Δεν είναι η Ρεπούση, ηλίθιοι…

Παρακολουθώ τις επιθέσεις στη Ρεπούση και πραγματικά απορώ… όλοι ανακάλυψαν τον τροχό… μέσα σε μια μέρα! Ο πατριωτισμός κάποιων εξαντλείται στις επιθέσεις για τις απόψεις της.

Άσχετα αν με τη ψήφο της στηρίζει μια κυβέρνηση, άσχετα αν είναι τομεάρχης παιδείας στη ΔΗΜΑΡ. Όλοι ξεσπούν στη Ρεπούση, είναι το εύκολο θύμα, ενώ ψηφίζουν Κουβέλη, Καμίνη, Μπουτάρηκλπ , που έχουν συγγενικές απόψεις και εκφράζουν την ίδια πολιτική σκέψη. Δεν συμφωνώ με τις απόψεις της κ. Ρεπούση αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμά της να λέει ελεύθερα όσα πρεσβεύει.
Το θέμα δεν είναι να την κάψουμε στην πυρά… δεν είναι μάγισσα, ούτε ζούμε στο Μεσαίωνα! Προφανώς κάποιοι κυνηγάνε μάγισσες… χωρίς να τις βλέπουν, δεν είναι η Ρεπούση, ηλίθιοι…

Είναι η σύγκρουση πολιτικών και ιδεών! Είναι οι πολιτικές επιλογές των Eλλήνων, δεν μπορείς για παράδειγμα να ψηφίζεις Σημίτη και μετά να κατεβαίνεις σε λαοσυνάξεις και να διαμαρτύρεσαι γιατί αφαίρεσε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες;
Δεν μπορεί να ψηφίζεις Καμίνη, και να μην περιμένεις ότι θα κόψει την πρωινή προσευχή και την έπαρση της σημαίας από τις παιδικές κατασκηνώσεις. Δεν μπορεί να σε ενοχλούν οι θέσεις του κ. Μπουτάρη για τη θρησκεία ή τους ομοφυλόφιλους και να τον ψηφίζεις. Βέβαια, αρκεί όλα αυτά να τα έχεις «μετρήσει» πριν ψηφίσεις…
Ακούω κραυγές, χαρακτηρισμούς και αφορισμούς, αλήθεια τι πρεσβεύει η κ. Ρεπούση; Τη δίκη της άποψη και κοσμοθεωρία, είναι δικαίωμα της. Μέσα, όμως, από τη δική της ιστορική αλήθεια τι επιδιώκει; Είναι μόνη της; Πραγματικά είναι αστείο να έχουμε τέτοιου μεγέθους αντιδράσεις για κάτι που είναι τόσο προφανές, την ιστορική αλήθεια του χορού του Ζαλόγγου και τόσο παράδοξο που η χώρα έχει παραδοθεί στους δανειστές και δεν υπάρχει καμία αντίδραση!
Καμία αντίδραση για τους νέους άνεργους, το ξεπούλημα της δημόσιας περιούσιας, την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και τα ντροπιαστικά προγράμματα εργασίας των 400 ευρώ, για νέους. Η νεοταξική αριστερά και η σχολή της Φρανκφρούτης επέστρεψαν εδώ και πολλά χρόνια και προσπαθούν να κυριαρχήσουν… κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για να κατακτήσουν την εξουσία θα έπρεπε να κατεδαφιστεί ο δυτικός πολιτισμός και η χριστιανική θρησκεία. Θα έπρεπε να αλωθούν οι θεσμοί και η εκπαίδευση κυρίως.
Ήθη, έθιμα και θεσμοί έπρεπε να γελοιοποιηθούν ώστε να ανατραπεί το πολιτιστικό και θρησκευτικό εμπόδιο που έχει χτιστεί στην Ευρώπη. Ο Δυτικός πολιτισμός και η χριστιανική ηθική θεωρούνται ο απόλυτος εχθρός. Η πολιτική ορθότητα άρχισε να εξουσιάζει, ακόμα και αν είναι εις βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και της εθνικής κυριαρχίας, όσοι αντιδρούν θεωρούνται ομοφοβικοί , ξενοφοβικοί και ρατσιστές. Ένας πολιτικός μαρξιστικός αυταρχισμός επιβάλλεται στη Ευρώπη…προς όφελος, όχι των εργατών αλλά των ισχυρών.
Ναι αυτή είναι η ιδεολογία του ενός κόσμου, της μιας κυβέρνησης ίσως και της μιας α-θρησκείας. Χωρίς περιστροφές ελεύθερη οικονομία, ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων, εμπορευμάτων και χρήματος, για να γίνουν ελκυστικά όλα αυτά δεν πρέπει να υπάρχουν κεκτημένα, πολιτιστικά, οικονομικά και εθνικά αυτό είναι το μεγάλο όραμα της σχολής της Φρανκφούρτης.
Δεν σας κάνει εντύπωση, η ταύτιση απόψεων και η συμπάθεια κάποιον παραδοσιακών νέο-δεξιών οικογενειών με νεοταξικούς αριστερούς στη βάση της πολιτικής ορθότητας. Δεν σας κάνει εντύπωση που κάποιοι «αριστεροί» της ΔΗΜΑΡ μιλάνε καλύτερα και από τους νέο-δεξιούς υποστηρίζοντας με πάθος τη μνημονιακή πολιτική.
Το θέμα δεν είναι η Ρεπούση και η κάθε Ρεπούση, αλλά η πολιτική που εκφράζει και αν αυτή είναι ευδιάκριτη από την ελληνική κοινωνία ή αν λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος. Και φυσικά η κ. Ρεπούση δεν είναι μόνη της, ομοϊδεάτες της βρίσκονται αριστερά δεξιά, διαπερνούν οριζόντια το πολιτικό σύστημα.
Ο στόχος; Ο ίδιος, ήθη, έθιμα, θεσμοί, ιστορία πρέπει να γελοιοποιηθούν ώστε να ανατραπεί ο αρμός συνοχής των κοινωνιών για να χτιστεί μια νέα χώρα, μια νέα Ευρώπη.
Νίκος Παναγιωτόπουλος
newpost.gr