«ΚΑΛΠΙΚΗ ΦΟΥΣΚΑ ΕΥΦΟΡΙΑΣ»

Του Γεωργίου Παπασίμου

Το τελευταίο διάστημα, δεχόμαστε επικοινωνιακό «καταιγισμό», για την δημιουργία «ευφορίας», περί δήθεν επιτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής και αναστροφής της κατάστασης της Χώρας. Ότι, δηλαδή, τρία χρόνια μετά τον μνημονιακό «οδοστρωτήρα», που «σμπαράλιασε» μεγάλα τμήματα της Ελληνικής κοινωνίας και διέλυσε τον, ήδη στρεβλό, καπιταλιστικό παραγωγικό μηχανισμό της Χώρας, αυτή, πλέον, έχει εισέλθει στο στόχαστρο του ενδιαφέροντος μεγάλων ξένων επενδυτών, ότι υπάρχει ανάσχεση της ανεργίας και ότι, εν γένει, έχει τεθεί ένας ισχυρός «πάτος» στην κρίση, αποτελώντας αυτός την βάση για την άμεση ανάκαμψη.

 Στην προσπάθεια αυτή της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά, έχουν συμμετοχή τα κεντρικά Μ.Μ.Ε., αλλά και τα διεθνή κερδοσκοπικά funds, που βλέπουν αυτή τη Χώρα ως «Ελντοράντο» απόκτησης των κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων και κρατικών «φιλέτων», «αντί πινακίου φακής». Επίσης, και η Γερμανική κυβέρνηση, που, σ’ αυτή τη φάση, μεσούντος του προεκλογικού αγώνα, θέλει να εμφανίζεται, έστω και εικονικώς, ότι δήθεν το μνημονιακό «σχέδιο διάσωσης» της Ελλάδος βαίνει καλώς.

 Η πραγματική, όμως, κατάσταση της Χώρας, είναι παντελώς διαφορετική, αγγίζοντας τα όρια του τραγικού.

 Η οικονομία, τρία χρόνια μετά την μνημονιακή «λαίλαπα», με τις πολιτικές της βίαιης εσωτερικής υποτίμησης και την «πολεμικού τύπου» ύφεση, όχι μόνο είναι, ως προς τους αριθμούς, στα ίδια επίπεδα προ των μνημονίων, που, υποτίθεται, θα τους βελτίωναν, αλλά σε πολύ χειρότερη θέση, αφού έχει παραλύσει και υπονομευθεί και η στοιχειώδης παραγωγική εσωτερική βάση, η, δε, εξάρτηση, με «εργαλείο» το χρέος, έχει μεγεθυνθεί, μετατρέποντας την Ελλάδα σε ιδιότυπη Ευρωπαϊκή «αποικία χρέους». Έτσι, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε, από 120% του Α.Ε.Π. στις αρχές του 2010, σε 160% στις αρχές του 2013, το, δε, δημοσιονομικό έλλειμμα παραμένει γύρω στο 10% του Α.Ε.Π., ενώ σε αυτή την τριετία έχει εξανεμιστεί το 25% της Ελληνικής οικονομικής βάσης. Η ανεργία έχει εκτοξευθεί στο 27% με αυξητικές τάσεις, με συντριπτικά ποσοστά στην νεολαία (60% της νεολαίας είναι άνεργοι). Σε πρόσφατη έκθεση, που δημοσιεύθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών για λογαριασμό της UNICEF, προκύπτει ότι, τα φτωχά ή κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά στην Ελλάδα ανέρχονται σε 597.000 και 322.000 εξ αυτών στερούνται και τα ελάχιστα βασικά αγαθά διαβίωσης, θυμίζοντας Χώρα της υποσαχάριας Αφρικής.

 Παράλληλα με την οικονομική και κοινωνική λαίλαπα, έχει γιγαντωθεί και ο κρατικός αυταρχισμός και η «λυσσαλέα επίθεση» σε βάρος των στοιχειωδών ατομικών, συλλογικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Τραγική, εξάλλου, είναι και η κατάσταση στον χώρο της διαφθοράς και του «πελατειασμού», όπου, αντί να μειώνεται, γιγαντώνεται, στο χαμηλότερο, μάλιστα, δυνατό επίπεδο, δηλαδή στη βάση ατομικών «μικροδιευθετήσεων», αποτελώντας αυτή η εθνική διαχρονική «γάγγραινα», σε συνδυασμό με τον φόβο και την έλλειψη οραμάτων και ισχυρής εναλλακτικής λύσης, το «αναισθητικό» των κοινωνικών στρωμάτων, που, ενώ πλήττονται άμεσα, σιωπούν.

Δυστυχώς για την Χώρα, η πραγματικότητα, όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την επιχειρούμενη «κάλπικη φούσκα ευφορίας», που προσπαθεί να εμφανίσει, κερδίζοντας και πολιτικό χρόνο εξουσίας, η τρικομματική κυβέρνηση, αλλά, αντίθετα, είναι οδυνηρή, αφού συνεχίζουμε, προσποιούμενοι μάλιστα, οι κυβερνώντες και τους «ανέμελους», στον «δρόμο της μνημονιακής αβύσσου» και το σύστημα της αδηφάγου κλεπτοκρατίας. Μοναδική λύση είναι η πλήρη ανατροπή και η συντριβή της, από ένα ισχυρό πολιτικό αντιμνημονιακό μέτωπο των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων της Χώρας.

Δικηγόρος Μέλος Δ.Σ. του «ΠΡΑΤΤΩ»

πηγη