους 77 σοβαροφανείς τύπους να ζυγίζουν μαρούλια, λάχανα, κουνουπίδια και άλλα προϊόντα ελεύθερα μεσαζόντων, δεν θα γινόταν η αρχή για το χτίσιμο της αλληλεγγύης όπως τότε με το ΕΑΜ της κατοχής που γλίτωσε ένα σωρό κόσμο από την μεγάλη πείνα του ’41;  

 

Δεν θα ήταν πιο χρήσιμοι, από ότι είναι τώρα; Δεν θα ήταν με εμάς και όχι με τους μεσάζοντες; Εμάς μπορεί να μας έχει καταδικάσει η πολιτική των δοσίλογων να ζούμε σε χαρτόκουτες, άστεγοι, πεινασμένοι και άνεργοι αλλά κι αυτοί οι 77 ζουν σε γυάλινη κούτα χωρίς να το έχουν καταλάβει. Σαν γραφειοκράτες τέτοιοι είναι, κάθονται μέσα στη ζέστη τον χειμώνα και στη δροσιά το καλοκαίρι, εισπράττουν την κρατική επιχορήγηση και ασκούν καθοδήγηση αφ’ υψηλού. Με πουλημένη την πατρίδα μιλούν αυτοί οι 77 για σοσιαλισμό με λαϊκή εξουσία, ανάθεμά με αν γνωρίζουν οι μισοί τι ακριβώς είναι αυτό και το βασικότερο πώς γίνεται, πώς χτίζεται.

Και τώρα είπε η γυναίκα μου, θα σε πουν αντί κομουνιστή, αντί κουκουέ, μπορεί και λακέ του ιμπεριαλισμού.

Δεν βαριέσαι της απάντησα, η μάνα μου πέρασε τα καλύτερά της χρόνια στην παρανομία, σύνδεσμος ήταν, περπατούσε από τη μια νύχτα μέχρι την άλλη, λιώσανε τα παπούτσια της, περπατούσε με τις πατούσες, ζήτησε ένα άλλο ζευγάρι και της απάντησε η καθοδήγηση πως έχει μικροαστικές αντιλήψεις. Και συνέχισε να περπατάει σχεδόν ξυπόλυτη, μέχρι που της βρήκε ένα ζευγάρι παπούτσια η Ηλέκτρα Αποστόλου, ναι, η ηρωίδα, ευτυχώς δυο νούμερα μεγαλύτερα από το πόδι της γιατί θα μπορούσε να γινόταν και το ακριβώς αντίθετο.

Ηρέμησα, έκανα δυο τηγανιές πατάτες, από τις εξαπατημένες, δεν μαυρίζουν και στο τηγάνι, είναι Νευροκοπίου και τις απόλαυσαν τα εγγόνια μου, δεν πρόφτασα να φαω έστω και μία.

 

                                                                                                                    Νίκος Καραγιάννης